کد خبر: 294903تاریخ: 1403/8/19 00:00
امروز پرسپولیس و استقلال مقابل رقبای کرمانی خود صف‌آرایی می‌کنند
زخم خورده‌ها
مهدی طاهرخانی: ۲ بازی عقب‌افتاده هفته چهارم لیگ، امروز در حالی انجام می‌شود که سرخابی‌ها نتایج چندان خوبی در چند وقت اخیر کسب نکرده‌اند. پرسپولیس ابتدا مقابل استقلال خوزستان تن به شکست داد و سپس برابر الغرافه در دوبی مساوی کرد اما استقلال در بدترین وضعیت تاریخ خود قرار دارد. هیچ‌کس در تاریخ ۵ شکست متوالی استقلال را به یاد ندارد. در چنین وضعیتی پرسپولیس و استقلال به مصاف ۲ تیم استان کرمان می‌روند.
پرسپولیس در حالی امروز به مصاف گل‌گهر سیرجان می‌رود که فشار چند وقت اخیر و چالش‌های تاکتیکی و مدیریتی، این تیم را به نقطه‌ای حساس رسانده است. سرخپوشان با ۱۷ امتیاز و جایگاه چهارم جدول، به دنبال تثبیت صدرنشینی و بازگشت به سبک تهاجمی همیشگی خود هستند. ۳ امتیاز امروز آنها را صدرنشین می‌کند. از سوی دیگر، گل‌گهر با انگیزه بالای بازیکنانش، در خانه به دنبال متوقف کردن سرخپوشان است. این دیدار برای خوان کارلوس گاریدو و پرسپولیس، فرصتی است تا بار دیگر هویت و اعتماد به نفس تیم را احیا کنند و به هواداران نوید روزهای روشن‌تری را بدهند. از مصدومیت‌های کمرشکن گرفته تا وسواس‌های تاکتیکی و مشاوره‌های مدیریتی اوضاع تیم را در مسیری مبهم قرار داده است. با این اوصاف، نبرد در سیرجان تنها یک بازی نیست؛ اینجا صحنه‌ای است برای بازنگری، بازگشت و بازسازی آنچه پرسپولیس را در دهه اخیر در قله فوتبال ایران قرار داد.
* پرسپولیس؛ تیمی در دوگانگی هویت و نتیجه
خوان کارلوس گاریدو، مردی که با پیشینه‌ای پرماجرا و رفت و آمدهای متعدد به ایران آمد، در هفته‌های گذشته تجربه‌ای دوگانه را با پرسپولیس داشت. پرسپولیس پس از یک شروع قابل توجه در لیگ و یک پیروزی مهم در داربی پایتخت، حالا با چالش‌هایی دست و پنجه نرم می‌کند که به نظر می‌رسد بر روند فنی و ذهنی تیم تاثیری سنگین گذاشته است. از یک سو مصدومیت‌ها و عدم ثبات در ترکیب اصلی و از سوی دیگر، نگاه‌های مشکوک و وسواسی درباره افشای ترکیب و تاکتیک‌های تیم، همچون ابری سیاه بر سر پرسپولیس سایه افکنده است.
گاریدو، در تلاش برای کنترل فضای تیم، در روزهای اخیر دچار وسواسی شده که او را از مسیر اصلی دور کرده است. بازی‌هایی که با تغییرات غیرمنتظره و آزمون و خطاهای مکرر همراه بوده، نشان از تردیدهای او در ترکیب و تاکتیک دارد. شاید این حساسیت‌ها، او را از اعتماد به رویکردهای ساده اما تاثیرگذار دور کرده باشد. پرسپولیس، تیمی که همواره با تکیه بر سبک مالکیت توپ و فشار بالا شناخته می‌شود، حالا گاه به روش‌های غیرمنتظره‌ای همچون اوت‌های دستی روی آورده است؛ تاکتیکی که شاید در کوتاه‌مدت کارآمد باشد اما با روحیه و هویت پرسپولیس همخوانی ندارد.
* مصدومیت‌ها؛ خراشی عمیق بر تن قرمزها
تاثیر مصدومیت‌ها در پرسپولیس، تنها به غیبت یک یا دو بازیکن محدود نمی‌شود، بلکه ساختار و هماهنگی تیم را به‌طور جدی تحت تاثیر قرار داده است. محمدحسین کنعانی‌زادگان، مدافعی کلیدی که با حضورش اعتماد و آرامش را به خط دفاع تیم می‌بخشید، اکنون به دلیل مصدومیت دور از زمین است. ایوب العملود، بازیکن دیگری که با مهارت‌های تهاجمی و قدرت فیزیکی‌اش، می‌توانست در جناحین نفوذ و به خط حمله کمک کند، به دلیل مصدومیت به کشور خود بازگشته است. نبود این ۲ بازیکن، باعث شده پرسپولیس در میانه میدان و کانال‌های کناری دچار کمبود هماهنگی و قدرت نفوذ شود.
* گل‌گهر؛ باانگیزه در سیرجان
از طرف دیگر گل‌گهر سیرجان، تیمی که با هدایت مهدی تارتار توانسته جایگاهی نسبتا پایدار در جدول به دست آورد، در این دیدار برای بهبود جایگاه خود به میدان خواهد آمد. گل‌گهر به عنوان تیمی که با استراتژی‌های مشخص و انگیزه بالای بازیکنانش، می‌تواند سد راه بزرگی برای پرسپولیس باشد، با تمرکز بیشتری به این بازی نگاه می‌کند.
* نقطه‌ای برای بازگشت
پرسپولیس در این بازی، نه تنها برای ۳ امتیاز بلکه برای بازیابی هویت و اعتماد به نفس خود به میدان می‌آید. گاریدو نیاز دارد به اصول اولیه‌ای بازگردد که پرسپولیس را به تیمی بزرگ تبدیل کرده است؛ اصولی که با تکیه بر مالکیت توپ، پاس‌های متوالی و حملات سریع تعریف می‌شود. تجربه نشان داده تیم‌هایی که از این اصول فاصله می‌گیرند، اگرچه ممکن است در مقاطعی موفق شوند اما در بلندمدت دچار ضعف و افول خواهند شد. تاکتیک‌های هجومی و خلاقانه که پرسپولیس در گذشته با آن شناخته می‌شد، در بازی‌های اخیر جای خود را به روش‌هایی ساده‌تر و گاه تکراری داده است. پرسش این است: آیا گاریدو می‌تواند با تمرکز بر نقاط قوت همیشگی سرخپوشان، یعنی بازی مالکانه و حملات هماهنگ، این تیم را به مسیر اصلی بازگرداند یا خیر. قرمزها اگرچه با مشکلاتی مانند مصدومیت‌ها و بی‌ثباتی در ترکیب روبه‌رو هستند اما هنوز فرصت بازگشت به مسیر خود را دارند. بازی امروز می‌تواند نقطه عطفی برای پرسپولیس باشد؛ فرصتی برای احیای سبک و روحیه‌ای که در دهه گذشته، این تیم را به همان جایگاهی که محق آن بود، رساند.
* آبی‌ها خسته از باخت
شنبه‌ای دیگر و فرصت دوباره؛ استقلال این بار باید در تهران، مقابل مس رفسنجان، از آوار ناامیدی برخیزد. در فوتبال، شنبه‌ها همیشه وعده‌های تازه‌اند؛ لحظه‌ای برای شروع مجدد، وقتی که هر تیمی تصمیم می‌گیرد از جای خود بلند شود و مسیر دیگری پیش بگیرد. استقلال حالا در همین شنبه است؛ شبی که نه‌تنها برای امتیاز، بلکه برای بازسازی هویت از دست‌رفته به میدان می‌آید. برای احیای غرور خردشده.
آبی‌ها در هفته‌های گذشته از فرم همیشگی خود سقوط کرده و این افول از همان نقطه آغازش با مشکلات مدیریتی، انتخاب‌های نادرست و دخالت‌های مکرر در تیم شروع شد. پیتسو موسیمانه که به عنوان سرمربی جدید معرفی شده، در تلاش است آبی‌پوشان را از بحران بیرون بکشد. ۳ شکست متوالی و از دست رفتن امتیازات حیاتی، استقلال را به نقطه‌ای رسانده که بازگشت به اوج نه‌تنها یک آرزو، بلکه به یک ضرورت تبدیل شده است.
مصدومیت‌های پی‌درپی نیز به این تیم ضربه زده است. رامین رضاییان که یکی از بازیکنان کلیدی تیم بود، به دلیل مصدومیت در این بازی حضور نخواهد داشت و این غیبت استقلال را بیش از پیش در برابر مس رفسنجان آسیب‌پذیر کرده است. مسی‌ها که در هفته‌های اخیر نیز با مشکلاتی دست و پنجه نرم کرده بودند، با انگیزه‌ای مضاعف به میدان خواهند آمد. آنها می‌دانند استقلال به دنبال فرصتی برای بازسازی است و شاید همین شانس را به سود خود مورد استفاده قرار دهد.
استقلال اگر از این بحران گذر کند، به یاد خواهد داشت که این گذر تنها با اصلاح تفکر و ساختار ممکن است. هواداران، این بار هم منتظرند ببینند آیا شنبه‌ای که وعده‌های آن همیشه تازه و نویدبخش بوده، استقلال را به مسیر پیروزی بازمی‌گرداند؟ اینجا مساله فقط ۳ امتیاز نیست؛ مساله، آغاز دوباره است.
برد در بازی امروز می‌تواند مرهمی بر زخم کاری استقلال باشد اما اگر مس رفسنجان اجازه این کار را به راحتی بدهد.
***
شو به ستاره پرسپولیس
باربد بهراد: یکی از دلایل ناراحتی و شوکه شدن سلمانی به تیم ملی فوتبال بازمی‌گردد.
پیش از آغاز لیگ، امیر قلعه‌نویی پیامی فرستاد و اعلام کرد با توجه به تغییر نسل و شناخت خوبی که از یاسین دارد، او یکی از استعدادهایی است که تیم ملی به‌طور جدی عملکردش را زیر نظر دارد و آنالیز می‌کند. این به آن معناست که یاسین با نمایش‌های فصول گذشته‌اش به‌خودی‌خود در لیست تیم ملی قرار دارد اما مشکل از جایی آغاز شد که گاریدو نه‌تنها به یاسین اعتقاد ندارد بلکه می‌گوید با این روند حتی جایی در لیست نیمکت‌نشینان نیز پیدا نخواهد کرد.
هواداران پرسپولیس از زمان برانکو دکترین مشخصی دارند؛ اعتماد مطلق به کادر فنی. به این معنا که هرچه سرمربی بگوید، حمایت هواداران را به دنبال خواهد داشت اما برای یاسین سلمانی اوضاع متفاوت و دوگانه شده است. هواداران انتظار دارند او حداقل در ۲ بازی 90 دقیقه‌ای فرصت پیدا کند تا ببینند آیا قادر به نمایش بازی‌های درخشان فصول گذشته است یا خیر. طبیعتا هر بازیکنی، فارغ از سن، پس از یک سال خانه‌نشینی و مصدومیت از ناحیه رباط صلیبی، بازگشت به اوج برایش دشوار است؛ یاسین نیز از این قاعده مستثنا نیست اما متاسفانه گاریدو به هر دلیلی به او اعتماد ندارد. یاسین خود را نزدیک به تیم ملی می‌بیند اما با این نیمکت‌نشینی‌ها جایی در میان دعوت‌شدگان به تیم ملی ندارد. هرچه سرمربی بگوید، همان حکم نهایی برای هواداران تلقی می‌شود اما ادامه این روند به معنای از دست دادن استعدادی است که می‌تواند ۵-۴ فصل خیال سرخپوشان را در میانه میدان راحت کند. یاسین و خدابنده‌لو دچار بحرانی به نام عدم اعتماد سرمربی شده‌اند. اوضاع برای خدابنده‌لو کمی بهتر است. هر وقت وارد میدان شده، اثر مثبتی گذاشته و حتی به عنوان بازیکن ثابت هم بازی کرده است. اکنون زمزمه‌هایی برای بازی این ۲ در مسابقات آینده به گوش می‌رسد اما بعید است با شرایط فعلی و فشار موجود، یاسین قادر به ارائه حتی یک‌چهارم توانایی‌هایش باشد. یاسین و خدابنده‌لو چاره‌ای ندارند جز صبر، استقامت، تمرین خوب و لحظه‌شماری برای فرصتی طلایی. اوضاع به نفع‌شان نیست اما این شرایط از آنها مردان قوی‌تری خواهد ساخت. هیچ‌کس از آینده خبر ندارد اما تاریخ همواره با افراد سختکوش و پرتلاش بوده است.