پویا جادی: رژیم موقت صهیونیستی پس از گذشت بیش از یک ماه از آغاز مراحل جدید افزایش تنش با حزب‌الله لبنان و آغاز جنگ زمینی و هوایی با گروه مقاومت دچار بحران جدی در ۲ جنگ زمینی در غزه و جنوب لبنان شده است؛ بحرانی که ناشی از سیاست جنگی بی‌سابقه طولانی‌مدت و فرسایشی آنها در یک سال و یک ماه گذشته است. تا پیش از ۷ اکتبر سال گذشته و ضربه بزرگ مقاومت فلسطین به موجودیت رژیم صهیونیستی در عملیات توفان الاقصی، رژیم سیاستی را در پیش گرفت که آنها را دچار جنگ فرسایشی طولانی‌مدت و گیر افتادن در باتلاق جنگ بی‌پایان کرده است؛ جنگی که در هر صورت برای رژیم صهیونیستی خطر موجودیتی به همراه دارد و آنها را دچار ضعف و بحران دائم در حوزه امنیت می‌کند. رژیم اشغالگر قدس طی سال‌های متمادی ضربه‌ای مانند توفان الاقصی دریافت نکرده بود و این جنگ برای آنها جنگی وجودی و سرنوشت‌ساز به حساب می‌آید. همین مساله نیز آنها را به عبور از تمام خطوط قرمز همچون ترور آیت‌الله شهید سیدحسن نصرالله و پیش از آن ترور شهید دکتر اسماعیل هنیه تشویق کرد اما پس از گذشت بیش از ۱۳ ماه از جنگ غزه و عدم دستیابی به ۲ هدف از پیش تعیین‌شده ارتش صهیونیستی در نوار غزه که شکست و نابودی کامل حماس در غزه، همچنین دستیابی به اسرای صهیونیست که در غزه حضور دارند بود، رژیم با بحران جدی برای توجیه ادامه جنگ رو‌به‌رو شده است. این بحران پس از آغاز جنگ زمینی در جنوب لبنان افزایش نیز یافته است و با گذشت ۵ هفته از جنگ در مرزهای جنوب لبنان و عدم دستیابی به اهداف سیاسی و نظامی تعیین‌شده در این جنگ، فشارها بر تصمیم‌های جنگ‌افروزانه کابینه صهیونیستی از سوی مخالفان داخلی آن افزایش یافته است. دولت اشغالگر پیش از آغاز جنگ زمینی و افزایش تنش و ناامنی در جبهه شمال سرزمین‌های اشغالی ۲ هدف پیشروی در خاک لبنان و ایجاد منطقه حائل برای بازگشت امنیت به شهرک‌های شمال سرزمین‌های اشغالی، همچنین تضعیف سیاسی و نظامی حزب‌الله لبنان با ترور فرماندهان و دبیرکل شهید این حزب را برای خود تعیین کرده بود.  اهدافی که با وجود انفجار پیجرها، ترور رهبران سیاسی و نظامی حزب‌الله، همچنین بمباران مناطق غیرنظامی لبنان با اجرای دکترین ضاحیه اما همچنان برای صهیونیست‌ها به دست نیامده است. نیروهای حزب‌الله لبنان همچنان در دفاع از خاک لبنان و جلوگیری از پیشروی ارتش اشغالگر در جنوب لبنان موفق هستند و از طرف دیگر عملیات‌های تهاجمی مخرب نیروهای موشکی و پهپادی حزب‌الله علیه مناطق مرکزی و عمقی رژیم صهیونیستی افزایش یافته است و تلفات صهیونیست‌ها نیز روز به روز در حال افزایش است؛ آماری که رژیم در تلاش برای سانسور آن است اما اپوزیسیون دولت با افشای آنها در تلاش برای اعمال فشار بر دولت است. در حال حاضر بین سران رژیم صهیونیستی تنها نتانیاهو و اعضای کابینه افراطی وی در تلاش برای تبدیل جنگ غزه و لبنان به یک جنگ بی‌پایان هستند و مخالفان آنها بابت افزودن یک جبهه دیگر به جبهه نوار غزه در شمال سرزمین‌های اشغالی از آنها انتقاد می‌کنند، البته این حقیقت نیز وجود دارد که بحران ماهیتی و وجودی رژیم صهیونیستی پس از عملیات تاریخی توفان‌الاقصی تمام جناح‌ها و عموم صهیونیست‌های مستعمره‌نشین و شهرک‌نشین را دچار ترس و وحشت عمیقی کرد و اقدام جنگی علیه لبنان با پشتوانه اکثریت صهیونیست‌ها همراه بود اما اکنون پس از افزایش هزینه‌های مادی و بالا رفتن تلفات نیروهای اشغالگر، همچنین از بین رفتن امنیت مناطقی مانند الجلیل، جولان، عکا و حتی حیفا و تل‌آویو این سوال چالش‌برانگیز در میان صهیونیست‌ها ایجاد شده است: آیا ورود به جنگ طولانی‌مدت و فرسایشی با حزب‌الله لبنان در حالی که جنگ غزه ناتمام مانده صحیح است یا خیر؟ رژیم صهیونیستی پیش از این تن به جنگ‌های طولانی‌مدت و فرسایشی نمی‌داد و تمام جنگ‌های خود را چه با مقاومت و چه با کشورهای عربی پیش از این کوتاه‌مدت انجام داده بود و حاضر به درگیر کردن امنیت، اقتصاد و ماهیت رژیم در جنگی طولانی نبود اما پس از ضربه بزرگی که به امنیت صهیونیست‌ها در 7 اکتبر ۲۰۲۳ وارد شد، رژیم جنگ طولانی‌مدت را برای بقای موجودیت خود در منطقه توجیه کرد. مقامات رژیم ادبیات جنگی خود را جنگ مرگ و زندگی قرار داده‌اند و به همین دلیل نیز سیاست جنگ طولانی‌مدت با هدف نابودی گروه‌های مقاومت در منطقه را ادامه می‌دهند اما مقاومت فلسطین، مقاومت لبنان و سایر گروه‌های مقاومت به رغم ضربات امنیتی و نظامی رژیم صهیونیستی به عملیات‌های خود ادامه داده و صهیونیست‌ها را در رسیدن به اهداف خود ناکام گذاشته‌اند. همین مساله نیز منجر به افزایش انتقادات از دولت نتانیاهو از سوی مخالفان وی شده است. اپوزیسیون نتانیاهو و فرماندهان نظامی و امنیتی و حتی متحدان سیاسی و هم‌حزبی‌های وی، نتانیاهو را به ادامه جنگ با هدف فرار از محاکمه بابت شکست اطلاعاتی در عملیات ۷ اکتبر و پرونده‌های فساد متهم می‌کنند و خواستار به نتیجه رسیدن توافق آتش‌بس با حماس و بازگرداندن اسیران صهیونیست هستند؛ درخواستی که با توجه به برنامه‌ریزی نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی برای درگیر کردن ارتش این رژیم در جنگ‌های طولانی‌مدت در دستور کار قرار ندارد. همین مساله نیز منجر به از دست رفتن امنیت رژیم و فرسایش توان نظامی - امنیتی آن خواهد شد.