کد خبر: 296585تاریخ: 1403/10/10 00:00
نتیجه سکوت کرکننده سازمان ملل
فاجعه کمال عدوان
مهدی گرگانی: نظامیان اشغالگر صهیونیست صبح جمعه بعد از محاصره کامل بیمارستان کمال عدوان در بیت‌لاهیا در شمال غزه، آن را به آتش کشیدند و رئیس بیمارستان و ده‌ها پرسنل کادر درمان را به بهانه حمایت از مقاومت حماس ربوده و با خود بردند. این جنایت، جدیدترین سکانس از وحشیگری صهیونیست‌ها در نوار غزه بویژه در مناطق شمال این باریکه است.
جنگ رژیم صهیونیستی علیه زیرساخت‌های مدنی و مراکز بهداشتی ـ درمانی غزه از همان ابتدای جنگ آغاز شد که جنایت بیمارستان المعمدانی هولناک‌ترین آن بود. اسرائیل درست 10 روز بعد از آغاز حملات ویرانگر خود به غزه، 17 اکتبر 2023 به مجروحان و آوارگان فلسطینی که در بیمارستان المعمدانی یا الاهلی غزه پناه گرفته بودند، حمله هوایی کرد. در این حمله بیش از ۵۰۰ غیرنظامی شهید شدند. برخی آمارها 800 تا 1000 کشته را نیز ذکر کرده‌اند. به گفته سخنگوی وزارت بهداشت فلسطین در غزه، بیشتر قربانیان زن و کودک بودند. رسانه‌ها از این کشتار به نسل‌کشی، هلوکاست واقعی و جنایت جنگی تعبیر می‌کنند. بعد از این جنایت که با محکومیت شدید جامعه بین‌المللی مواجه و به شکل‌گیری گسترده تظاهرات و تجمعات اعتراضی در سراسر جهان منجر شد، شاهد تداوم این جنایات ضدبشری از سوی اسرائیل هستیم. سوالی که اینجا مطرح می‌شود این است: اسناد و معاهدات حقوق بین‌الملل بشردوستانه که قدمت آنها از قدمت رژیم جعلی صهیونیست‌ها هم بیشتر است، در ارتباط با جنایات رژیم در کجای معادلات جهانی قرار دارد؟ آیا اصلا چنین چیزی وجود دارد؟ یا همگی مرده‌اند؟
حقوق بین‌الملل بشردوستانه بخشی از حقوق بین‌الملل است که تعیین‌کننده قواعد حاکم بر روابط بین کشورهاست. حقوق بین‌الملل در موافقتنامه‌های بین دولت‌ها (معاهدات یا کنوانسیون‌ها) در قوانین عرفی شامل مجموعه اقدامات دولت‌هاست که به الزام‌آور بودن آنها باور دارند و در اصول کلی حقوق بین‌الملل آمده است. بخش عمده‌ای از حقوق بین‌الملل بشردوستانه در ۴ کنوانسیون ژنو ۱۹۴۹ مطرح شده که ریشه آن به دوران جنگ دوم جهانی بازمی‌گردد؛ زمانی که هنوز چیزی به نام اسرائیل وجود نداشت. وقوع جنایات جنگی گسترده و نقض فاحش حقوق بشر و جرائم ضدبشریت که به طور جدی صلح و امنیت بین‌المللی را مورد تهدید قرار داده بود و از طرفی مصون ماندن عاملان این جنایت‌ها از تعقیب و مجازات به جهت نقص یا عدم کفایت سیستم قضایی داخلی، جامعه بین‌المللی را بر آن داشت...
برای تضمین اجرای کنوانسیون‌های ژنو مراجع و محاکم قضایی بین‌المللی را جهت تعقیب کیفری جنایات جنگی شکل دهد که اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی که از آن به اختصار با عنوان «اساسنامه رم» یاد می‌شود، متولد شد که تاکنون به جنایات ضدبشری زیادی ورود کرده است.
اگرچه دیوان بین‌المللی کیفری و دیوان بین‌المللی دادگستری به موضوع جنایات و نسل‌کشی اسرائیل در غزه ورود کرده و احکامی نیز صادر کرده اما این تلاش‌ها تاکنون هیچ‌گونه بازدارندگی‌ای ایجاد نکرده است.
بخشی از این سهل‌انگاری به دلیل انفعال شورای امنیت سازمان ملل و مشخصا حمایت‌های آمریکا از رژیم صهیونیستی و استفاده از حق وتو است، اگرنه شورای امنیت سازمان ملل تاکنون ۲ بار درباره یوگسلاوی سابق و روآندا به تشکیل دادگاه کیفری بین‌المللی و محاکمه عوامل آن توسط دیوان اقدام کرده است که اتفاقا از آنها به عنوان ۲ اقدام مهم و موفق دیوان یاد می‌شود.
اما به جهت حمایت اعضای شورای امنیت از طرفین دعوی در مجامع بین‌المللی، مثل همین حمایت آمریکا از رژیم صهیونیستی، اسناسنامه رم در بخشی از سند خود که مربوط به روابط و تعامل دیوان با شورای امنیت است آورده: «در جایی که دیوان بخواهد به جرائم مهم بین‌المللی بویژه جرم تجاوز بپردازد، مقررات مربوط به منشور ملل متحد درباره اختیارات شورای امنیت ممکن است نادیده گرفته شود». بر اساس این بند، دیوان کیفری بین‌المللی می‌تواند بدون نظر شورای امنیت دادگاهی را برای محاکمه سران رژیم صهیونیستی بر اساس شواهد مربوط با نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت تشکیل دهد.
مماشات سازمان ملل و عدم اتخاذ مواضع و اقدامات قاطع علیه این رژیم در نهادهای وابسته به این سازمان از دلایل اصلی ترغیب صهیونیست‌ها به اعمال اقدامات وقیحانه‌تر در غزه است و آن را به یک چک سفید برای تداوم جنایات این رژیم تبدیل کرده است.
روز جمعه رژیم صهیونیستی در حالی به فرودگاه صنعا در یمن حمله کرد که یک هیات از مقامات سازمان بهداشت جهانی از جمله پروفسور «تدروس آدهانوم» مدیرکل این سازمان در فرودگاه حضور داشتند که این حملات منجر به مجروح شدن یکی از کارکنان وابسته به این تیم شد. با این حال شاهد موضع قاطعانه‌ای از سوی همین مقام ارشد سازمان ملل که از نزدیک شاهد حمله رژیم صهیونیستی به تاسیسات مدنی و غیرنظامی بود، نیستیم.
آدهانوم یک روز بعد از این حمله گفت: «حمله به غیرنظامیان و امدادگران در هرجایی باید متوقف شود». او حتی حاضر نشد اسمی از رژیم صهیونیستی که این حمله را مرتکب شده است بیاورد. چنین مواضع محتاطانه‌ای قطعا صهیونیست‌ها را به اقدامات جنایتکارانه بیشتر ترغیب خواهد کرد.
اگر بعد از جنایت بیمارستان المعمدانی، حملات مکرر به سایر بیمارستان‌ها و مراکز درمانی غزه و حمله به امدادگران و کشتار صدها نفر از آنها، سازمان ملل تصمیمات محکم‌تری مثل تعلیق این رژیم از حضور در مجمع عمومی سازمان ملل و محروم کردن آن از حضور در نشست‌های شورای امنیت و سایر نهادهای سازمان ملل می‌گرفت، امروز شاهد فاجعه بیمارستان کمال عدوان نبودیم.