داستان یامگا مثل پادوانی تلخ و آزاردهنده است؛ بازیکن متعصبی که برای این تیم کم نگذاشت و یکی از متعصب‌ترین خارجی‌های لیگ برتر بود اما به اجبار ادامه فوتبال خود را در آلومینیوم و تیم‌های دیگر تصور می‌کرد که به نظر می‌رسد آن هم امکان‌پذیر نیست. سرنوشت یامگا، نحوه برخورد مدیریت باشگاه استقلال با این بازیکن و تدابیری که برای حفظ انگیزه و شخصیت این بازیکن بزرگ در نظر گرفته می‌شود، قطعا یک رسالت اخلاقی و حرفه‌ای برای همه ما خواهد بود. این اتفاقات حق یامگا نیست. باشگاه استقلال به عنوان مقصر شرایط به وجود آمده، می‌بایست همه رقم قرارداد او را تا پایان قراردادش به او می‌داد. سلامتی یک بازیکن خارجی را گرفتیم و پرداخت پول کمترین کاری است که می‌شود در قبالش انجام داد. 

اگر چه یامگا بازیکنی با دوران حرفه‌ای طولانی است اما باز هم با افسوسی بسیار از فوتبال کنار خواهد رفت. از صحبت‌های رئیس دپارتمان پزشکی استقلال می‌شود مطمئن بود که فوتبال کوین یامگا در ایران به پایان رسیده و او باید دوره تازه‌ای از زندگی خود را آغاز کند. مدافع راست فرانسوی استقلال پس از 3 فصل درخشان، در آغاز سال چهارم و در شرایطی که با 3 مربی متفاوت نمایش یکسان و قانع‌کننده برای هواداران استقلال داشته، به دلیل آسیب‌دیدگی شدید در ناحیه چشم مجبور است بازی در بالاترین سطح فوتبال حرفه‌ای در ایران را متوقف کند، مگر آنکه تیمی قصد داشته باشد از مهارت یامگا بهره ببرد و چشمش را روی مشکلات این بازیکن ببندد. یامگا حتی در تمرینات پیش‌فصل به همراه استقلالی‌ها به اردوی ترکیه رفته و در بازی‌های دوستانه این تیم در میدان حاضر شده بود اما با ورود رامین رضاییان مشخص بود که سرمربی استقلال قصد ندارد روی استفاده از او که در یک تمرین درون‌تیمی در فصل گذشته بشدت از ناحیه چشم آسیب دیده ریسک کند و کار را به امان خدا بسپارد، بنابراین بهترین مهره ممکن و یک ستاره، جایگزین ستاره واقعی این فصول شد. جالب اینکه رامین هم ضمن مشارکت در حملات، حتی پنالتی‌زن استقلال نیز شده است. یامگا که از نبودن در جمع استقلالی‌ها مطمئن شده بود، قصد داشت برای ادامه فوتبال به تیم آلومینیوم برود که در آنجا نیز پس از یکی‌دو تمرین مشخص شد او شرایط حضور در جمع شاگردان مجتبی حسینی را ندارد و بنابراین پرونده حضور او در فوتبال ایران فعلا بسته شده است. اگر چه کمتر هوادار فوتبالی در ایران است که کوچک‌ترین خاطره بدی از بازی‌ها و عملکرد این بازیکن در ذهن داشته باشد؛ ستاره‌ای که در دوره مدیریت مصطفی آجورلو و سرمربیگری فرهاد مجیدی به ایران آمد و خیلی زود خودش را به عنوان یک مهره بی‌جانشین در استقلال اثبات کرد، بازیکنی که خونسردی‌اش در زدن ضربات پنالتی و بی‌حاشیه بودن و تعهدش به تمرینات همواره زبانزد هم‌تیمی‌ها بوده است، فوتبالیستی که ممکن است در یک سال در بین خریدهای خارجی لیگ ایران به سختی با کیفیت او پیدا بشود، اما هم‌تیمی سابق سعید عزت‌اللهی چنین جواهری بود. 

در آخرین تصاویر منتشر شده از او در زمین برق باختر اراک، او با لباس یکدست فسفری و کفش‌های آبی آسمانی و در حالی که عینک محافظی بر صورت دارد در زمین حاضر شده و قصد دارد آخرین تلاش‌های خود را برای جلب نظر مجتبی حسینی انجام بدهد؛ یک موقعیت غریب برای بازیکنی که شاید در سال‌های پیش هرگز فکر نمی‌کرد که در لیگ ایران جز در یک تیم سطح بالا و مدعی قهرمانی، در تیم دیگری به میدان برود اما ضربه مهلک در تمرین، سرنوشت فوتبالی این بازیکن را برای همیشه عوض کرد تا تصاویر تمرینی او در اراک شکلی غمبار به خود بگیرد؛ ضربه‌ای که تاثیر خود را حتی روی صورت او گذاشته است. 

این باشگاه استقلال است که باید اخلاقی رفتار کند. یک میهمان به کشور ما آمده و همانند پادوانی با آسیب‌دیدگی وحشتناک مواجه شده است. 

 باید همه حق و حقوق او تا پایان قراردادش پرداخت شود. نگذارید میهمانی که در این 3 سال حتی یک بار علیه کشور و وضعیت جامعه ما در خارج این مرزها بد نگفت حالا به واسطه این بی‌مهری تبدیل به دشمن ما شود.

آسیب دیدن او در دل تمرینات شاید دست ما نبود اما پایان خوش یامگا در ایران دست ما است. 

نگذاریم با یک چشم نابینا و فسخ قرارداد به دنبال حق و حقوقش باشد. این باشگاه اول فرهنگی است بعد ورزشی. دست‌کم هلدینگ خلیج‌فارس به عنوان متولی و مالک استقلال، باید به این قضیه ورود کند. اشتباه پادوانی را مرتکب نشوید. میهمان ما اینجا آسیب دید و دست‌کم از حیث مالی با او به گونه‌ای برخورد کنیم که بعدها موجب پشیمانی‌مان نشود.