زهره فلاح‌زاده: تیم استقلال در اوج نابسامانی و بحران به سر می‌برد. آبی‌های پایتخت پس از تساوی برابر نساجی و شکست در داربی ۱۰۴ پایتخت، دوشنبه‌شب در هفته دوم لیگ نخبگان آسیا مقابل السد قطر بازی را با نتیجه ۲ بر صفر واگذار کردند تا جواد نکونام رسما از هدایت این تیم کنار رود.

نمایش استقلال مقابل السدی که از تیم‌های ضعیف لیگ نخبگان است و چند بازیکن این تیم هم حین بازی به علت مصدومیت تعویض شدند، بسیار ضعیف و غیرقابل دفاع بود. سلسله اشتباهات فردی بازیکنان در این دیدار به قدری زیاد بود که بسیاری از علاقه‌مندان به این باشگاه را به فکر فرو برد.

اولین اشتباه مرگبار استقلالی‌ها را سیدحسین حسینی، دروازه‌بان آنها مرتکب شد. حسینی که یک فصل در میان عملکرد خوبی در تیمش ندارد، با یک اشتباه عجیب باعث شد گل اول السد به نام او ثبت شود. در چنین سطحی از مسابقات، چنین اشتباهی از دروازه‌بانی که مدعی است لایق پوشیدن پیراهن تیم‌ ملی است، قابل پذیرش نیست. 

به هر شکل استقلال کافی بود همین یک گل آماتور را دریافت کند تا وضعیت روحی‌‌اش بیش از پیش قرمز شود و هر چه از بازی بگذرد، این السد باشد که با حملات موفق و اشتباهات عجیب مدافعان موقعیت‌‌سازی کند. 

هر چه از بازی ‌گذشت، استقلال ضعیف‌تر و بی‌برنامه‌تر بازی ‌کرد و این السد بود که توانست خیلی خوب از اشتباهات آنها بیشترین بهره را ببرد.

نکته عجیب این بود که بازیکنان استقلال میلی به حمله و حتی دادن یک پاس سالم به هم‌تیمی خود نداشتند و هر چه به پایان بازی نزدیک‌تر می‌شدیم، اشتباهات‌ آنها هم بیشتر می‌شد.

جای سوال است که این اشتباهات سهوی تنها به علت عدم تمرکز بوده یا بازیکنان تیم نخواستند برای جواد نکونام بازی کنند؟!

در اینکه جواد نکونام در این دیدار بویژه در نیمه دوم برنامه‌ای برای حمله نداشت و تعویض‌های او هم اشتباه و بی‌تاثیر بود، اصلا شکی نیست. نکونام در این فصل نتوانست مثل فصل گذشته موفق عمل کند و شاید بهتر بود از همان ابتدا کادر فنی خود را تقویت می‌کرد و حتی نه‌تنها یک مهاجم، بلکه چند مهاجم در لیست خرید خود قرار می‌داد تا تیمی که با چند وینگر بسته شده، حداقل یک مهاجم شش‌دانگ - بهتر از بلانکو و رمضانی - در نوک حمله داشته باشد.

اصرار بر سانتر از کناره‌ها تا گوستاوو بلانکو در موقعیت سرزنی قرار گیرد، مثمرثمر نبود؛ روشی کهنه و تکراری که غیر از ۲ صحنه در نیمه اول، دیگر کارساز نبود و توپ‌های ارسالی بین راه توسط مدافعان پرتعداد السدی‌ها دفع می‌شد.

آبی‌ها طی ۹۰ دقیقه تنها یک شوت از راه دور داشتند که توسط سامان فلاح زده شد که با واکنش خوب دروازه‌بان السد همراه شد. این در حالی بود که به نظر این حربه بهترین تاکتیک برای گلزنی بود اما همان‌طور که گفته شد جز یک بار، دیگر شاهد آن نبودیم و آبی‌ها حتی نمی‌توانستند به هم‌تیمی خود که در نزدیکی‌شان ایستاده بود، پاس سالم بدهند.

به هر حال جواد نکونام با این وضعیت نمی‌توانست در تیمی پر از بحران و حاشیه کار کند و هواداران هم راضی به ماندنش نبودند. شاید بهتر بود همان هفته سوم لیگ ‌برتر که زمزمه مذاکره با مربی بوسنیایی را شنید و متوجه شد کودتایی شکل گرفته، بارش را می‌بست و از استقلال می‌رفت. البته مدیران استقلال هم بی‌تقصیر در این قصه پرغصه نیستند و آنها هم نشان دادند آدم‌های کوچکی برای اداره باشگاه بزرگی مثل استقلال هستند. بهتر است هلدینگ خلیج‌فارس به عنوان مالک باشگاه، پیش از آنکه صدای هوادار معترض به عملکردش را بیشتر و رساتر بشنود، به فکر تغییر مدیرعامل، رئیس هیات مدیره و البته اعضای هیات مدیره‌ای که هیچ نقشی در روزهای خوب و بد تیم ندارند، باشد. 

استقلال با این وضعیت که مدیران، خود یکی از عوامل بحرانی کردن شرایط تیم هستند، نمی‌تواند به موفقیت برسد. آبی‌ها به یک مدیر مدبر و حرفه‌ای نیاز دارند که به جای مصاحبه‌های گاه و بیگاه و دیده شدن از طریق لنز دوربین‌ها، به فکر ترمیم زیرساخت‌ها و موفقیت تیم باشد.