پیروزی همیشه شیرین است و چه بهتر در لحظاتی سرنوشت‌ساز به دست آید و قهرمانانش سرخپوشانی باشند که از دل توفان بازمی‌گردند و رویای 3 امتیاز را در آغوش می‌کشند. بازی معوقه هفته هشتم لیگ برتر، بهانه‌ای بود برای تقابل ملوان و پرسپولیس در ورزشگاه سیروس قایقران؛ میدانی که ملوانی‌ها با قلبی پر از امید و انگیزه به میدان آمدند اما سرنوشت، حکایت دیگری را رقم زد. از همان دقایق ابتدایی، ملوان با تمام قوا برای پیروزی جنگید. توفانی از حملات، یکی پس از دیگری بر دروازه پرسپولیس وزید. گندوز، دروازه‌بانی که در نیمه اول همچون دیواری آهنین مقابل حریف ایستاد، ناجی سرخ‌ها بود. درواقع پرسپولیس در نیمه نخست در سایه‌ حملات ملوان گم شده بود و تنها یک شلیک از اوستون ارونوف داشت که آن هم با واکنش تماشایی حبیب فرعباسی بی‌ثمر ماند. نیمه دوم اما قصه‌ای متفاوت داشت؛ ملوان در حالی که ورزشگاه از تشویق‌های بی‌پایان هوادارانش می‌لرزید، توانست در دقیقه ۵۹ قفل دروازه پرسپولیس را بشکند. ضربه ایستگاهی قائم اسلامی‌خواه، شلیک یک رویا بود که گندوز را مغلوب کرد. شادی ملوانی‌ها اما کوتاه بود، چرا که پرسپولیس از شوک گل خورده به یک هیولا بدل شد. ۵ دقیقه پس از گل ملوان، سروش رفیعی با ضربه‌ای تماشایی از راه دور، مسیر بازی را تغییر داد؛ یک شلیک که گویی روح تیم را بیدار کرد. و این تنها آغاز کار بود، چرا که دقیقه ۷۵، فرشاد فرجی با یک ضربه سر استادانه، دومین گل سرخ‌ها را ثبت کرد و ورزشگاه قایقران را در سکوت فرو برد. لحظات پایانی، ترکیبی از استرس و هیجان بود. ملوان هرچه داشت به میدان آورد اما گندوز و خط دفاع پرسپولیس بی‌نقص عمل کردند. از آن سو، سرخپوشان در ضدحملات به دنبال تیر خلاص بودند اما بخت یارشان نشد. پرسپولیس با این پیروزی بزرگ، ۲۳ امتیازی شد و جایگاه خود را در رتبه سوم جدول مستحکم کرد؛ فاصله‌ای اندک با صدر و امیدی بزرگ برای آینده. ملوان اما با حسرت ۳ امتیازی که می‌توانست جایگاهش را دگرگون کند، ۱۸ امتیازی باقی ماند. این بازی، برای هر 2 تیم فراتر از یک مسابقه بود؛ تلاقی اراده و سرنوشت.

***

گاریدو نیمی از مسیر خطرناک را طی کرد