شامگاه پنجشنبه در پی برگزاری مسابقه فوتبال بین تیم‌های فرانسه و رژیم اشغالگر قدس در پاریس، شاهد درگیری‌های شدیدی میان هواداران ۲ تیم بودیم. این تنش‌ها بار دیگر مساله جنایات اسرائیل علیه فلسطینیان و واکنش‌های منفی مردم اروپا و جهان نسبت به آن را برجسته کرد. 

جامعه حامی فلسطینی‌ها، مسلمانان و مردم آزاده با هر باور و‌ مذهبی از مدتی قبل اعتراضات گسترده‌ای را علیه حضور تیم فوتبال اسرائیل در این رقابت‌ها ترتیب داده بودند و خواستار لغو این بازی بودند.  به باور بسیاری از معترضان، حضور تیم‌های اسرائیلی در رقابت‌های ورزشی بین‌المللی، نوعی عادی‌سازی اقدامات سرکوبگرانه آن رژیم و بی‌تفاوتی به حقوق انسانی فلسطینیان است.

این اعتراضات در فرانسه نشان از همبستگی مردم با ملت فلسطین دارد و بیانگر نفرت فزاینده‌ای است که نسبت به اسرائیل و تیم‌های ورزشی‌اش در جامعه بین‌الملل شکل گرفته است. مردم عادی که در ورزشگاه‌ها به تماشای بازی‌ها می‌نشینند، برخلاف سیاستمداران، به سادگی از کنار جنایات اسرائیل در غزه و بیروت نمی‌گذرند و واکنش‌های‌شان نشان می‌دهد نسبت به سرکوب و کشتار فلسطینیان آگاه و حساس هستند.

تنش‌ها در پاریس پس از پایان این بازی به اوج رسید و درگیری‌هایی میان هواداران، همچنین مداخله پلیس برای کنترل اوضاع به وقوع پیوست. بسیاری از تماشاگران فرانسوی با یادآوری اتفاقات غزه و برخوردهای اسرائیل با فلسطینیان، از حضور تیم اسرائیل در این مسابقات ابراز انزجار کردند. این درگیری‌ها به بخش‌های مختلف شهر پاریس نیز گسترش یافت و برخی معترضان با رفتارهای خشونت‌آمیز پلیس مواجه شدند.

هفته پیش نیز در یکی دیگر از بازی‌های اروپایی، هواداران اسرائیلی درگیر حادثه‌ای مشابه شده و توسط هواداران تیم فوتبال آژاکس آمستردام بشدت کتک خورده بودند! این سلسله حوادث به‌ وضوح نشان می‌دهد ورزش اسرائیل و ورزشکاران رژیم در میان ملت‌های جهان، به‌ویژه در کشورهای اروپایی، به‌تدریج با تنفر و انزجار بیشتری مواجه می‌شوند. اعتراضات مردمی نشان‌دهنده آن است که تلاش‌های اسرائیل برای ترویج و نمایش تصویری عادی از خود در میادین ورزشی، نتوانسته‌ است ذهنیت منفی جهان را تغییر دهد.

نفرت فزاینده جهانی نسبت به ورزشکاران صهیونیست ریشه در سیاست‌های خشن و سرکوبگرانه این رژیم علیه فلسطینیان دارد. در واقع، مردم کشورهای مختلف به‌خوبی آگاه هستند که با وجود تلاش‌های سیاسی برای جلوگیری از تحریم‌ها و بی‌تفاوتی برخی دولت‌ها نسبت به سیاست‌های اسرائیل، نمی‌توانند نسبت به رنج و جنایات جاری علیه مردم فلسطین بی‌تفاوت باشند. رسانه‌های مستقل اروپایی نیز به‌وضوح اعلام کرده‌اند سیاست‌های خشونت‌آمیز اسرائیل علیه فلسطینیان، عامل اصلی ایجاد این نفرت عمومی است.

این حوادث یادآور آن است که ورزشگاه‌ها تنها محلی برای سرگرمی نیستند، بلکه مکانی هستند که در آن مردم عادی به‌طور مستقیم نسبت به رخدادهای اجتماعی و سیاسی واکنش نشان می‌دهند. حضور تیم‌های اسرائیلی در ورزشگاه‌ها دیگر تنها نمایشی از رقابت‌های ورزشی نیست، بلکه به‌ وضوح نمادی از مقاومت و اعتراض مردم جهان به نقض حقوق بشر است.

بازی فرانسه و رژیم اشغالگر قدس که در چارچوب مرحله گروهی لیگ ملت‌های اروپا برگزار شد، از همان ابتدا با سکوهای خالی و فضایی سرد همراه بود که نمادی از نارضایتی عمومی علیه رژیم صهیونیستی محسوب می‌شد.

با وجود تدابیر امنیتی شدید و استقرار ۴۰۰۰ نیروی امنیتی و پلیس در ورزشگاه، هواداران اسرائیلی با رفتاری تحریک‌آمیز به سمت هواداران فرانسوی حمله‌ور شدند. این درگیری‌ها نشان‌دهنده عمیق‌تر شدن تنفر نسبت به رژیمی است که کشتار و نسل‌کشی در غزه و سرزمین‌های فلسطینی را تکرار کرده است. در این بازی شاهد کمترین تماشاگر برای بازی تیم‌ملی فرانسه بودیم، در عین‌حال بیشترین مأمور را برای تدابیر امنیتی آن داشتیم به‌طوری که برای هر ۴ تماشاگر شاهد یک مأمور امنیتی بودیم.

حضور رئیس‌جمهور فرانسه امانوئل مکرون، به همراه رؤسای جمهور پیشین، فرانسوا اولاند و نیکلا سارکوزی در ورزشگاه بویژه مورد انتقاد برخی نمایندگان پارلمان قرار گرفت. توماس پورتس، یکی از این نمایندگان، با بیان اینکه میزبانی از اسرائیل «شرم‌آور» است، به این نکته اشاره کرد که اسرائیل نماینده یک رژیم جنگ‌طلب است که همواره دست به قتل و آواره‌سازی کودکان و غیرنظامیان بی‌گناه فلسطینی ‌زده است. او تأکید کرد میزبانی از نماینده رژیمی که دست به نسل‌کشی در غزه زده، چالشی برای اخلاق و انسانیت محسوب می‌شود و درخواست تعلیق عضویت اسرائیل از سوی فیفا را مطرح کرد.

در روزهای منتهی به این مسابقه، تظاهرات گسترده‌ای در حمایت از مردم فلسطین برگزار شد و معترضان، نارضایتی خود را نسبت به برگزاری این بازی ابراز کردند. پلیس پاریس هر گونه نمایش نمادهای فلسطینی، از جمله پرچم فلسطین را در ورزشگاه ممنوع اعلام کرد؛ اما این تدابیر نتوانست صدای معترضان را خاموش کند و جوانان فرانسوی پیام واضحی را با شعار «خوش نیامدید» به تیم اسرائیل رساندند.

این بازی تنها واقعه‌ای نیست که نشان‌دهنده خشم عمومی از رژیم اسرائیل در اروپاست. درگیری‌های هفته گذشته پس از شکست تیم مکابی تل‌آویو مقابل آژاکس آمستردام، نماد دیگری از این نارضایتی بود. هواداران اسرائیل پس از شکست، با شعارهای نژادپرستانه و پایین‌ کشیدن پرچم فلسطین از یک ساختمان، موجب اعتراضات گسترده شدند. این درگیری‌ها بیش از ۳۰ زخمی بر جا گذاشت.

این رخدادها نمایانگر یک واقعیت تلخ است؛ واقعیتی که نشان می‌دهد مردم جهان، بویژه در اروپا، در برابر خشونت‌های سیستماتیک و جنایات مداوم اسرائیل علیه کودکان و مردم بی‌گناه فلسطین ایستاده‌اند و با شعارهای ضدجنگ و ضدسرکوب، حمایت خود را از مظلومان نشان می‌دهند. حضور تیم‌های ورزشی اسرائیل در میادین بین‌المللی نه‌تنها به عادی‌سازی جنایات این رژیم کمکی نمی‌کند، بلکه خشم و اعتراضات گسترده‌تری را به همراه دارد.