مهدی مرسلی: باشگاه پرسپولیس، پایان همکاری خود با خوان کارلوس گاریدو را کمتر از ۲۴ ساعت پس از شکست تلخ مقابل مس رفسنجان به‌طور رسمی اعلام کرد؛ اتفاقی که نه‌تنها شگفت‌انگیز نبود، بلکه گویی همگان در انتظارش بودند؛ از مدیران تا هوادارانی که روز پیش از آن با شعارهای تند و خشمگینانه، گاریدو را به خروج از این تیم بزرگ فرا می‌خواندند.

گاریدو که با شور و اشتیاقی خاص در آغاز فصل وارد ایران شده بود، حالا با حسرتی عمیق و کارنامه‌ای که بسیاری آن را ناکام می‌دانند، از پرسپولیس جدا شد. او در طول دوران کوتاه حضورش روی نیمکت سرخ‌ها، توانست در ۲۰ بازی، ۹ برد، ۵ مساوی و ۶ شکست به دست آورد. پرسپولیس تحت هدایت او ۲۳ گل زد اما ۱۶ بار هم دروازه‌اش باز شد؛ آماری که نه هواداران را به وجد آورد و نه مدیران باشگاه را قانع کرد.

* نتایجی که انتظارات را برآورده نکرد

گاریدو در لیگ برتر، تیمی را تحویل داد که با ۲۳ امتیاز در رتبه چهارم جدول ایستاده است؛ جایگاهی که برای باشگاهی مثل پرسپولیس، حکم فاجعه‌ای کوچک را دارد. در لیگ نخبگان آسیا نیز با وجود شانس بالای صعود، عملکرد تیم زیر نظر او چنان ضعیف بود که حتی هواداران به سختی می‌توانستند باور کنند این همان پرسپولیسی است که روزگاری در آسیا می‌درخشید.

اما این تنها نتایج نبودند که گاریدو را به انتهای راه کشاندند؛ سبک کار او، شیوه تعامل با بازیکنان و حتی رفتارهایش در نشست‌های خبری، نه‌تنها با فضای تیم همخوانی نداشت، بلکه باعث ایجاد حواشی بسیاری شد.

* ترکیب چرخشی و ازهم‌گسیختگی تاکتیکی

یکی از موضوعاتی که در دوران حضور گاریدو بسیار مورد انتقاد قرار گرفت، استفاده مداوم از ترکیب چرخشی بود. پرسپولیس تحت هدایت او، در ۲۰ بازی تنها یک بار از ترکیب ثابت بهره برد! تغییرات بی‌وقفه، باعث شد هماهنگی تیمی کاهش یابد و انتقادها نسبت به تصمیمات تاکتیکی او شدت گیرد.

* مصدومیت‌ها و افت بازیکنان کلیدی

به‌‌علاوه، مصدومیت‌های پرتعداد بازیکنان کلیدی نظیر اوستون ارونوف، ایوب العملود و حسین کنعانی‌زادگان، زنگ خطر را برای گاریدو به صدا درآورد. بسیاری از منتقدان بر این باورند برنامه‌های تمرینی او نه‌تنها نتوانست آمادگی بازیکنان را حفظ کند، بلکه عامل اصلی این مصدومیت‌ها بود.

* ارتباطات نادرست و انزوای رسانه‌ای

گاریدو در برخورد با رسانه‌ها نیز موفق نبود. نشست‌های خبری او اغلب با تنش و حاشیه همراه بود. رفتار سرد و گاهی تند او با خبرنگاران، نه‌تنها تنش‌ها را افزایش داد، بلکه حتی باعث ایجاد فاصله میان او و مدیران باشگاه نیز شد. حسین بادامکی، پیشکسوت پرسپولیس، به‌طور واضح گفته بود گاریدو همان‌طور که با خبرنگاران صحبت می‌کند، با مدیران باشگاه رفتار می‌کند.

* پایان زودهنگام و خداحافظی بی‌هیاهو

گاریدو، در حالی که پیش از بازی با سپاهان از حمایت مدیران برخوردار بود، در یک شب توفانی به پایان خط رسید. جلسه فسخ قرارداد او به‌‌سرعت برگزار شد و کار گاریدو در پرسپولیس به پایان رسید. جالب اینجاست که او تنها دستمزدش تا هفته سیزدهم را دریافت کرد و برای ادامه قرارداد، هیچ ادعایی نداشت.

گاریدو در لیست مربیان ناکام پرسپولیس، جایی درخشان برای خود باز کرد. او اگرچه در همان ابتدای فصل، داربی حساس را به سود پرسپولیس تمام کرد اما حتی این پیروزی هم نتوانست سرمایه اجتماعی لازم برای ادامه حضورش را فراهم کند.

* پرسپولیس و مربیانی که می‌آیند و می‌روند

داستان پرسپولیس و مربیان خارجی، قصه‌ای آشناست؛ مربیانی که با امیدهای بزرگ می‌آیند و اغلب، پیش از آنکه بتوانند جایگاهی محکم پیدا کنند، از نیمکت تیم کنار گذاشته می‌شوند. گاریدو هم یکی از همین مربیان بود اما شاید آنچه بیش از همه در خاطره‌ها باقی بماند، نه شکست‌های او، بلکه شیوه‌ای باشد که این پایان زودهنگام را رقم زد؛ پایانی که شاید اگر کمی صبر و استقامت بیشتری وجود داشت، می‌توانست داستانی متفاوت رقم بزند.

گاریدو رفت اما جایش در تحلیل‌ها و خاطرات هواداران باقی می‌ماند. پرسپولیس بار دیگر به دنبال سرمربی تازه‌ای خواهد رفت؛ فردی که باید نه‌تنها تیم را به اوج برگرداند، بلکه اعتماد از دست رفته هواداران را نیز بازیابی کند.