عبدالله دارابی: نخستین دیدار تیم‌های دوم و پنجم لیگ قبل در فصل جاری در حالی برگزار شد که دو تیم تغییرات گسترده‌ای را نسبت به فصل گذشته داشتند.

استقلال با هلدینگ خلیج‌فارس و مدیرعامل جدید، نقل و انتقالاتی به مراتب متفاوت با سال‌های اخیرش داشت و بازیکنان خوب داخلی و خارجی به این تیم پیوستند؛ هرچند در پست هافبک بازیساز و مهاجم نوک، خلأ گذشته فعلا به قوت خود باقی است! مهدی هاشمی‌نسب، مربی‌ای که فصل قبل بار روانی تیمش را به دوش می‌کشید و وجودش فارغ از برخی رفتارهایی که البته بعضا مربیان سایر تیم‌ها نیز مرتکب آن می‌شوند، وزنه‌ای روحی بود، در جمع کادر فنی حضور نداشت. گویا وی نیز از جداشده‌های امسال آبی‌پوشان است و نکونام هم در پاسخ به نبودن یار همیشگی‌اش، جواب روشن و قانع‌کننده‌ای نداد! 

شمس‌آذر قزوین - شگفتی‌ساز فصل قبل - نیز که مدیرعاملش در پرونده فساد فوتبال، به طور جدی درگیر است با جدایی چندین مهره تاثیرگذار خود (حدود نیمی از ترکیب اصلی فصل قبل) و رفتن سرمربی جدید (مازیار زارع) و بازگشت مجدد سرمربی موفق سابقش (سعید دقیقی) آن هم در فاصله چند روز تا این بازی، با سرگذشتی متفاوت پای به میدان گذاشت.

نکته بارز و تاثیرگذار این دیدار، وجود وی‌ای‌آر بود که مانع اشتباه موثر داوری در روند و نتیجه بازی شد. قزوینی‌ها گل تساوی خود، سفیدپوشان استقلال گل برتری خود و بازی؛ نتیجه واقعی را مدیون این فناوری هستند که البته قسمت بسیاری از تیم‌ها در بازی‌های هفته اول لیگ نیز نشد، مضاف بر اینکه مهدی تاج را از یک عذرخواهی مجدد آن هم در ابتدای لیگ نجات داد!

سعید دقیقی باز نشان داد مربی کاربلدی است و به رغم جدایی چند بازیکن اصلی‌اش، مفت بباز نیست. شاید بتوان گفت تیم او حتی در اجرای حرکات ترکیبی از میهمان مدعی‌اش بهتر هم بود. شمس‌آذری‌ها پس از گل اول استقلال، چند سانتر خطرناک روی نقطه کور دفاع شاگردان نکونام ارسال کردند که از این بابت هم به پنالتی رسیدند و هم دروازه حسینی را چندبار تهدید کردند که در مهم‌ترین آنها، عکس‌العمل زیبای کاپیتان استقلال مانع گل شدن سانتر مواج آزادمنش شد. فراموش نکنیم تنها شوت «از راه دور در چارچوب» این بازی توسط میزبان ‌زده شد که باز حسینی با مهارش آنان را ناکام گذاشت.

در آن سو، استقلال اگرچه برد و  فرصت‌های گلزنی دیگری نیز در طول بازی داشت که نسبت به فرصت‌های میزبان خطرناک‌تر هم بود، حتی در لحظات پایانی می‌توانست تفاضل گلش را نیز افزایش دهد اما با توجه به جمیع جهات و موارد مذکور، با آنچه توقع می‌رفت فاصله بسیاری دارد. درست است که نکونام نیز نمی‌توانست از ۵ بازیکن مهمش بهره ببرد ولی استقلال در مجموع نسبت به فصل قبل ۲ بازیکنش را نداشت (محمدی و بلانکو) و جای سایرین را جانشین‌های هم‌تراز یا بهتر پر کرده بودند و ۲ بازیکن خارجی جدید نیز به دلیل دیر اضافه شدن و ناآمادگی، به شرط حضور هم بعید بود در این بازی چندان گره‌گشا باشند اما قزوینی‌ها نیمی از تیم خوب سال قبل خود را نداشتند که جایگزین‌ها هم در تراز آنها نبودند؛ علاوه بر این، هیچ بعید نیست در کوران رقابت‌های داخلی و آسیایی پیش رو مجددا استقلال چنین شرایطی را به خاطر مصدومیت یا محرومیت متحمل شود، آنگاه تکلیف چیست؟ بهانه و توجیه یا تلاش برای رفع آن در این فصل سخت و مهم؟

استقلال گام اول را که گام مهمی نیز بود محکم برداشت اما روال بازی این تیم کماکان برگرفته از تفکرات فصل قبل است که شاید به خاطر کمبود بازیکن، پذیرفتنی و موجه بود. نکونام برای رسیدن به موفقیت باید بپذیرد برخی تفکراتش نیاز به اصلاح دارد. مثل آن تفکری که حکم به تایید و تمدید مجدد قرارداد برخی بازیکنان متوسط فصل قبل برای فصل جاری داد! مطمئنا به‌کار‌گیری یک دستیار کاربلد خارجی می‌تواند به پوست‌اندازی عملکرد فنی فردی و تیمی استقلال کمک شایانی کند؛ دستیاری که وجودش در این استقلال، از استقلال فصل گذشته بیشتر ضرورت و اهمیت دارد.

***

بررسی برد آبی‌ها در قزوین؛ همان همیشگی