مهدی مرسلی: پرسپولیس در روزی که در نیمه اول نمایش خوبی برابر سپاهان داشت، اسیر تکرار اشتباهات تکراری خود در فصل جاری شد. 

پرسپولیس در دیدار حساس ۶ امتیازی تعیین‌کننده خود مقابل سپاهان در اصفهان مغلوب شد، در حالی که نمایش تیم در ۴۰ دقیقه ابتدایی قابل قبول و با کیفیت بود اما پس از اخراج یکی از بازیکنانش، تمام برنامه‌های تاکتیکی گاریدو به هم ریخت و در ادامه پرسپولیس تحت تاثیر عملکرد درخشان و باکیفیت ستاره‌های سپاهان قرار گرفت. عدم توانایی در مدیریت شرایط بحرانی و ناکامی در ارائه یک تاکتیک مشخص در نیمه دوم، باعث شد پرسپولیس در این مسابقه حساس مغلوب شود و اصفهان را با شکست ترک کند؛ تیمی که در آستانه اتمام نیم‌فصل اول هنوز نتوانسته رضایت هوادارانش را جلب کند و بویژه در بخش دفاعی نقاط ضعف محسوس و قابل توجهی دارد. پرسپولیس برای کسب موفقیت در نیم‌فصل دوم نیاز به بازسازی اساسی، هم از لحاظ تاکتیکی و هم در جذب بازیکن دارد و با ادامه این روند حتی هواداران گاریدو نیز امید چندانی به تغییر شرایط در ادامه فصل نخواهند داشت.  

1- پرسپولیس در این فصل تاکنون ۷ گل در لیگ برتر دریافت کرده که ۳ تا از آنها روی ضربات ایستگاهی بوده است. این اتفاق در نیمه اول دیدار مقابل سپاهان نیز تکرار شد؛ در یک صحنه عجیب و در میان ناهماهنگی شدید خط دفاع و دروازه‌بان و همچنین عدم واکنش مناسب از سوی ارکان دفاعی پرسپولیس، دروازه این تیم براحتی توسط محمدامین حزباوی از روی نقطه کرنر باز شد؛ این مشکل پیش از این نیز در لیگ نخبگان آسیا به وضوح دیده شد. فراموش نکنید در دیدار قبل مقابل ملوان، پرسپولیس در نیمه اول چند بار از ارسال بازیکنان حریف تهدید شد و اگر درخشش الکسیس گوندوز نبود، آمار دریافت گل‌های پرسپولیس از ارسال‌های جناحین بیشتر هم می‌شد؛ معضل بزرگی که به شکلی عجیب هنوز برطرف نشده و گاریدو باید در نیم‌فصل دوم تغییرات اساسی در چینش و تاکتیک دفاعی خود ایجاد کند. 

2- عملکرد فردی ضعیف مدافعان میانی پرسپولیس، دلیل اصلی شکست این تیم در خانه سپاهان بود. گئورگی گولسیانی نیمه اول با یک بی‌احتیاطی بی‌مورد با کارت قرمز مواجه شد؛ از مدافعی در این سطح و با این سن و تجربه بعید است در میانه میدان چنین ریسکی کرده و تیمش را ۱۰ نفره کند. محمدحسین کنعانی‌زادگان نیز در نیمه دوم اشتباهات مدافعان میانی پرسپولیس را تکمیل کرد و با یک دفع اشتباه عجیب و مبتدیانه توپ را به مهدی لیموچی سپرد و به این ترتیب زمینه‌ساز گل برتری سپاهان شد. فراموش نکنیم در همین بازی قبل در مقابل ملوان بویژه در نیمه اول، بارها دروازه پرسپولیس از سوی مدافعان میانی تهدید شد؛ به‌رغم داشتن چند بازیکن نامدار و باتجربه، قرمزپوشان در این فصل به‌شدت در این زمینه دچار مشکل شده‌اند. خط دفاع مستحکم و درخشان فصول گذشته، در ماه‌های اخیر به پاشنه آشیل پرسپولیس در لیگ برتر و آسیا تبدیل شده است. 

3- مسعود ریگی در یکی از بدترین شب‌های خود در ترکیب پرسپولیس، بارها در مقابل ضدحملات سریع و انتقال توپ‌های موفق هافبک‌های سپاهان جا ماند و نتوانست در انجام وظایف دفاعی خود بخوبی عمل کند. محمد خدابنده‌لو نیز به‌رغم به ثمر رساندن یک گل تماشایی، در انجام وظایف دفاعی خود چندان موفق عمل نکرد و در مجموع در طول ۹۰ دقیقه، میانه میدان کاملا در اختیار خط میانی باتجربه سپاهان قرار داشت. تقویت ترکیب پرسپولیس در نیم‌فصل و اضافه کردن بازیکنان جدید، مهم‌ترین ماموریت مدیریت این باشگاه خواهد بود، اگرنه بعید به نظر می‌رسد با این اسکواد در نیم‌فصل دوم پرسپولیس حرفی برای گفتن داشته باشد. 

4- در چنین مسابقات سخت و مهمی، بویژه پس از ۱۰ نفره شدن، استفاده مناسب از معدود موقعیت‌های گلزنی تنها راه فرار از شکست است اما مهاجمان پرسپولیس، مانند مدافعان تیم، در این مسابقه بسیار بی‌دقت و مبتدیانه عمل کردند. در اواخر بازی، ابتدا علی علیپور فرصت طلایی برای گلزنی در محوطه جریمه سپاهان پیدا کرد اما ضربه ضعیف و بدون زاویه او به مدافع حریف برخورد کرد. بدون‌شک یک بغل پای ساده می‌توانست گل دوم پرسپولیس را رقم بزند. سپس لوکاس ژوآئو که هنوز در این فصل در لیگ برتر و لیگ نخبگان آسیا موفق به گلزنی نشده، بهترین فرصت پرسپولیس برای بازگشت در دقایق پایانی را براحتی از دست داد. ارسال دقیق فرشاد فرجی به بهترین نقطه ممکن به این مهاجم باتجربه رسید اما ضربه سر آرام و ضعیف لوکاس در مرکز دروازه در اختیار سیدپیام نیازمند قرار گرفت و ۲ فرصت خوب برای پرسپولیس، حتی با ۱۰ نفره بودن در خانه سپاهان، از دست رفت.

* قصه سقوط همیشه با جزئیات نادیدنی و شاید به ظاهر بی‌اهمیت شروع می‌شود

در مورد گاریدو  و آن چیزی که در تمرینات پشت سر می‌گذارد، سوالات زیادی وجود دارد که نه ما جوابش را می‌دانیم نه ایشان پاسخ شفافی دارد.

چرا پرسپولیس این همه راحت در ضربات کرنر و کلا ایستگاهی موقعیت به حریفان می‌دهد؟ 

چطور نساجی، ملوان و سپاهان در ۳ بازی متوالی راحت با همین حربه گل می‌زنند؟ ملوان خوش‌شانس بود بیشتر از یک گل در ضربات ایستگاهی می‌زد. 

گاریدو ادعا می‌کند فقط یکی از این توپ‌ها گل می‌شود  و باید گفت همان‌ یک گل هم برای باختن کافی است.

در تمرینات پرسپولیس حقیقتا چقدر روی این مورد کار تخصصی شده یا می‌شود؟ چرا قبلا چنین ضعف بزرگی وجود نداشت؟ پاسخ جواب ما دقیقا در درهای بسته همان تمرینات است، جایی که از قهرمان ۷ دوره از 8 دوره اخیر لیگ برتر، این مجموعه نامطمئن را ساخته است.

مورد مهم دیگر که باید ریشه آن را باز در تمرینات جست‌وجو کرد، افت فاحش بازیکنان موثر است؛ از حسین کنعانی‌زادگان تا ارونوف، ایوب و میلاد.

ستاره‌هایی که یک به یک و‌ با یک شیب تند شروع به بد شدن کردند. حقیقتا میلاد محمدی که روز اول آمد این بود؟ چه بلایی سر ارونوف و ایوب آمده؟ این همه افت و بد شدن واقعا اتفاقی است؟

هیات‌مدیره پرسپولیس شاید صبری به‌سان ایوب داشته باشد اما قطعا روی سکوها، مردم  به این بردباری نیستند.

۳ باخت در ۱۲ هفته (شکست در ۲۵ درصد مسابقات) برای تغییر در کادر فنی کفایت می‌کند، کاری به باخت‌های آسیا نداریم.

قبل از بازی با ملوان می‌شد یک تصمیم جسورانه گرفت اما بی‌جهت تا پایان نیم‌فصل وقت‌کشی کردند. باخت به سپاهان در چنین شرایطی عجیب نبوده‌ و‌ نیست اما اگر به ۲ بازی نسبتا آسان پیش رو دلخوش کرده‌اید باید بدانید این نتایج سینوسی می‌گوید در نخستین زمین سفت، باز هم ناکامی سراغ پرسپولیس می‌آید و این روند حرکتی بی‌تردید انتهایش صید جام نیست.

با ۵ تا ۷ باخت در انتهای هفته سی‌ام گاریدو تیم را در خانه‌های سوم تا پنجم تحویل می‌دهد. 

پس چاره‌ای نمی‌ماند جز یک تصمیم شجاعانه و سخت برای هیات مدیره پرسپولیس.

آوردن مارکوپولو روز اول یک تصمیم پرریسک بود و از حالا اصرار روی ابقای این گزینه، تنها و تنها شانس قهرمانی قرمزها را کم و کمتر می‌کند.

***