مینا گودرزی
بیسرزمینترند از امواج وایفای
قومی که در زمانه ندارند هیچ جای
بند است کل هستیِ آنها به تار موی
محوند با پِخی چه نیازی به مویتای؟
مستند مست ریختن جرعهجرعه خون
مست است سازمان ملل هم ز پول چای
تا دید گرم پیچ و خم باد مستیاند
توفان رسید و گفت کجایید؟ هان؟ آهای!
حالا شدند صاحب یک گنبد کبود
نالید بعد سیلی موشک به بانگ آی!
سجیل داده است به گرمی سلامشان
چشمانشان به پاسخ گفتهست: هایهای
از های میرسند به زودی به بایبای
شیرین شود دهان جهان همچو هایبای