عبدالله دارابی: اتلتیکو مادرید با دیگو سیمئونه، صدرنشین جدول لالیگاست. این تیم همین چند روز قبل بارسای هانسی فلیک را در نوکمپ شکست داد و بر صدر نشست.

اسم ۲ سرمربی یادآور شیوه مربیگری آنها در فوتبال است. فلیک به خاطر ارائه فوتبال زیبا، هجومی و مالکانه، مقبولیت بیشتری نزد اهالی فوتبال دارد و سیمئونه برای فوتبال دفاعی مبتنی بر ضدحمله‌اش، چندان محبوبیتی ندارد اما این سرمربی آرژانتینی اتلتیکو است که در بازی با بارسلونا به هدفش می‌رسد و پیروز می‌شود. در مصاف اخیر ۲ تیم، آمارها نشان از برتری فاحش شاگردان هانسی فلیک می‌داد؛ بارسلونا ۱۴ شوت از داخل محوطه جریمه اتلتیکو مادرید به سمت دروازه این تیم شلیک کرد و اتلتی‌ها فقط ۲ شوت، بارسایی‌ها ۷ موقعیت گل و اتلتی‌ها فقط ۲ فرصت ایجاد کردند. جالب اینکه شاگردان سیمئونه تنها ۳ لمس توپ در ۱۸ قدم آبی‌و ‌اناری‌ها داشتند که ۲ تا را به گل تبدیل کردند؛ یعنی ۶۷ درصد از لمس توپ‌شان در محوطه جریمه حریف را.

اینکه بارسلونا از برتری فاحش خود در تصاحب توپ و میدان و فرصت‌سازی به پیروزی دست نمی‌یابد و اتلتیکوی میهمان کمترین شانس‌های خود را به ثمر می‌رساند و در کنترل حریف نیز موفق می‌شود پیروز میدان لقب گیرد، دلیلی بر توانایی‌های سیمئونه نامحبوب نیست؟ درست است طرفداران فوتبال در دنیا شیوه بازی بارسلونا را می‌پسندند ولی در فوتبال نتیجه، تعیین‌کننده برتری است و پیروزی، هدف نهایی. پس این سیمئونه است که در نبرد با فلیک برای رسیدن به هدف، بهتر و موفق‌تر عمل کرده است و به آنچه می‌خواسته، رسیده است. اینجا تفاوت ۲ دیدگاه فنی و ۲ روش مربیگری مطرح است؛ یکی فوتبال هجومی و مالکانه و دیگری فوتبال نتیجه‌گرا که گاهی به ضدفوتبال نیز تفسیر می‌شود و جذابیت شیوه اول را هم ندارد. سرمربی اتلتیکو سال‌هاست بر اساس علاقه یا توانایی شخصی و یا داشته‌های تیمش این روش را دنبال می‌کند و با آن هم به قدرتی در اسپانیا بدل شده؛ هم قهرمانی آورده و هم ۲ بار به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسیده است، آن هم در حالی که تیمش چون رئال و بارسا، کهکشانی یا دارای برترین بازیکنان جهانی نبوده و نیست.

فوتبال تیم او اگرچه زیبا و چشم‌نواز نیست ولی از منظر توفیق در اجرای تاکتیک تیمی مورد نظرش ولو مغایر با علاقه دوستداران فوتبال، شایسته توجه و دارای اهمیت است. سیمئونه فوتبال تماشاگرپسند را دنبال نمی‌کند ولی در کسب نتیجه و مهار تیمی فوق‌العاده هجومی چون بارسلونا موفق است و این برای نخستین بار نیز نبوده و بارها تیم‌های بزرگ را چنین مغلوب کرده است.

فقط کافی است مجسم کنیم چگونه تیم او ۹۰ دقیقه حملات متعدد و پردامنه بارسا را در بارسلون بخوبی خنثی کرد، اسیر اشتباه نشد و به‌رغم موصوف بودن به فوتبال تدافعی، از معدود حملاتش هم نهایت بهره را برد و پیروز از زمین خارج شد تا آنگاه اهمیت کارش را بفهمیم.

شیوه بازی سال‌های اخیر اتلتیکو مادرید هم یک روش و تاکتیک در فوتبال جهان است که سیمئونه بخوبی آن را به شاگردانش آموخته است و با اتکا بر آن در همین سال‌ها به توفیقاتی نیز دست یافته است.