printlogo


کد خبر: 290292تاریخ: 1403/5/25 00:00
به بهانه سالگرد درگذشت نادیا گلچین، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون
بازیگری که از سرو ایستاده‌تر بود

گروه فرهنگ و هنر: «هیچ‌کس سراغی از من نگرفته و حتی به من زنگ نزدند. البته خودم هم مانند آنها هستم و وقتی کسی گرفتار است، سراغی نمی‌گیرم اما وضعیت من خیلی حاد است. از سال ۱۳۸۰ بیماری‌ام آغاز شد و به نارسایی کلیه مبتلا شدم و وقتی دیدم نمی‌توانم تحمل کنم سال ۸۲ اقدام به پیوند کلیه کردم اما این پیوند به من نساخت و بعد از آن یک روز خوش ندیدم و طی این مدت مدام درگیر بیمارستان هستم و اتفاقات عجیبی برایم افتاده و هرچند وقت یک بار بستری شده‌ام. بعد از 2 بار جراحی سخت در ستون فقرات، گرفتار بیماری‌های دیگری شده‌ام که من را در بیمارستان انداخته و حتی تکان نمی‌توانم بخورم و 4-3 روز است در بخش ‌آی‌سی‌یو تحت نظر هستم».
این بخشی از آخرین گفت‌وگوی نادیا دلدارگلچین، هنرپیشه تئاتر، سینما و تلویزیون بود که متاسفانه خیلی زود و در آغاز دهه پنجم زندگی دار فانی را وداع گفت.  در بیوگرافی نادیا گلچین آمده متولد ۱۸ اردیبهشت ١٣٣٩ خورشیدی در تهران است. او در رشته موسیقی در هنرستان عالی موسیقی به تحصیل پرداخت و موفق به اخذ دیپلم در این رشته شد. ابتدا وارد عرصه تئاتر شد و بتدریج به بازیگری در سینما رو آورد. سال ۱۳۶۹ با بازی در فیلم «ابلیس» ساخته احمدرضا درویش به ایفای نخستین نقش خود در سینمای ایران پرداخت. او در پاسخ به پرسشی درباره کم‌کاری در سال‌های آخر گفته بود: «سعی کردم دور از عرصه بازیگری نباشم، چون اگر دور باشم، احساس افسردگی شدید می‌کنم و فقط دلم می‌خواهد جلوی دوربین باشم. ضمن اینکه اگر کار نکنم، زندگی‌ام لنگ می‌ماند. من سرپرست ندارم و حتما باید دستم را روی زانویم بگذارم،‌ بلند شوم و کار کنم».
از جمله نقش‌آفرینی‌های مهم نادیا گلچین می‌توان به حضور در فیلم‌هایی چون «دیدار در استانبول»، «دو روی سکه»، «پادزهر»، «همه دختران من»، «مرد نامرئی»، «خط آتش»، «روسری آبی»، «کمکم کن»، «مهر مادری»، «غریبانه»، «شیدا» و «دختری با کفش‌های کتانی»، مجموعه‌های تلویزیونی «خاله سارا»، «کهنه سوار»، «دزدان مادربزرگ»، «همه فرزندان من»، «پزشکان»، «شن‌های کف رودخانه»، «سه در چهار» و نمایش‌های «زیر گذر لوطی صالح»، «سوگ»، «مضحکه آدم»، «معرکه در معرکه» و... اشاره کرد.
ندا جعفری، دختر نادیا گلچین درباره آخرین وضعیت جسمانی مادرش و به کما رفتن وی گفته بود: «مادرم ۱۶ مرداد ۱۳۹۱ دچار حمله تنفسی شد و به کما رفت و در بخش‌ آی‌س‌یوی بیمارستان عرفان بستری شد. متاسفانه قلب مادر ۲۰ تا ۳۰ درصد کار می‌کند و ماهیچه‌های قلب بخوبی کار نمی‌کنند. مادرم در طول این سال‌ها رنج بسیاری به خاطر بیماری‌اش متحمل شده بود و متاسفانه بعد از ۹ روز به کمای سنگین رفت و او را برای همیشه از دست دادیم».
اما یکی از اتفاقات بحث‌برانگیز پیش از در گذشت این بازیگر محجوب و زحمتکش، برگزاری گلریزان و جمع‌آوری کمک‌های مالی برای جبران هزینه‌های درمان وی بود که با واکنش خانواده گلچین روبه‌رو شد به طوری که خانواده نادیا دلدارگلچین با انتقاد از اعلام شماره حساب برای کمک به وی از مردم خواستند در این گلریزان شرکت نکنند. دختر این بازیگر سینما و تلویزیون در این باره گفته بود: «متاسفانه بدون اینکه ما در جریان باشیم، از طریق ارسال پیامک برای سینماگران و همچنین اعلام شماره حساب برای مادرم، گلریزان به راه انداختند که اصلا موافق چنین کاری نیستیم. ما سال‌ها قبل برای فراهم کردن هزینه‌های عمل مادرم خانه‌اش را فروختیم و حالا با چنین روحیه‌ای چگونه می‌توانیم از مردم کمک بگیریم؟!‌ ای‌کاش قبل از به راه انداختن این آبروریزی برای بازیگری که یک عمر با آبرو زندگی کرده، حداقل با خانواده‌اش موضوع را مطرح می‌کردند». نادیا دلدار گلچین  سرانجام ۲۵ مرداد ۱۳۹۱ پس از ۹ روز بودن در حالت کما در ۵۲ سالگی در بیمارستان عرفان  تهران درگذشت.
مراسم خاکسپاری وی ۲۶ مرداد با بدرقه اهالی فرهنگ و هنر و شمار زیادی از دوستداران این هنرمند مردمی از تالار وحدت به طرف قطعه هنرمندان بهشت زهرا برگزار شد و اقوام و آشنایان و هنرمندان مختلف درباره شخصیت و حرفه نادیا دلدارگلچین سخنوری کردند.
نادر گلچین، پدر نادیا گلچین در آن مراسم گفت: «نادیا دختری مهربان و خانواده‌دوست بود که کینه در دلش راهی نداشت. با اینکه دختر عموهایش همکار او بودند، هرگز بغض و حسدی نسبت به آنها نداشت. نادیا دور از جنجال و هیاهو، مردانه روی پای خود ایستاد و همه را دوست ‌داشت. او همیشه قانع بود. تا نفس باقی است، جایگاهش در سینه تنگ من است. نادیا با ما نیست ولی در هرگوشه و کناری خاطرات تلخ و شیرینش را به یاد می‌آورم».
منیژه دلدار گلچین، دختر عموی نادیا گلچین هم گفت: «می‌گویند ایستادگی را از سرو آموخت. نادیا از سرو ایستاده‌تر بود، در تحمل کردن سختی‌ها بی‌نظیر بود، او سرو ایستاده ما بود. پاره‌ای از تن ما بود که رفت، ما دل‌مان برایش خیلی تنگ می‌شود».
مرجانه گلچین، دیگر دخترعموی نادیا گلچین نیز گفت: «نادیا به دلیل بیماری‌اش در سال‌های گذشته درد و رنج فراوانی را تحمل کرد ولی هرگز امیدش را از دست نداد، نگاهش به فرداهای روشن بود».
همچنین سیداحمد میرعلایی مدیرعامل وقت بنیاد سینمایی فارابی گفت: «هر چند مدت‌ها دچار بیماری بود ولی هرگز گلایه‌ای نکرد. همه اندوخته‌هایش را هزینه درمان کرد اما با مناعت طبع و آبروداری زندگی کرد.  ائمه می‌گویند به حساب خود برسید، پیش از اینکه به حساب‌تان برسند. خانم گلچین ان‌شاء‌الله جزو آمرزیده‌شدگان درگاه خداوند است، بویژه اینکه در این ماه عزیز که ماه میهمانی خداست از دنیا رفت».
 

Page Generated in 0/0056 sec