امیر طاهری: تولید محصولات استراتژیک، بویژه محصولات زراعی، میتواند کشورها را از خطرات ناشی از نوسانات قیمت جهانی و قطع واردات در شرایط بحرانی محافظت کند. این محصولات به طور مستقیم بر امنیت غذایی کشورها تأثیر میگذارند. در میان کالاهای استراتژیک، گندم از جایگاه ویژهای برخوردار است، زیرا ماده اولیه تولید نان، ماکارونی، بیسکویت، کیک و بسیاری دیگر از محصولات غذایی محسوب میشود.
گندم نهتنها به طور مستقیم بر اقتصاد تأثیر میگذارد، بلکه معیشت بخش قابلتوجهی از جامعه را نیز تحت تأثیر قرار میدهد. به همین دلیل، توجه خودکفایی در این حوزه میتواند به تقویت بنیانهای اقتصادی و اجتماعی کشور کمک کند و وابستگی به واردات را کاهش دهد. در نتیجه، سرمایهگذاری در تولید گندم و سایر محصولات استراتژیک امری ضروری برای افزایش امنیت غذایی و پایداری اقتصاد کشور است. خودکفایی در تولید گندم، به عنوان یکی از مهمترین محصولات غذایی، میتواند به تقویت امنیت غذایی و کاهش وابستگی به واردات کمک کند.
در این راستا، چند راهکار اساسی وجود دارد که میتواند به تحقق این هدف در ایران کمک کند.
۱- بهبود روشهای کشاورزی
استفاده از تکنولوژیهای نوین: بهکارگیری فناوریهای پیشرفته مانند کشاورزی مدرن، سیستمهای آبیاری جدید و استفاده از بذرهای اصلاحشده، میتواند به افزایش بهرهوری در تولید گندم کمک کند.
ترویج کشاورزی پایدار: آموزش کشاورزان در زمینه تکنیکهای کشاورزی پایدار و حفظ منابع طبیعی از اهمیت بالایی برخوردار است.
۲- افزایش سرمایهگذاری
سرمایهگذاری در زیرساختها: ایجاد زیرساختهای مناسب از جمله انبارها، مراکز ذخیرهسازی و شبکههای توزیع میتواند به کاهش ضایعات و افزایش کیفیت محصولات کمک کند.
حمایت مالی از کشاورزان: ارائه تسهیلات کمبهره به کشاورزان برای خرید تجهیزات و بذرهای باکیفیت میتواند به افزایش تولید کمک کند.
۳- تحقیق و توسعه
تشکیل مراکز تحقیقاتی: ایجاد مراکز تحقیقاتی برای بررسی و توسعه ارقام جدید گندم متناسب با شرایط اقلیمی ایران میتواند به افزایش تولید و مقاومت محصول در برابر بیماریها و آفات کمک کند.
توسعه برنامههای آموزشی: برگزاری دورههای آموزشی برای کشاورزان در زمینه بهترین شیوههای کشت و مدیریت مزرعه، میتواند به بهبود کیفیت تولید کمک کند.
۴- توسعه بازارهای داخلی
ترویج مصرف داخلی: ایجاد برنامههایی برای تشویق مصرف گندم و محصولات وابسته در بازار داخلی میتواند به افزایش تقاضا و در نتیجه تولید بیشتر کمک کند.
حمایت از صنایع تبدیلی: حمایت از صنایع تولیدی که از گندم بهعنوان ماده اولیه استفاده میکنند، میتواند به ایجاد ارزش افزوده و افزایش اشتغال در این حوزه کمک کند.
۵ - مدیریت منابع آبی
بهینهسازی مصرف آب: با توجه به کمبود منابع آبی در کشور، استفاده بهینه و مدیریت منابع آب در کشت گندم ضروری است. توسعه سیستمهای آبیاری قطرهای و استفاده مجدد از آبهای خاکستری میتواند مؤثر باشد.
۶- سیاستگذاری مناسب
تدوین سیاستهای حمایتی: سیاستهای حمایتی از تولیدکنندگان گندم، از جمله تعیین مناسب و منصفانه قیمت تضمینی و ارائه یارانهها میتواند انگیزه کشاورزان را برای افزایش تولید افزایش دهد.
با اجرای این راهکارها و توجه به نیازهای کشاورزان، ایران میتواند به تدریج به خودکفایی در تولید گندم دست یابد و امنیت غذایی خود را تقویت کند.