پرسپولیس در مصافی که با یک پیروزی دلچسب و نفسگیر برابر تراکتور همراه بود، بار دیگر درگیر همان زخم کهنه شد؛ کارت قرمز! زخمی که در حساس‌ترین بزنگاه‌های این فصل، تیمِ بلندپرواز پایتخت را هدف گرفته است. 

این بار قرعه به نام محمد خدابنده‌لو افتاد. هنوز نیمه اول به پایان نرسیده بود که هافبک 25 ساله با تصمیم داور به رختکن رفت. اما سرخ‌پوشان نشان دادند زخم‌خورده‌ای هستند که از تاریکی نمی‌هراسند. تیم کریم باقری، مثل ققنوسی که از خاکستر سر برمی‌آورد، نه‌تنها بازی را کنترل کرد، بلکه گل دوم را هم به تور تراکتور دوخت و دیدار را با بردی 2 بر صفر به پایان رساند. این البته نخستین پرده از کابوس کارت قرمز پرسپولیس نبود. پیش‌تر، در بازی رفت مقابل همین تراکتور، سروش رفیعی قربانی یک اخراج جنجالی شد. دقیقه 76 بود و داور، سیدوحید کاظمی، با کارت قرمزش حکم به ۱۰ نفره‌ شدن سرخ‌ها داد. در آن شب، تیم تهرانی اگر چه عقب بود اما با ضربه دیرهنگام ایوب عملود، از شکست گریخت و یک امتیاز حیاتی به دست آورد. اما داستان، تنها به تراکتور ختم نمی‌شود. گئورگی گولسیانی در مصاف بزرگ دیگر، برابر سپاهان، به سرنوشت مشابهی دچار شد. دقیقه 35، خطایی بی‌موقع و کارت قرمز. بازی‌ای که می‌توانست به سود پرسپولیس تمام شود، پس از آن اخراج تغییر مسیر داد. گل محمدامین حزباوی برای سپاهان، ضربه‌ای بود که سرخ‌پوشان را زمینگیر کرد و گاریدو را تا آستانه اخراج پیش برد.  حالا، وقتی به عقب نگاه می‌کنیم، این اخراج‌ها نه فقط تصادف که شاید یک ضعف پنهان در ذهنیت بازیکنان تیم باشد؛ ضعف در کنترل احساسات و تمرکز در بزنگاه‌های حیاتی. اسماعیل کارتال، اینجا میدان آزمون واقعی‌اش است. باید از شاگردانش جنگجو بسازد؛ جنگجویانی که در زمین، تنها با توپ بجنگند، نه با داور، نه با سایه‌ها.  اما این بازی با همه تیرگی‌هایش، یک نکته روشن داشت؛ پرسپولیس، حتی وقتی ۱۰ نفره است، تیمی است که نمی‌توان آن را از پا درآورد. تیمی که گل می‌زند، می‌جنگد و صدر جدول را هدف می‌گیرد. کارت‌های قرمز شاید لکه‌های سیاه این فصل باشند اما این تیم هنوز آماده است تا رویاهایش را با رنگ سرخ بسازد.