مهدی خرامان: هیچگاه محمدحسین، پسر 12 ساله ساکن کرج که با هزار زحمت خودش را در روزهای اول جنگ به خرمشهر رساند، تصور نمی‌کرد نامش در تاریخ دفاع‌مقدس ماندگار شود و امام او را رهبر خویش بداند!

شاید سخت‌ترین کار در زندگی انسان، یافتن نقش و جایگاه خویش باشد، چنانکه مولانا می‌فرماید: «روزها فکر من این است و همه شب سخنم/ که چرا غافل از احوال دل خویشتنم/ از کجا آمده‌ام، آمدنم بهر چه بود/ به کجا می‌روم آخر؟ ننمایی وطنم». در این روزها، پس از پیام حضرت آقا که فرمودند: «بر همه مسلمانان فرض است با امکانات خود در کنار مردم لبنان و حزب‌الله سرافراز بایستند»، دغدغه بسیاری از افراد این است که چگونه می‌توانند در این واجب شرعی نقش‌آفرینی کنند. راه‌حلی که عطار به‌خوبی به آن اشاره کرده است: «تو پای به ره در نه و از هیچ مپرس/ خود راه بگویدت که چون باید رفت».

از ازل تا امروز، از زمانی که بر خلاف تصور همگان، طالوت فرمانده سپاه حق شد، یا وهب نصرانی به یاری امام حسین(ع) شتافت، یا دانشجویی بیست و چند ساله به نام غلامحسین افشردی که ابتدا به‌عنوان خبرنگار به جبهه اعزام شد و سپس به نابغه دفاع‌مقدس تبدیل شد، تا محسن حججی که ابتدا ناشناخته بود اما امروز نامش در تاریخ جریان مقاومت همچون ستاره‌ای می‌درخشد، همه این حوادث به یک نکته اشاره دارند: «همه ما مامور به ادای تکلیف و وظیفه‌ایم؛ نه مامور به نتیجه». اگر نه هیچگاه حضرت امام خمینی در یادداشتی که در دوران جوانی‌شان در دفتر مرحوم وزیری‌یزدی نوشته بودند از آیه شریفه «قُل إِنَّما أَعِظُکُم بِواحِدَةٍ أَن تَقوموا لِلَّهِ مَثنى وَ فُرادى» استفاده نمی‌کردند تا عموم را به «قیام لله» دعوت کنند، زیرا مکتب حسینی به ما آموخته است «اصالت» از آنِ تکلیف است، نه نتیجه، بنابراین مهم نیست نتیجه کار ما کوچک باشد یا بزرگ، بلکه مهم این است که آیا ما در برابر ظلم منفعل هستیم یا نه!

حال با این نگاه، شاید شرکت در یک پویش همگانی مانند «ایران همدل»، ابراز علنی غم از طریق یک استوری، کامنت یا لایک در فضای مجازی، یا حضور در اجتماعات مردمی، همان نقش موثر ما در این صف‌آرایی حق علیه باطل باشد. نباید به این فکر کنیم که آیا این کارهای کوچک تأثیر دارند یا نه؛ مهم این است که به این شعر مولانا ایمان داشته باشیم که می‌گوید: «تو یکی نه‌ای هزاری، تو چراغ خود برافروز». پس بیایید با ایمان به نقش خود، همچون چراغی در تاریکی، بایستیم و نگذاریم ظلم و ستم به راحتی بر ما غلبه کند، زیرا هر قدم کوچک ما، می‌تواند نتایج بزرگ و عظیمی به همراه داشته باشد و در این نبرد نابرابر، شاید هر یک از ما بتوانیم به فرماندهان مقاومت تبدیل شویم.