بر فدراسیون فوتبال واجب و لازم است مدل فرهنگی مشخص و استانداردی متکی بر آموزه‌های فرهنگ ایرانی - اسلامی طراحی و به باشگاه‌ها ابلاغ کند. فوتبال پرمخاطب‌ترین ورزش جهان با تاثیرگذاری و نفوذ زیاد در حوزه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی است. به همین دلیل هم شاهدیم گردش مالی فوتبال از همه رشته‌های ورزشی بیشتر است و برخی آن را یک صنعت پول‌ساز می‌دانند. فوتبال در کشورمان نیز مخاطبان میلیونی و پر‌شماری دارد و فوتبالیست‌ها نیز درآمد‌های رویایی و ده‌ها میلیارد تومانی! فوتبالیست‌ها به هزار و یک دلیل مرجعی برای نسل جوان ما شده‌اند و الگو و سرمشق ورزشی جوانان دوستدار فوتبال هستند. در چنین شرایطی لزوم طراحی مدل فرهنگی همخوان با آموزه‌های دینی و ملی کشور اسلامی ما بیش از گذشته احساس می‌شود. اگر در گذشته گاهی برخی فوتبالیست‌ها با مدل‌های موی غربی در میدان سبز فوتبال حاضر می‌شدند، اکنون انتقال پیام فرهنگی از سوی فوتبالیست‌ها به علاقه‌مندان‌شان شکل‌های گوناگونی پیدا کرده است. در دهکده جهانی امروز و ارتباط مستقیم بازیکنان با هواداران از طریق فضای مجازی، نیاز داریم مدل فرهنگی مناسبی برای فوتبال و فوتبالیست‌های کشورمان طراحی و اجرا کنیم. فدراسیون فوتبال به عنوان متولی اول این ورزش برای صدور مجوز حرفه‌ای باشگاه‌ها استانداردهای متعددی را برای باشگاه‌ها تعریف می‌کند؛ از داشتن آکادمی فوتبال استاندارد گرفته تا ورزشگاه و زمین تمرین مناسب. حتی برای دخل و خرج باشگاه‌ها نیز مدلی طراحی می‌کند و می‌گوید بیش از چند میلیارد تومان حق خرج کردن ندارند تا باشگاه‌ها به ورطه ورشکستگی نیفتند! سوال این است: وقتی فدراسیون فوتبال چنین دقیق و ریز برای باشگاه‌ها نقشه راه و مدلی برای توسعه تعریف می‌کند چرا از طراحی مدلی فرهنگی برای فوتبالیست‌های ما غفلت کرده است؟ آیا بهتر نیست فدراسیون فوتبال همچون گذشته ستادی به نام منشور اخلاقی یا ستاد فرهنگی فوتبال داشته باشد که کارش نه فقط جریمه مالی و محرومیت فوتبالیست‌ها، که وظیفه اصلی آن طراحی مدلی فرهنگی و تربیتی اصولی و مبتنی بر فرهنگ ایرانی - اسلامی ما باشد! آیا نباید برای بازیکن جوانی که پتانسیل ستاره شدن در فوتبال ایران، آسیا و حتی جهان دارد، برنامه فرهنگی و تربیتی مناسبی طرح‌ریزی کرد؟ بازیکنی 20 و چند ساله یکباره میلیاردها تومان پول به حسابش واریز می‌شود، آیا او می‌داند که با این پول چه کند؟ آیا می‌داند که باید برای ریال ریال پولش برنامه داشته باشد و قرار نیست دستمزد میلیاردی‌اش را خرج تتو و آرایشگاه و خودروهای لوکس و... بکند؟ آیا بهتر نیست معاونان فرهنگی باشگاه‌ها کلاس‌های تربیتی و آموزشی برای فوتبالیست‌ها برپا کنند؟ بسیاری از فوتبالیست‌ها و مربیان فوتبال ما در عرصه کارهای خیرخواهانه، اقدام‌های فرهنگی مناسب و برگزاری مراسم مذهبی پیشقدم و پیشرو هستند. همین الان برخی مربیان نامدار فوتبال کشور مثل جواد نکونام و یحیی گل محمدی در پیاده‌روی اربعین حضور دارند، یا بازیکنی چون مهدی طارمی که تبدیل به ستاره بین‌المللی فوتبال ما شده بخوبی به اهمیت مسائل فرهنگی و مسؤولیت‌های اجتماعی که بر دوش دارد آگاه است و تلاش می‌کند سفیر فرهنگی شایسته‌ای برای فوتبال‌مان و حتی ایران اسلامی باشد. اما هستند برخی بازیکنانی هم که در اثر غفلت بزرگ‌ترهای فوتبال و مدیران به بیراهه رفته‌اند. بازیکنانی نیز بوده‌اند که زندگی مشترک‌شان تحت تاثیر رسانه‌های غربی و حتی فوتبال‌شان در همان سال‌های ابتدایی بازی نابود شده است. بنابراین بر فدراسیون فوتبال واجب و لازم است که مدل فرهنگی مشخص و استانداردی متکی بر آموزه‌های دینی و ایرانی ما طراحی و به باشگاه‌ها ابلاغ کند. قطعا با طراحی مدل فرهنگی مشخص و استاندارد مبتنی بر فرهنگ ایرانی می‌توانیم از بسیاری از کج‌روی‌های بازیکنان فوتبال در همه حوزه‌ها پیشگیری کنیم. در پایان باید گفت هزینه کردن روی تربیت فرهنگی بازیکنان در واقع سرمایه‌گذاری روی نسل جوان است، زیرا بسیاری از این بازیکنان مخاطبان میلیونی در کشور دارند.