داریوش مجلل: هنگام خرید مهاجم خارجی باید به یک نکته بسیار اساسی توجه کرد. مهاجم‌های آفریقایی‌تبار که اکثرا بعد از ۳۰سالگی وارد فوتبال ایران می‌شوند، باید دید در چه وضعیت روحی و جسمی و در چه حالتی ایران را انتخاب می‌کنند.  

پیش‌تر آنها هنگامی پا به ایران می‌گذاشتند که تصور داشتند تنها برای استراحت می‌آیند. این یک تصور کاملا غلط است، چرا که فوتبال ایران بسیار فیزیکی است و بدون بدن آماده، محال است بتوان موثر بازی کرد. در این بین یکی از بهترین خریدهای فوتبال ایران شیخ دیاباته بود که استراماچونی وارد فوتبال ایران کرد. در ۲ سال اول همه چیز بر وفق مراد این مهاجم پیش رفت و حتی او آقای گل لیگ برتر شد اما بعدها به واسطه مصدومیت‌های زیاد نتوانست روند پیشین خود را تکرار کند ولی درباره لوکاس، او ۲ بار زنگ خطر را به صدا درآورده بود؛ برخلاف دوره درخشانش در لیگ یک انگلیس، حضور او در چین و قطر نشان داد بیشتر این کشورها را برای استراحت انتخاب کرده است. زندگی غیرحرفه‌ای، حضور بیش از اندازه در کافه‌ها و  شب‌زنده‌داری و سبک غلطی که او انتخاب کرده بود، باعث شد نتواند در ایران موفق باشد. با این تصور که می‌آید، پولی می‌گیرد و می‌رود وارد فوتبال ایران شد. اخبار حاشیه‌ای  در اینجا  زود منتشر می‌شود و چیزی برای پنهان کردن وجود ندارد. 

شیوه زندگی لوکاس، کافه‌گردی‌هایش و کلا سبکی که انتخاب کرده، نشان می‌دهد  نمی‌تواند خودش را در فوتبال ایران احیا کند، یا مصدوم است، یا آماده نیست، یا بی‌روحیه یا...  به گونه‌ای که حتی موقعیت تک‌به‌تک را نمی‌تواند وارد دروازه حریف  کند. حقیقتا نمی‌دانیم آیا او قادر است در فوتبال ایران و  پرسپولیس آن نمایش را تکرار کند یا نه. پیش‌بینی عملکرد بازیکنان آفریقایی، مخصوصا بعد از 32 سالگی، سخت است. پرسپولیس باید حساس باشد. نسبت به مصدومیت‌ها و سبک زندگی و خیلی از مسائل دیگر. اگر حواس‌شان نباشد، ممکن است اشتباه دیگری مرتکب شوند. برای خرید مهاجم، بهترین سن برای تیم‌های ما همان 28 سال است. رسیدن به گل سخت است اما خرید امثال لوکاس و باهویی باید عبرت باشد.