کد خبر: 296021تاریخ: 1403/9/24 00:00
نمایش قابل‌قبول استقلال در بازی با مس کرمان
روی نوار برد
عبدالله دارابی: استقلال محکوم به جدی گرفتن جام حذفی است، حتی بیشتر از لیگ برتر، چرا که شانس توفیقش در این جام از لیگ برتر بیشتر است و این تیم از بسیاری جهات محتاج کسب یک قهرمانی در فصل جاری است. آبی‌پوشان طی ۱۱ بازی خود در لیگ برتر، ۵۸ درصد امتیازات ممکن را از دست داده‌اند، حال آنکه تیم‌های تراکتور، سپاهان و پرسپولیس از همین تعداد بازی امتیازاتی را از دست داده‌اند و فعلا روند امتیازدهی آنها در لیگ برتر نیز کند است. هرچند امید تا لحظه آخر وجود دارد ولی استقلال با توجه به امتیازات از دست داده فعلی، برای کسب قهرمانی در لیگ برتر کاری بسیار سخت دارد که نتایج این ۳ تیم بالانشین نیز در سرنوشت آبی‌ها نقش مهمی دارد.
با این اوصاف و در هوای تهران که گویا فقط برای تماشاگران آلوده تشخیص داده شده بود، استقلال پنجشنبه گذشته پذیرای تیم مس کرمان شد؛ تیمی که روزگاری نماینده ایران در آسیا هم بود ولی اکنون در لیگ دسته یک حضور دارد! نیمه اول این دیدار چنگی به دل نزد؛ شاید شاگردان موسیمانه دچار غرور ناشی از ۲ بازی قبلی‌شان بودند، یا شاید تیم مس را به چشم رقیبی تمرینی می‌نگریستند. در این نیمه به جز شوت و ضربه سری از بلانکو، صحنه‌ای که بتوان آن را حمله‌ای جدی قلمداد کرد، دیده نشد! پاس‌های اشتباه کاکوتا که قرار بود در این بازی طراح استقلالی‌ها باشد و عملکرد ضعیف ابوالفضل زمانی و میلاد زکی‌پور در فاز هجومی را می‌توان از دلایل آن برشمرد. البته شاگردان علی سامره هم سوای دقایق ابتدایی بازی، به لاک دفاعی فرو رفتند و کمتر در زمین استقلال حضور جدی داشتند.
در نیمه دوم و با آمدن مرد آماده این روزهای آبی‌پوشان – جلال‌الدین ماشاریپوف - استقلال راه افتاد؛ نفوذ پا به توپ سیلوا و پاس او به کاکوتا و ارسال زمینی وی برای ماشاریپوف با پاس عالی وی به بلانکو رسید تا مهاجم آرژانتینی پس از ۲۲۰ روز پایش به گلزنی باز شود. استقلال در این صحنه، با یک کار مدرسه‌ای زیبا که محصول همکاری ۴ بازیکن خارجی این تیم بود به تک گل خود دست یافت. دقیقه ۶۹ باز هم ماشاریپوف با پاسی تکنیکی، آمادگی این روزهای خود را به رخ کشید و زکی‌پور را در موقعیت گل قرار داد اما وی نتوانست اختلاف را به ۲ گل برساند و شوتش را ایمان صادقی، دروازه‌بان باتجربه کرمانی‌ها مهار کرد. بازی پس از این صحنه با عقب‌نشینی میزبان ۱۰ نفره و حملات میهمان توام شد ولی تغییری در نتیجه ایجاد نشد تا تک گل بلانکو، امضا‌کننده صعود شاگردان موسیمانه باشد.
نمایش ابوالفضل زمانی، جوان مستعد آبی‌پوشان در این دیدار نشان داد چرا وی به رغم بازی خوبش برابر الهلال و گلزنی در برابر مس رفسنجان، از ترکیب اصلی دور شده بود، آفتی که بازیکنان جوان زود اسیرش می‌شوند؛ اشباع سریع و توقف در مسیر پیشرفت.
نکته ارزشمند در صحبت‌های موسیمانه درباره اخراج آرش رضاوند، حاکی از دید حرفه‌ای این سرمربی است. وی به جای استفاده از روش مرسوم بین مربیان ایرانی در این گونه اتفاقات، یعنی تخطئه داور، بر نقش بازیکن در نوع عملکرد تیم و لزوم مسوولیت‌پذیری رضاوند در قبال رفتارش اشاره کرد و از چگونگی برخورد با این بازیکن پس از بازبینی صحنه و بررسی چرایی اخراجش خبر داد. این نخستین مرتبه است که یک مربی در فوتبال ما، به تاثیر اخراج شدن یک بازیکن در روند تیمش، نگاه ریشه‌ای دارد و به برخورد با وی در صورت مقصر بودنش اهمیت می‌دهد و به ساده‌ترین کار ممکن (مقصر دانستن داور و تبرئه بازیکن در هر صورت)، متمسک نمی‌شود. این نشان می‌دهد موسیمانه این گونه رفتارها و عواقب آن را در چارچوب سود و زیان تیمش می‌بیند و نسبت به آن بی‌تفاوت نیست؛ نگاه درستی که باید بین سایر مربیان نیز باب شود و منفعت تیم را در هر حالتی مقدم بدارند که حتی می‌تواند به کاهش حواشی بین تیم‌ها و داوران نیز بینجامد.
***
دلبری بلانکو در روزهای آخر؛ شاید بماند
گوستاوو بلانکو، مهاجم آرژانتینی استقلال، پس از ۲۲۰ روز، طلسم را شکست و یک بار دیگر نامش را بر زبان هواداران آبی زنده کرد.
شبی که شاید در ابتدا شبی معمولی برای جام حذفی به نظر می‌رسید، به داستانی پر از هیجان و بازگشت بدل شد.
در آخرین جدال مرحله یک‌شانزدهم نهایی جام حذفی، استقلال تهران پذیرای مس کرمان بود. بازی با احتیاط ۲ تیم آغاز شد اما نیمه دوم ورق برگشت. دقیقه ۴۹، گوستاوو بلانکو که شاید خودش هم مدت‌ها انتظار این لحظه را می‌کشید، با یک ضربه قاطع، قفل دروازه حریف را گشود و آبی‌ها را به دور بعد این رقابت‌ها فرستاد. این گل اما چیزی فراتر از صعود برای استقلال بود؛ نویدی برای بازگشت مهاجمی بود که روزهای تلخ بی‌گلی، سایه سنگینی بر دوران فوتبالش انداخته بود.
* بلانکو؛ میان مرز نجات و جدایی
این گل شاید برای استقلال یک لحظه پیروزی بود اما برای بلانکو، فرصتی برای بقا. مهاجم آرژانتینی که این فصل زیر فشار سنگین انتقادات و شایعات جدایی قرار داشت، در حساس‌ترین لحظه ممکن توانست توانایی‌هایش را اثبات کند. اگرچه حضور نام‌های تازه‌ای همچون مسعود جمعه و جوئل کوجو، خط حمله استقلال را شلوغ‌تر و رقابت را نفس‌گیرتر کرده اما این گل می‌تواند به بلانکو فرصتی دوباره بدهد تا جایگاه خود را حفظ کند.
* ۲۲۰ روز انتظار؛ بازگشتی که دیر اما باشکوه بود
آخرین بار که گوستاوو برای استقلال گلزنی کرد، به ۷ ماه پیش بازمی‌گردد. همان شبی که با یک شلیک زیبا در دقیقه ۹۴، دروازه ذوب‌آهن را گشود و هواداران استقلال را غرق شادی کرد. اما هیچ‌کس تصور نمی‌کرد برای دیدن گل بعدی این مهاجم باتجربه باید ۲۲۰ روز صبر کرد. حالا، این انتظار طولانی پایان یافته است.
* بلانکو؛ متخصص گل‌های سرنوشت‌ساز
بلانکو شاید مهاجم پرگلی نباشد اما هر بار که نامش در لیست گلزنان ثبت شده، استقلال به پیروزی رسیده است. این هفتمین گل او برای آبی‌ها بود و هر بار که این مهاجم آرژانتینی دروازه حریف را باز کرده، نتیجه‌ای شیرین برای تیمش رقم خورده است. تیم‌هایی مثل تراکتور، آلومینیوم و استقلال خوزستان طعم تلخ گل‌های بلانکو را چشیده‌اند و حالا مس کرمان هم به این فهرست اضافه شده است.
* کمیت در سایه کیفیت
گل‌های بلانکو شاید از نظر تعداد خیره‌کننده نباشد اما هر کدام از آنها ارزشی فراتر از اعداد دارد. او مرد لحظه‌هاست؛ همان کسی که در بازی‌های سخت، گره از کار تیمش باز می‌کند. استقلال بارها با گل‌های او از تساوی یا حتی شکست گریخته است.
شاید گل بلانکو برابر مس کرمان فقط یک عدد در کارنامه استقلال باشد اما برای این مهاجم آرژانتینی، معنای بازگشت، بقا و شاید رستگاری دارد. آیا این گل آغاز فصل تازه‌ای در قصه او است؟ باید منتظر ماند و دید.