گروه فرهنگ و هنر: رئیس سازمان سینمایی در آستانه روز ملی سینما در پیام تبریکی نوشت: سینمای ما برای اینکه از قافله جهش‌های حیرت‌آور دنیا جا نماند، نیاز به فراروی از کلیشه‌های کهنه و چنبره سنتی دارد و برای پیوستن به شتاب رشد این صنعت، یکدلی و اجتناب از کشمکش‌های درون صنفی ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است.

در متن پیام محمد خزاعی به مناسبت روز ملی سینما آمده است: سینما یکی از جلوه‌های زیبای هنری ذهن حقیقت‌جو و کمال‌گرای انسان معاصر است؛ هنری شکوه‌مند، جذاب و چشمگیر که با اکسیر آگاهی و احساس، شتاب و کیفیت تکاملی انسان مدرن را دستخوش تحول کرده است و در روند ‌بهسازی زیست‌بوم جوامع امروز، جایگاه ویژه‌ای دارد. این معجزه قدرتمند قرون جدید مسیر حرکت تاریخ بشر را هم تحت تاثیر قرار داده است.

هر جامعه‌ و کشوری که از راهبردها و کاربردهای این هنر نوین در جهت رسیدن به اهداف خود استفاده کند، به رشد و شکوفایی آن، در ساحت‌های مختلف کمک کرده است.

خزاعی ادامه داد: تصور جامعه‌ای بدون سینما در دنیای امروز، تقریبا محال است. سینما به همان اندازه که توانسته خودش به رشد و پویایی برسد، این قابلیت را داشته است که وجوه اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ملت‌ها را نیز توسعه و بسط دهد.

قدرت بی‌مانند سینما را در اعتلای یک جامعه نباید نادیده بگیریم، چرا که به واسطه شعاع فراگیری که دارد هم می‌تواند انسان تربیت کند و هم جوامع را متحول سازد. مضافا اینکه سویه دیگر سینما، می‌تواند ویرانگر و مخرب باشد. چنانچه، بی‌توجه به مبانی تمدنی، بنیان‌های انسانی و نظام اخلاقی سراغش برویم، می‌تواند خطرساز و آسیب‌زننده باشد. اگر منافع ملی، شرافت و نجابت انسانی و عدالت اجتماعی را در فرآیند آن، نادیده بگیریم.

خزاعی ادامه داد: سینما در کشور ما هم، تاریخ پرنشیب‌ و فرازی دارد. بیش از 4 دهه پس از انقلاب اسلامی قدم‌های بلندی برای توسعه و شکوفایی آن برداشته شده و اکنون، ثمره این نگاه، سرمایه ارزشمند خاطرات جمعی و مشترک ما از گرمای حضور سینما طی چند دهه گذشته است.

باورمان این است که مهم‌ترین ثروت سینمای ایران سرمایه انسانی آن است که در عرصه ملی و بین‌المللی به آن تشخص مضاعف بخشیده است و از همین رو، سینمای ایران به خاطر کارنامه درخشانش از مهم‌ترین سینماهای منطقه و جهان به شمار می‌آید. سیر نزولی سینمای ایران به سمت ابتذال در برخی ادوار، هم مدیران فرهنگی و هم صاحب‌نظران و دغدغه‌مندان این عرصه را نگران کرده و هنوز هم به‌رغم پالایش‌ها و تحولات بسیار، این نگرانی در بزرگان و پیشکسوتان سینما وجود دارد و تا رسیدن به آن سینمای آرمانی فاصله زیادی داریم؛ به عنوان عضو کوچکی از خانواده بزرگ سینمای ایران معتقدم همچنان با تقویت همدلی و وفاق شکل‌گرفته در سینما، مسؤولان فرهنگی و مردم رسیدن به آن نقطه دور از دسترس نیست.

سینما پس از مقطع کرونا و برخی رخدادهای اجتماعی، در این سال‌ها، زخم‌ها برداشته و بحران‌های سختی را تجربه کرده و مسیر دشواری برای ترمیم آن تا به امروز، طی شده است.

بازگشایی و توان‌بخشی به بدنه آسیب‌دیده سینمای پس از کرونا، جامعه‌شناسی ‌سینما و شناخت سلایق و ژانرگرایی و استانداردسازی، فعال‌سازی دیپلماسی‌منطقه‌ای، کمک به رشد سینمای ملی، فرهنگی و اجتماعی، بازشناسی مسیرهای آشتی خانواده‌ها با سالن‌های سینما، نگاه جدی با هدف احیای ظرفیت‌های سینمایی استان‌ها، جوان‌گرایی و احترام به اصل چرخش نخبگانی، توجه و تاکید به جایگاه و منافع واقعی مجموعه‌های صنفی، شناسایی و جلب سرمایه‌گذاری برای توسعه زیرساخت‌ها با بهره‌گیری از ظرفیت‌های بخش‌های دولتی، خصوصی و ارگانی، توجه به فناوری‌های نوین در صنعت پخش و اکران و رونق اقتصاد سینما گوشه‌ای از اقدامات و دستاوردهای جمعی خانواده سینما در این دوره است.

بدون‌شک سینمای ایران بدون حمایت تمام اهالی سینما و مخاطبان فرهیخته آن، قطعا نمی‌توانست به جایگاه امروزش دست یاید. سینما با عبور از گذرگاه‌های پرخطر، رو به افق‌های تازه دارد. خروج از انسداد، انگاره‌های سنتی و روزمرگی به فداکاری و شهامت فعالان این عرصه نیاز دارد. دنیا با انقلاب تکنولوژیکی در صنعت سینما، وارد اقلیم‌های جدیدی شده و ورود هوش مصنوعی و توان‌افزایی آن به صنعت سینما، این حوزه را با جهش‌های حیرت‌آور همراه کرده است.

معتقدم سینمای ما برای اینکه از این قافله جا نماند نیاز به فراروی از کلیشه‌های کهنه و چنبره سنتی دارد و برای پیوستن به شتاب رشد این صنعت، یکدلی و اجتناب از کشمکش‌های درون صنفی ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. روز سینما مجالی است برای یادآوری جایگاه این هنر پرمخاطب در جامعه. این روز ملی را به قاطبه اهالی فرهنگ و هنر بویژه خانواده بزرگ سینما تبریک می‌گویم.