عبدالله دارابی: استقلال خوزستان که در فصل جاری با تغییرات گستردهای از کادر فنی گرفته تا بازیکن مواجه بوده، با شکست استقلال تهران دست به کار بزرگی زد؛ کاری که شاید در مخیله بسیاری از فوتبالیها جایی نداشت اما نتیجه فوتبال را اتفاقات درون زمین رقم میزند، اتفاقاتی که برگرفته از برنامهریزی و تلاش هدفمند باشد.
کار بزرگ تیم دگرگون شده استقلال خوزستان نباید در پس حوادث و حواشی این بازی و بازی بد استقلال تهران مورد غفلت واقع شود. آنها همنام تهرانی خود را پس از ۲۹ بازی شکستناپذیری متحمل شکست کردند تا این روند برای نکونام و شاگردانش پاره شود؛ کاری که در طول این ۲۹ هفته از مدعیان متمول و متمکن لیگ نیز ساخته نبود. فارغ از بازی بد استقلال تهران، قطعا فوتبال هدفمند شاگردان بوژوویچ در نیل به این نتیجه تاثیر بسزایی داشت. افسوس که به اندازه دیگر تیم متمول اهوازی( فولاد) به این تیم ریشهدار، پرهوادار و قدیمیتر، بها و امکانات داده نشده است که اگر چنین میبود، استقلال خوزستان با آن عقبه را باید همواره در صف مدعیان لیگ برتر میدیدیم چنانکه صنعت نفت قدیمی اما بیبضاعت را!
استقلال نکونام در این بازی خوب نبود، بسیار بدتر از بازی با ملوان حتی با وجود بازیکنان خارجیاش! در این بازی حتی از آن سانترهای پرتعداد در بازی با ملوان خبری نبود، سانترهایی که با حضور بلانکو نیاز به آنها حس میشد ولی کنارههای استقلال هم آن بازیکنان ساعی ۲ دیدار قبلی نبودند! سفیدپوشان تهرانی ۴ موقعیت ایدهآل گلزنی خود را یا هدر دادند یا اسیر مهارهای گوهری شدند؛ فرصتهایی که با استفاده از نقطه ضعف خط دفاعی آبیپوشان خوزستانی ساختند ولی بهره نبردند. طبق آمار شانس گل میهمان حدود ۳ برابر میزبان بود ولی فاتح بازی میزبان کمموقعیتتر بود، چون نتیجه بازی محصول بهرهگیری از موقعیتهاست نه تعدد آنها.
در روزی که خارجیهای استقلال خوزستان نمایش خوبی داشتند، یکی از آنها (بیفوما) که به عنوان یار تعویضی نیز به زمین آمد با ضربه کاشتهای استادانه، نتیجه بازی را رقم زد؛ گلی که روی آن هم نباید اشتباه سد دفاعی، مدافعان و دروازهبان استقلال نادیده گرفته شود.
استقلال خوزستان اگر در ادامه راه نیز چنین هدفدار بازی کند، میتواند بارقههای امید را در دل هوادارانش زنده نگه دارد و حیف است که چنین نباشد. استقلال تهران که در فاز هجومی مشکلات فراوانی دارد با ۴ گل خورده در ۳ بازی، نشان داد که خط دفاعیاش نیز صلابت فصل قبل را ندارد و پا به پای خط حملهاش نیاز به کار و تمرین دارد و کلا این استقلال محتاج کار بیشتری است. از نقش حاشیهها در این بازی نیز نباید گذشت؛ حاشیههایی که چند روز قبل از بازی شروع شد و مدیریت و سرمربی باشگاه فولاد نقش پررنگی در ایجاد یا افزایش آن داشتند و در روز بازی نیز اثرات تحریکآمیزش نمودار شد. از یاد نبریم بازی در نیمه اول اصطکاکی در بین بازیکنان ۲ تیم نداشت که شاهد باران بطری و اشیا به داخل زمین از روبهروی جایگاه بودیم؛ پرتاب سنگ و شکستن شیشه اتوبوس تیم استقلال تهران قبل از بازی، راه ندادن ویایآر، قطع برق و ترکیدن لوله آب و بلیتفروشی دیرهنگام هم که جای خود...! بدون رودربایستی نقش اغراض و هدفمندی خاص در این کارشکنیها واضح و غیرقابل کتمان است و زیبنده نیست اگر خود باشگاه استقلال خوزستان نیز در این مساله با کارشکنان همسو بوده باشد.