عبدالله دارابی: در بازی پرسپولیس - تراکتور، بیرانوند که سال‌ها سنگربانی قرمزپوشان پایتخت را برعهده و سهمی انکارناپذیر در افتخارات این تیم داشت در طول بازی، آماج بدترین الفاظ و توهین‌های خانوادگی از سوی هواداران تیم سابقش قرار گرفت که فیلم‌های آن نیز به طور گسترده در فضای مجازی منتشر شد. نکته تاسف‌بارتر این است که طبق خبر یکی از سایت‌های معتبر ورزشی، مادر وی نیز در ورزشگاه آزادی حاضر بوده که به دلیل همان فحاشی‌ها که مستقیما متوجه وی می‌شده است، مجبور به ترک ورزشگاه قبل از اتمام بازی می‌شود! متاسفانه حرکتی نیز از سوی نیمکت پرسپولیس و همبازیان سابق بیرانوند جهت دعوت به پرهیز هواداران‌شان از این کار صورت نگرفت، حال آنکه از کریم باقری به عنوان چهره‌ای بااخلاق و متین، سیدجلال حسینی به عنوان همبازی چندین ساله این دروازه‌بان در تیم‌ ملی و پرسپولیس و همبازیان چندساله سابقش، انتظار دیگری می‌رفت! 

متاسفانه عده‌ای مانند پیشکسوت و کاپیتان اسبق تیم‌ ملی و پرسپولیس نیز در توجیه نابخردانه این عمل قبیح (که در حضور مادر بازیکن هم صورت گرفته است)، بیرانوند و نحوه رفتنش از جمع قرمزپوشان را مسبب این ناهنجاری تاثربار عنوان می‌کنند؛ عذر بدتر از گناه...! حمید درخشان اشاره می‌کند بیرانوند هویت و شخصیتش را از پرسپولیس یافته است ولی نمی‌گوید وی قبل از آمدن به این تیم هم عضو تیم‌ ملی و بازیکن به اصطلاح «در بورس» فوتبال ایران و در بسیاری از افتخارات یک دهه اخیر این باشگاه، از ارکان اصلی بوده؛ کما اینکه نبود وی هم عدم دستیابی پرسپولیس به قهرمانی در یک بازه زمانی مذکور را در پی داشته است. به هر حال نحوه رفتن بیرانوند از پرسپولیس یا هر بازیکن دیگری از تیم سابقش، مجوزی بر فحاشی گسترده ناموسی تماشاگران تیم سابقش نمی‌شود و نخواهد شد. بیرانوند به چه دلیل به پرسپولیس آمد؟ به همان دلیلی که ابتدای فصل از این تیم رفت؛ منافع مادی. سال گذشته چرا قصد رفتن به تیم رقیب را داشت و چرا مجددا بازگشت؟ باز هم به همان دلیل. امثال درخشان، پنجعلی، محمدخانی، باقری، دایی و پیروانی چرا از این تیم راهی تیم‌های عربی شدند و بازیکنانی چون کنعانی، پورعلی گنجی، ترابی،  گولسیانی و... چرا به عضویت این تیم درآمدند؟ کریم باقری، افشین پیروانی، سیدجلال حسینی، سروش رفیعی یا همین خلیل‌زاده، ترابی و اسماعیلی‌فر، به چه دلیل از تیم‌های سابق‌شان به پرسپولیس پیوستند؟ مهدی طارمی چرا رفت و باز آمد؟ دلیل این آمد و شدها نیز که سوای دلیل بیرانوند نبوده و نیست! پس چرا دوگانگی در برابر علتی واحد؟! بیرانوند و حتی ترابی و اسماعیلی‌فر به دلیل پول بیشتر پرسپولیس را ترک کردند، همان‌گونه که برای پول بیشتر به این تیم آمده بودند و این انتقالات در فوتبال حرفه‌ای امری مرسوم است که به دلیل شرایط کنونی، دیگر چون دهه ۶۰ به قبل چندان ناپسند هم نیست. اینکه بگویند نحوه جدا شدنش درست نبوده و باعث چنین واکنش‌هایی شده است، قابل قبول نیست؛ هرگز دلیلی بر توهین (آن هم ناموسی) نمی‌شود؛ اگر جدا شدن وی در بر دارنده تخلفی است که مقصرش جای دیگری است که اقدام قانونی نکرده است؛ همانگونه که در برابر تخلف مشهود مهدی طارمی از اقدام قانونی سر باز زدند و پرسپولیس از آن منتفع شد! روزی در قبال حرکت زشت همین بیرانوند نسبت به طرفداران رقیب، مدافع جانانه‌اش شدید و همگی از صدر تا ذیل باشگاه استوری کردید «همه ما بیرانوند» هستیم و امروز در قبال توهین و ناسزای همگانی به مادر همان کسی که همگی او بودید، سکوت که هیچ، بهانه‌جویی و سفسطه هم می‌کنید؟ آیا اگر جای بیرانوند یا هر بازیکن دیگر، خودتان مخاطب این الفاظ بودید نیز چنین ادله‌ای می‌تراشیدید؟!

باشگاه پرسپولیس که همواره در بیانیه‌ها و رفتارهایش، موضع طلبکارانه و حق به‌جانب می‌گیرد، این بار نیز بدون یک عذرخواهی خشک و خالی از سنگربان سابقش، خود را قربانی(!) تلقی کرده است!

بدون تعارف باید گفت متاسفانه سکوت برخی در قبال چنین رفتارهای مشمئزکننده‌ای، چندان بی‌ربط با رضایتمندی‌شان از آن نیست که اگر غیر از آن بود، واکنشی ولو زبانی را شاهد بودیم. بیرانوند در این سال‌ها به لحاظ رفتاری اشتباهات کمی نداشته - و ندارد - و شاید از منظر پول‌دوستی بیش از حد هم مورد انتقاد باشد، چنانکه بر خیلی بازیکنان دیگر نیز، چنین انتقادی وارد است ولی هیچ مجوزی بر توهین ناشایست به ناموسش آن هم در سطح گسترده نمی‌شود. 

آقایان! روزگار از این بازی‌ها زیاد دارد و نباید از چرخش فلک و مثل «آسیاب به نوبت» غافل بود و با سکوت بی‌جا آن هم در باشگاه‌ها که عنوان فرهنگی‌شان مقدم بر ورزشی آمده است، شریک چنین بدفرهنگی مذمومی شد.