عبدالله دارابی: روند رو به رشد و نمایش دلچسب استقلال موسیمانه مقابل تیم‌های الاهلی عربستان و فولاد خوزستان، توقع تداوم آن روند و یک پیروزی شیرین خانگی دیگر برابر گل‌گهر سیرجان را نزد اهالی فوتبال و بویژه هواداران این تیم ایجاد کرده بود تا جایی که برد خفیف و تقریبا سخت مقابل مس کرمان در جام حذفی هم چندان محلی از اعتنا نیافت.

آنچه اما در پایان بازی برابر گل‌گهر بر تابلو نقش بست، خلاف انتظار فوق بود و حتی شاید قابل درنگ! تیم استقلال در نیمه اول، حاکم تمام‌عیار میدان بود ولی از حاکمیتش طرفی نبست. محمدرضا اخباری، سنگربان آماده گل‌گهر در دقایق ۱۶ و ۴۵ و عثمان اندونگ مدافع بلندبالای این تیم در دقیقه ۳۰ مانع به ثمر نشستن ضربات کاکوتا، رضاییان و سیلوا شدند و گل دقیقه ۳۵ کاکوتا هم که به‌درستی آفساید اعلام شد. در این نیمه شاگردان تارتار فقط در دقیقه ۴۲ روی ۲ کرنر پیاپی، حضور تقریبا جدی در ۱۸ قدم استقلال داشتند و دفاع این تیم کار چندان سختی برابر میهمان نداشت. 

مهدی تارتار اما نیمه دوم تیمش را با تاکتیک پرس شدیدتر، بستن فضاها و دل بستن به ضدحملات به میدان فرستاد و شاگردانش بخوبی از پس این کار برآمدند. آنها حریف خود را در این نیمه بخوبی مهار کردند، به نحوی که استقلال میزبان در ۴۵ دقیقه دوم فقط یک بار اخباری را به واکنش جدی وادار کرد، ضمن اینکه سیرجانی‌ها ۲ بار هم دروازه استقلال را به‌شدت تهدید کردند؛ دقیقه ۶۰ ضربه ایستگاهی رزاق‌پور با عبور از بالای دستان سیدحسین حسینی به دیرک دروازه استقلال خورد و دقیقه ۷۷ هم تکل زکی‌پور مانع تهدید دروازه تیمش توسط پیمان بابایی شد. شاگردان موسیمانه در این نیمه تفاوت محسوسی با نیمه نخست بازی داشتند، تا جایی که بیشتر به روزهای قبل از شکوفایی شبیه بودند! تعویض‌های مربی آفریقایی آبی‌پوشان هم تغییری در روند سردرگم هجومی این تیم ایجاد نکرد. اصلا معلوم نشد حضور مهاجم جدید و ناآماده این تیم - مسعود جمعه - در بازی، پیرو کدام منطق و برنامه بود؟ آیا اصلا نیازی به حضور وی در آن شرایط حساس بود؟ بهتر نبود با توجه به اهمیت کسب پیروزی خانگی، بازیکنی که با شرایط این بازی و لیگ ایران آشنایی و آگاهی بهتر و با ترکیب تیمی هماهنگی بیشتری داشت به میدان می‌آمد؟ قطعا بهتر بود در این بازی بویژه نیمه دوم، استقلال روش‌های دیگر گلزنی را نیز مورد استفاده قرار می‌داد؛ حال آنکه در ۲ بازی حساس‌شان با روشی چون شوت از راه دور به گل هم رسیده بودند. 

در این بازی مهاجمان استقلال بخوبی تغذیه نشدند، مدافعان کناری در ارسال‌ها  توفیق چندانی نداشتند، هر قدر سیلوا و اندونگ نمایش چشمگیری داشتند ولی از اثرگذاری ماشاریپوف خبری نبود و کاکوتا هم تا بدین جای کار بازیکن کاملی نشان نداده است! 

باید دید سوای بازی هدفمند گل‌گهر، نتیجه نگرفتن استقلال در این بازی بیشتر به کدام عامل برمی‌گردد؛ خستگی بازیکنان، غرور با توجه به ۲ بازی پیشین یا اطمینان بی‌جا از کسب پیروزی؟ این بازی نشان داد استقلال هنوز برای تیم شدن محتاج کار و همت بیشتر و صد البته ابزار مناسب‌تری است؛ ابزاری که باید با دقت و وسواس بیشتری انتخاب شود. استقلال که 10 امتیاز با صدر جدول فاصله دارد و هنوز در میانه جدول قرار دارد باید بعد از این نسبت به امتیازدهی به رقبا خست به خرج دهد. موسیمانه و شاگردانش اگر می‌خواهند در لیگ نخبگان سال بعد حاضر باشند، باید بدانند دیگر موقعیتی برای امتیاز از دست دادن نمانده؛ اگرنه محکوم به تلاش برای حضور در لیگ ۲ نخبگان خواهند بود.