گروه فرهنگ و هنر: نشست خبری نمایش «مچ مدگ» با حضور ستاره اسکندی (تهیه‌کننده)، صادق سهرابی (کارگردان)، نصرالله ملازیدی (نویسنده) و مریم رودبارانی (مجری طرح) در تالار مشاهیر مجموعه تئاتر شهر برگزار شد.

صادق سهرابی، کارگردان نمایش درباره این اثر گفت: «کسانی که کار فرهنگی و تئاتر را دوست داشته‌اند از این نمایش حمایت کردند، اگر ستاره اسکندری نبود هیچ مدیری این شرایط را فراهم نمی‌کرد».

او درباره تغییرات اثر بیان کرد: «کار نسبت به جشنواره فقط روتوش شده است و اضافه‌کاری انجام نداده‌ایم اما روی بخش‌هایی که مخاطب پسندیده‌ است کمی بیشتر مانور داده‌ام».

این هنرمند با بیان اینکه این نمایش ریشه در هویت سیستان‌وبلوچستان دارد، افزود: «تعداد زیادی از بازیگران از استان‌های دیگر هستند و تیم ما رنگین‌کمانی از همه جاست. نمایش ما نگاه تازه‌ای نسبت به تئاتر استان سیستان‌وبلوچستان دارد. من دوست داشتم نمایش خط متفاوتی داشته باشد. این اثر یک نمایش بین‌رشته‌ای است که به آیین‌ها چنگ ‌زده است. در این نمایش مواجهه ما با موسیقی بلوچی هم متفاوت است». ستاره اسکندری، تهیه‌کننده این نمایش نیز بیان کرد: «علت حضور من در کنار این دوستان به دلیل بخشی از مسؤولیت فرهنگی - ‌اجتماعی‌ای است که بر عهده دارم. من سال‌هاست به عنوان تهیه‌کننده فعالیت دارم، چه در کنار دانشجویان، چه استادم علی رفیعی در نمایش «خانه برنارد آلبا» و چه اکنون که سعی کردم پل ارتباطی بین هنرمندان استان سیستان‌وبلوچستان و تهران باشم».

او با بیان اینکه مدیران، سیاست‌گذاری‌ای برای دیده شدن هنرمندان شهرستان‌ها ندارند و این موضوع جزو دغدغه‌های اوست، ادامه داد: «من استان سیستان‌وبلوچستان را نمی‌شناختم و با سفر به این استان به عنوان یک اهل فرهنگ متوجه شدم چقدر با فرهنگ این قوم غریبه هستم. در سینما و فرهنگ ما تنها به بحث ترور،  قاچاق و... در این استان پرداخته شده اما این استان از فرهنگ غنی‌ای برخوردار است که مهجور مانده است».

این هنرمند تاکید کرد: «با حضورم سعی دارم سیاست‌گذاران فرهنگی را متوجه کنم این دوستان در شرایط سخت با باور اینکه تئاتر شاخصه فرهنگی هر جایی است، آن چیزی را که چکیده فرهنگ‌شان است با سمبل و نماد روی صحنه بیان کنند. من از مریم رودبارانی هم که در این مسیر چشمان و دستان من بوده و تمام کارها را مدیریت کرده است، ممنونم».  

او بیان کرد: «ما باید دست به دست هم بدهیم تا جریان واقعی تئاتر را قوی کنیم. ابتذال مطلق در حال تسری است و ما سعی می‌کنیم مقابل آنچه نام آن را تئاتر می‌دانستیم، می‌دانیم و خواهیم دانست، مسؤول باشیم. تمام نکته در برگزاری امثال این نشست‌ها بیدار کردن اهل فرهنگ در حوزه رسانه و مدیریت‌ها، بازیگران و کارگردانان و...‌ است تا هر کدام سهم خود را انجام دهند. ما باید افق دیدمان را گسترده‌تر کنیم و به آنچه در شرایط فرهنگی کنونی پیش آمده، توجه داشته باشیم».

اسکندری گفت: «اگر بخواهیم منتظر سیاست‌گذاران باشیم، راه به جایی نمی‌بریم و خودمان باید به ارتقای فرهنگی‌مان کمک کنیم. فرهنگ کتاب‌خوانی در حال از دست رفتن است در حالی ‌که کودک از راه کتاب می‌تواند دارای آرزو شود و امیدوارم قدم بعدی ما ایجاد کتابخانه‌های سیار باشد. امیدوارم این ایده‌ها همین‌گونه ادامه پیدا کند تا از کودکی روی فرهنگ بچه‌ها تاثیر بگذاریم و به آبادی این مملکت کمک کنیم».

بازیگر و تهیه‌کننده تئاتر در ادامه افزود: «از شخص آقای نیلی و دوستان تئاتر شهر برای این همراهی ممنونم اما این  سیاست‌گذاری کلان نیست و برنامه‌ای برای آن وجود ندارد. مساله من این است که سیاست‌گذاران فرهنگی برای تئاتر شهرستان کجا هستند؟ دغدغه آنها باید سامان دادن به تئاتر شهرستان باشد. مطالبه‌‌گری برای دیدن و پرداختن به تئاتر شهرستان از نکات مهمی است که باید به آن پرداخت».

او بیان کرد: «در بسیاری از آثار شاخصه‌های فرهنگی یک استان وجود دارد و ما تلاش می‌کنیم این شاخصه‌ها دیده و شناخته شود. نفس تماشاگر به گروه انرژی می‌بخشد و تاثیری که بر تماشاگر می‌گذارد به چرخه تئاتر حیات می‌دهد اما مساله به چه قیمتی و با چه سطحی نگاه کردن به این موضوع است. من از رسانه‌ها و تماشاگران برای دیدن فرهنگ واقعی یک قوم شریف که سال‌هاست در پرده محاق قرار دارد، دعوت می‌‎کنم».

ستاره اسکندری در پایان افزود: «امیدوارم این اجرا با استقبال روبه‌رو شده و مکرر شود و با اقتدار و سری افراشته، از دوستان رسانه حمایت می‌طلبم، چرا که رسالت رسانه، انعکاس چیزی است که کیفیت دارد».

نصرالله ملازیدی، نویسنده این اثر نیز گفت: «متاسفانه در استان ما و در تمام کشور سیاست‌گذاری درستی در زمینه فرهنگ و هنر وجود ندارد و این باعث شده، هنرمندان خودساخته شوند. در سیستان‌وبلوچستان کار هنری مثل این است نان را بگذارید و سنگ را به دهان بگیرید. آدم‌ها نمی‌توانند این بار را یک‌تنه به دوش بکشند».

این هنرمند در پایان بیان کرد: «ما چیزی حدود 16 گروه تئاتر ثبت‌شده در سیستان‌وبلوچستان داریم. سالن‌ها چندمنظوره هستند و سالن مشخصی برای اجرای تئاتر نیست. شرایط فعالیت خیلی سخت است و این باعث عدم استمرار کار دوستان می‌شود».