نگاهی به برنامه رئالیتی شوی «بگو بخند» که پس از 2 فصل موفق این روزها آماده پخش فصل سوم از شبکه نسیم میشود
گروه فرهنگ و هنر: طراحی و تولید برنامههای ویژه استعدادیابی از افراد عادی جامعه، سالهاست در سراسر جهان آغاز شده و همگام با دوران تازه، شکل و شمایل ساختاری و محتوایی هر یک تغییراتی را تجربه کرده است. حالا چند سال است این روند در ایران نیز آغاز شده و برنامههای مختلفی در این زمینه، یکی پس از دیگری با رویکردهای متفاوت پیش روی مخاطبان قرار میگیرد. «بگو بخند» عنوان یکی از پربینندهترین برنامههای تولیدشده در شبکه نسیم است که به تدریج توانسته به دلیل ویژگیهای متعددش، جایگاه خود را در میان مخاطبان تلویزیونی پیدا کند.
شبکه نسیم با اتمام پخش برنامههای پرمخاطبی مانند «کتاب باز»، «دورهمی» و «خندوانه» به ساخت برنامههای متفاوتی رو آورد که برخی از آنها حالا به برندهای تازه این شبکه جهت ایجاد بستری برای سرگرمیسازی و ایجاد نشاط عمومی تبدیل شدهاند.
قرار است بهزودی فصل سوم «بگو بخند» با اجرای عبدالله روا با تغییری اندک در چینش داوران، روی آنتن شبکه نسیم قرار گیرد؛ برنامهای که تلاش میکند در حوزههای مرتبط با مقوله سرگرمی و در پیوند با ژانر کمدی، چهرههای تازهای را معرفی کرده و از سوی دیگر نیز فضایی مفرح و دلنشین را برای مخاطبان به وجود بیاورد.
این مسابقه همانند فصل پیشین خود از افرادی همچون شهرام شکیبا، شهاب عباسی و نعیمه نظامدوست در ترکیب داوران سود میبرد و حالا در فصل چهارم، نصرالله رادش نیز به عنوان چهارمین داور و به همراه سایرین، به قضاوت درباره کم و کیف توانمندیهای شرکتکنندگان این برنامه خواهند پرداخت.
به طور کلی، ساخت برنامههای استعدادیابی در حوزه کمدی، با توجه به فضای پرسوءتفاهم موجود در این زمینه، همچنین تثبیت نوعی سطحینگری عمومی در آثار موجود، چالشهای بسیاری را به دنبال داشته و بسط و ایجاد فرصتی استاندارد و مطابق با روحیه ایرانی، اراده و توانمندی ویژهای را میطلبد. عوامل این برنامه با در پیش گرفتن رویکردی متفاوت، همچنین تکیه بر قابلیتهای یک برنامه عمومی در حوزه سرگرمیسازی و بهره بردن از قابلیتهای هنری و زیباییشناسانه، به فرمولی مطلوب دست پیدا کرده و توانستهاند برنامهای را روانه آنتن تلویزیون کنند که علاوه بر ایجاد ارتباط با آحاد جامعه، به سبب تمایز با سایر برنامههای اینچنینی که نتیجه شکلگیری آیتمها در یک بستر خلاقانه است، برندی معتبر به وجود بیاورند که در نتیجه آن، «بگو بخند» در فصولی چندگانه امکان حیات و ادامه یافتن پیدا کرده است.
از طرف دیگر، ترکیب حاصلشده در گروه داوران این برنامه تلویزیونی به گونهای است که اهداف بنیادین آن را برآورده میسازد. «بگوبخند» بر شناسایی استعدادهای نو در حوزههای گوناگونی نظیر ادبیات و شعر طنز، استندآپکمدی و هنرهای نمایشی تاکید دارد و هر یک از داوران با توجه به سابقه طولانیمدت خود در هر یک از این موارد، میتوانند نظر تخصصی خود را ارائه کرده و علاوه بر هدایت و کمکرسانی به هنرجویان، باعث غنای محتوایی این برنامه شوند. شهاب عباسی سالها به عنوان بازیگر و کارگردان حوزه طنز، در آثار مختلف تجربههایی را به ثبت رسانده است. نعیمه نظامدوست نیز به سبب وجود خصلتهای ذاتی موفق شده به عنوان یک هنرمند زن، نوعی تازه از بازیگری کمدی را ارائه کند. شهرام شکیبا نیز علاوه بر اینکه خود به عنوان طنزپرداز شناخته میشود، در سالیان اخیر با ورود به حوزههای دیگر نظیر اجرا و بازیگری، توانسته پیوندی معنادار میان حیطه تخصصی خود و سایر گونهها ایجاد کند. نصرالله رادش نیز از نخستین هنرمندان ژانر کمدی در تلویزیون است و نوع بینش و نگرش او نشان میدهد توانایی شگرفی در فهم و درک این مقوله دارد. بدون شک وجود هر یک از این چهرهها میتواند عاملی مثبت برای پیشرفت شرکتکنندهها و جذب مخاطب باشد. برای سالها این انتقاد به تلویزیون وارد بود که تنها با افرادی ثابت همکاری داشته و راه ورود برای ظهور استعدادهای تازه در آن چندان مهیا نیست. «بگو بخند» از جمله برنامههایی است که در فصول گذشته خود توانسته معرف چهرههای تازه باشد و حالا در فصل جدید، برخی از آنها را به عنوان راهنمای شرکتکنندهها به خدمت گرفته است.
در شرایطی که عمده برنامههای تولید شده در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی، به دلایل عدیده با لکنت در بیان و عدم توفیق در جذب مخاطب انبوه مواجه هستند، تهیه و تولید برنامههای استاندارد و موفقی چون «بگو بخند»، علاوه بر جذب اعتماد تماشاگران تلویزیونی، میتواند به عنوان نمونهای موفق مورد توجه سایر برنامهسازان نیز قرار گیرد.