با به پایان رسیدن هفته هجدهم لیگ برتر روسیه، سال ۲۰۲۴ برای فوتبال باشگاهی در این کشور خاتمه یافت و تیمها تا آغاز سال جدید میلادی به استراحت خواهند پرداخت. در میان لژیونرهای ایرانی حاضر در این لیگ، عملکرد بازیکنان ما، هم در زمین باشگاهی و هم در اردوهای تیم ملی، نقطه عطفی در تاریخ فوتبال ایران بوده است.
* محمد محبی؛ بازگشت یک ستاره از دل آسیبدیدگی
محمد محبی که در تیم روستوف روسیه بازی میکند، سال ۲۰۲۴ را با حضور در جام ملتهای آسیا آغاز کرد و به لطف گلزنیهای خود، به مهرهای کلیدی برای تیم ملی تبدیل شد. او با زدن ۶ گل و ارسال یک پاس گل در ۱۲ بازی ملی، بویژه در دیدارهای مهم برابر ژاپن و قطر، جایگاه ثابتی در تیم ملی یافت. بازگشت او از مصدومیت طولانیمدت نیز خوشیمن بود، زیرا در ۱۴ بازی برای روستوف موفق به زدن ۴ گل و ارسال ۳ پاس گل شد.
* سعید سحرخیزان؛ شروعی امیدوارکننده در اورنبورگ
سحرخیزان که امسال از گلگهر سیرجان به اورنبورگ پیوست، با وجود شرایط دشوار تیمش در انتهای جدول، توانسته در ۲۰ بازی ۷ گل و یک پاس گل ثبت کند. او هنوز در تیم ملی فرصت بازی پیدا نکرده اما امیدوار است سال آینده میلادی بتواند نخستین بازی ملی خود را تجربه کند.
* محمد قربانی؛ سالی بهیادماندنی برای هافبک جنگنده
محمد قربانی، پس از پیوستن به اورنبورگ، توانسته نقش موثری در ترکیب این تیم ایفا کند. او با انجام ۱۸ بازی و ثبت گل و پاس گل، به مهرهای کلیدی برای تیمی تبدیل شده که برای بقا در لیگ تلاش میکند. در تیم ملی نیز با انجام ۷ بازی، توجه امیر قلعهنویی را به خود جلب کرده است.
* محمدجواد حسیننژاد؛ پدیدهای که چشمها را خیره کرد
حسیننژاد، هافبک ۲۱ ساله دینامو ماخاچقلعه، فصل را با گلی تماشایی آغاز کرد که به عنوان بهترین گل نیمفصل اول لیگ برتر روسیه انتخاب شد. او در ۱۷ بازی، ۲ پاس گل نیز به ثبت رساند و با وجود کاهش زمان بازی در هفتههای پایانی، همچنان بازیکنی ارزشمند برای تیمش محسوب میشود. این لژیونرها نهتنها نمایندگان فوتبال ایران در لیگ روسیه، بلکه نمادهایی از ظرفیت و استعداد فوتبال ما هستند که با تلاش و درخشش خود، الهامبخش نسل جدید خواهند بود.