عبدالله دارابی: نزدیک ۲۰ روز از انتصاب محمد شریعتمداری به ریاست هلدینگ خلیج‌‌فارس - مالک باشگاه استقلال - می‌گذرد و از همان زمان، اخبار رسمی مبنی بر تغییرات گسترده مدیریتی در این باشگاه رسانه‌ای شد. با اینکه وقوع تغییرات حتمی است و همه‌کاره سابق هلدینگ در امور استقلال نیز استعفا کرده اما فعلا همه چیز در حد همان گمانه‌زنی باقی مانده و روزها نیز از پی هم در حال طی شدن است. اگر چه از منظر تفکر مدیریتی اغلب مدیران ایرانی که دیده و سراغ داریم نه‌تنها ۲۰ روز، بلکه تاخیر بسیار بیشتر از این هم در تصمیمات امری معمولی شده است و مردم نیز بدان عادت کرده‌اند اما متاسفانه این تاخیر از سوی مدیر منسوب به طیف سیاسی‌ای است که به نوعی خودشان را در مدیریت تابع استانداردهای علمی، جهانی، مدرن و... همچنین گریزان از روش‌های منسوخ مدیریتی می‌دانند! اتفاقا توجه به اهمیت وقت و فهم زمان‌سنجی در «هنگامه و شرایط اتخاذ تصمیم و تغییر» از اولویت‌های مهم مدیریت علمی و مدرن در جهان امروزی محسوب می‌شود اما فعلا که در مقوله تصمیم درباره باشگاه استقلال خبری از آن نیست! شاید دوستان تصمیم‌گیر، مسائلی چون بررسی جوانب، شرایط و مقتضیات موضوع را مطرح کنند اما اگر موضوع (امور باشگاه استقلال، وضعیت فعلی و سرنوشت آن) در نزدشان اهمیت لازم و بایسته را پا به پای سایر موضوعات مهم مربوط به حیطه کاری مدیریت هلدینگ داشته باشد، اینقدر تاخیر را جایز نمی‌دانستند!  آنچه بر باشگاه استقلال در این فصل گذشت و چنین سرنوشتی را برایش رقم‌ زده، محصول مدیریتی است که از قضا قرار بود دوران خوشی را برای این باشگاه بسازد؛ از تک‌محوری‌های نماینده تام‌الاختیار گرفته تا انفعال هیات مدیره کارنابلد و مدیرعاملی ناکارآمد! با این وصف زمان دادن به تداوم چنین روند مدیریتی که ویژگی بارزش تضییع بوده، چه توجیهی می‌تواند داشته باشد؟ آقای شریعتمداری که بیگانه با فوتبال نیست، لابد می‌داند نیم‌فصل نزدیک است و بهترین زمان برای جبران مافات نباید بسادگی از دست برود و توفیق در آن هم در صورتی است که مدیریت و هیات‌مدیره باشگاه، قبل از فرارسیدن این زمان تعیین می‌شدند تا فرصت لازم برای برنامه‌ریزی و تصمیمات اساسی را داشته باشند، نه اینکه در نیم‌فصل این تغییرات احتمالی رخ دهد تا مدیریت جدید در بحبوحه کار و اقدام، وقتش را صرف ارزیابی، شناخت و مسائلی از این قبیل (هدر دادن مجدد وقت طلایی)  کند که باز این باشگاه استقلال باشد که متضرر از تاخیر شود. حال اینکه مدیران و تصمیم‌گیران جدید استقلال چقدر اهل فن و خبره باشند هم خود موضوعی است جداگانه. در کنار لزوم انتخاب افراد آگاه و کاربلد برای مجموعه مدیریتی استقلال و در راس آن مدیرعاملی توانا و آشنا به امور، وقت‌شناسی و جلوگیری از هدررفت آن، مساله‌ای است که شایسته اقبال و اهتمام جدی مدیریت هلدینگ خلیج‌فارس است اما فعلا روزها طی شده و خطر آن است تغییرات به نیم‌فصل موکول شود.