هادی مرشدی: حادثهای هولناک در روزهای اخیر جامعه پزشکی را در غم و اندوه فرو برد؛ دکتر مسعود داوودی، متخصص قلب و عروق و استاد دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، قربانی خشونتی شد که حاصل کینهای قدیمی بود. این پزشک متعهد که بیش از 14 سال از عمر خود را وقف درمان بیماران کرده بود، 2 شب پیش، در آستانه خانه خود توسط برادر یکی از بیماران سابقش به طرز فجیعی به قتل رسید. این حادثه تلخ از جایی آغاز شد که 3 سال پیش، یک بیمار با حمله قلبی شدید به اورژانس مراجعه کرد و پس از تلاشهای بیوقفه کادر درمان و تجویزهای فوری دارویی توسط دکتر داوودی، متأسفانه جان خود را از دست داد. با وجود تأیید اقدامات پزشکی در چندین دادگاه و رفع اتهام از دکتر داوودی و تیم اورژانس، این حادثه تلخ بهانهای شد برای خانواده داغدیده بیمار تا او و دیگر اعضای کادر درمان را مقصر بدانند. پس از فوت بیمار، خانواده او به دادگاه و کمیسیونهای پزشکی شکایت کردند و بر این باور بودند قصور پزشکی منجر به مرگ عزیزشان شده است اما بعد از بررسیهای دقیق در چندین نهاد قضایی و پزشکی، مشخص شد کادر درمان هیچ تقصیری در این حادثه نداشته و اقدامات لازم و فوری انجام شده بود. حتی دادگاههای شیراز و تهران نیز پس از اعتراضات متعدد، هرگونه خطا را رد کردند اما تهدیدات خانواده متوفی، بویژه برادر بیمار، ادامه یافت. بامداد سهشنبه، برادر بیمار متوفی با یک اسلحه کلاشنیکف در مقابل خانه دکتر داوودی کمین کرده بود. او پس از تیراندازی به این پزشک، با چاقو ضربات متعددی بر پیکر بیجان او وارد کرد. لحظاتی بعد، وی تصاویر این اقدام هولناک را در شبکههای اجتماعی به اشتراک گذاشت و با افتخار به این عمل خود، تهدیدات بیشتری را نسبت به کادر درمان منتشر کرد. معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، دکتر محمود شهامت، در واکنش به این حادثه دلخراش گفت: «فضای منفی رسانهها در سالهای اخیر به نحوی بوده که اعتماد عمومی نسبت به کادر درمان کاهش یافته و اینگونه حوادث دلخراش را تحریک میکند». وی همچنین هشدار داد شرایط ناامن برای کادر درمان میتواند سبب افزایش مهاجرت پزشکان و خروج از سیستم درمانی کشور شود. دکتر داوودی که به گفته همکارانش طی مدت خدمت خود در یاسوج همواره از احترام و اعتماد مردم برخوردار بود، جز پرونده شکایت مورد اشاره، هیچ پرونده دیگری در طول این سالها نداشته و با وجدان کاری بالا به بیمارانش خدمت کرده بود. اکنون اما فرزند خردسال او به خاطر این حادثه غمانگیز، یتیم شده است. این حادثه تلخ، پرسشهای بسیاری را برای جامعه و مسؤولان برانگیخته است؛ چگونه است یک پزشک که بیگناهیاش در دادگاه به اثبات رسیده، همچنان هدف انتقامجویی قرار میگیرد؟ آیا فضای رسانهای و شایعات بیاساس، زمینهساز چنین خشونتهای هولناکی نشدهاند؟
این حادثه تنها یک تراژدی شخصی نیست، بلکه نشانهای از نیاز جامعه به بازنگری در شیوههای ارتباطی و ایجاد فضای امن برای کادر درمانی است تا دیگر شاهد از دست دادن پزشکانی که جان خود را وقف خدمت به جامعه میکنند نباشیم. دکتر مسعود داوودی، پزشکی که از نظر دادگاه و کمیسیونهای پزشکی بیگناه شناخته شده بود، قربانی خشونتی شد که جامعه پزشکی را در شوک و اندوه فرو برد. جامعه پزشکی امروز در غم از دست دادن پزشکی محبوب و متعهد به سوگ نشسته است؛ پزشکی که در راه نجات بیمارانش، خود قربانی نفرت و خشونت شد.