کد خبر: 290882تاریخ: 1403/6/17 00:00
منت‌گذار مانند بورل!
حنیف غفاری: وزیر خارجه اتحادیه اروپایی از کشورهای عضو این اتحادیه خواست با قطعنامه‌ای مشترک به تحریم وزرای دارایی و امنیت قومی رژیم صهیونیستی اقدام کنند. این خواسته بورل با توجه به اینکه نیاز به تصویب همه اعضای اتحادیه اروپایی دارد، اساسا قابل تحقق نیست. با این حال مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی مواضع اخیر خود را به مثابه ایستادگی قاطعانه در برابر رژیم اشغالگر قدس و نسل‌کشی بی‌وقفه در نوار غزه تعبیر می‌کند.
جوزپ بورل خود نیز نسبت به عدم تصویب قطعنامه فوق‌الذکر از سوی کشورهای عضو اتحادیه واقف است، بنابراین باید به دنبال انگیزه‌های دیگری درباره طرح این گزاره از سوی وزیر خارجه اتحادیه اروپایی بود. از ابتدای جنگ غزه، جریان تبلیغاتی ـ رسانه‌ای وابسته به رژیم اشغالگر قدس تلاش کرده است میان «نتانیاهو» و زوج «بن‌گویر- اسموتریچ» نوعی تفکیک غیررسمی اما ملموس برقرار کند. این اقدام با هدف صیانت رسانه‌ای از نتانیاهو و تمرکززدایی از اقدامات و توحش وی در نوار غزه انجام می‌شود. با توجه به منفوریت بن‌گویر و اسموتریچ نزد ساکنان اراضی اشغالی و دولت‌های اروپایی حامی رژیم اشغالگر قدس، از این طریق هم ۲ رهبر جریان صهیونیسم مذهبی و قومی به لحاظ رسانه‌ای تحت فشار قرار می‌گیرند و هم نتانیاهو یک حصار رسانه‌ای جهت تشدید اقدامات وقیح و غیرانسانی خود پیدا می‌کند. این همان نقشه راهی است که تبلور آن را در اظهارات اخیر بورل می‌توان یافت.
بورل همان سیاستمداری است که طی ماه‌های ابتدایی جنگ غزه، نسل‌کشی کودکان بیگناه غزه را مصداق عینی «دفاع مشروع» از سوی صهیونیست‌ها دانست و بارها از تعهد مطلق اروپاییان به صیانت از رژیم اشغالگر قدس خبر داد. علاوه بر آن، بورل همان مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی است که حتی پس از کشتار هزاران فلسطینی، انعقاد پیمان آتش‌بس موقت یا دائم را خط قرمز خود و مجموعه تروریستی متبوعش (اتحادیه اروپایی) می‌دانست و به همراه آنتونی بلینکن و جیک سالیوان، ۲ مقام ارشد دولت بایدن بارها مانع تحقق این آتش‌بس شد اما ماجرا به این نقطه ختم نمی‌شود؛ اکنون لابی‌های صهیونیستی ماموریت دیگری برای بورل تعریف کرده‌اند: تفکیک نتانیاهو از زوج بن گویر-اسموتریچ!
وزیر خارجه اتحادیه اروپایی با وقاحت کامل مشغول ایجاد حاشیه امن سیاسی و رسانه‌ای برای نتانیاهو است. بورل به وضوح آگاه است نتانیاهو جلاد غزه، رفح، خان‌یونس، طولکرم و... محسوب می‌شود و اساسا اتهامات وی اگر از بن‌گویر و اسموتریچ بیشتر نباشد، کمتر نیست. بورل و اروپاییان یک هدف دارند و آن تمرکززدایی افکار عمومی دنیا از نام نتانیاهو است. همان‌گونه که اشاره شد، اقدام نمادین بورل کمترین تاثیری بر مناسبات اروپاییان و تل‌آویو ندارد و حتی بن‌گویر و اسموتریچ نیز از سوی اتحادیه اروپایی تحریم نخواهند شد.
هنوز سوالات زیادی درباره نسبت نسل‌کشی غزه و حمایت اروپا از این جنایت وجود دارد که مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی از پاسخ به آنها گریزان است. یکی از این موارد، مربوط به رشد تصاعدی درآمد شرکت‌های تسلیحاتی فرانسه، آلمان و انگلیس در طول جنگ غزه است. این کشورها درست زمانی که کودکان بی‌دفاع فلسطینی یکی پس از دیگری زیر آوارهای ناشی از بمباران منازل و پناهگاه‌ها دفن می‌شوند، مشغول ارتقای تراز تجاری خود با برخی کشورهای عربی و رژیم اشغالگر قدس هستند. در چنین شرایطی نباید اسیر شانتاژهای خبری و اظهارات گمراه‌کننده مقامات اروپا در مخالفت با نسل‌کشی در غزه شد.
نکته پایانی، به حمایت‌های اطلاعاتی ـ امنیتی کشورهای اروپا از عملیات نسل‌کشی غزه بازمی‌گردد. بر چه کسی پوشیده است که دستگاه اطلاعات خارجی فرانسه، حتی نظامیان ارشد پایگاه آلمانی رامشتاین و اکثریت قریب به اتفاق دستگاه‌های امنیتی اروپا چگونه توان و امکانات خود را با هدف تسریع و تسهیل عملیات شناسایی و انهدام نقاط گوناگون نوار غزه و امروز کرانه باختری، در اختیار تل‌آویو قرار داده‌اند. انگلستان، فرانسه و آلمان مانند آمریکا، تبدیل به شرکای نسل‌کشی غزه شده و حتی صرفا حامی این جنایات نیستند.
در چنین شرایطی پارلمان اروپا و دیگر نهادهای رسمی وابسته به اتحادیه اروپایی، بیانیه‌های غیرالزام‌آور و تزیین‌شده‌ای را در همدردی با ساکنان غزه منتشر کرده و نسبت به شیوع گرسنگی و از بین رفتن جان و سلامتی کودکان این منطقه هشدار می‌دهند(!) بدیهی است چنین مواضع ریاکارانه و زننده‌ای منبعث از ساختار سلطه‌گر و زورمدارانه‌ای است که در بطن اتحادیه اروپایی، از زمان انعقاد پیمان ماستریخت در سال ۱۹۹۲ تاکنون وجود داشته و کماکان پابرجاست. وظیفه و کارویژه امثال بورل، تزیین همین ساختار نفرت‌انگیز و توحش‌آمیز است؛ ساختاری که گردش سیاستمداران سوسیال ـ دموکرات، محافظه‌کار یا حتی ملی‌گرایان و راست‌گرایان افراطی در آن کمترین تغییری ایجاد نمی‌کند.