امیرعباس نوری: پنجشنبه هفته گذشته علی دایی در پاسخ سوال یک خبرنگار - که ظاهرا از قبل طراحی شده بود - حملات تندی را علیه علیرضا دبیر مطرح کرد. دایی در میانه صحبت‌هایش علیه دبیر، ناگهان به مدیریت در کشور حمله کرد و مدعی شد ایران در عراق، سوریه و لبنان استادیوم می‌سازد اما در همین استادیوم‌ها علیه ایران شعار می‌دهند و واژه مجعول خلیج ع رب ی را استفاده می‌کنند. این اظهارات دایی بلافاصله در رسانه‌های فارسی‌زبان ضدایرانی بازتاب پیدا کرد. این رسانه‌ها با استناد به این بخش از صحبت‌های دایی، بار دیگر این ادعا را مطرح کردند که جمهوری اسلامی با پول مردم ایران برای عراق، سوریه و لبنان استادیوم می‌سازد، در حالی که در این استادیوم‌ها علیه ایران شعار می‌دهند. روز گذشته وزیر ورزش و جوانان اما ادعای دایی را تکذیب کرد. احمد دنیامالی درباره ادعای دایی مبنی بر اینکه ایران در عراق، سوریه و لبنان استادیوم می‌سازد، اظهار داشت: «ایران در سوریه و لبنان که اصلا استادیومی نساخته است و این موضوع کذب است. درباره عراق هم ماجرا این است که شرکتی که برج میلاد را ساخته، در عراق یک استادیومی ساخته و پولش را هم از عراقی‌ها گرفته است». اظهارات دنیامالی به معنی تکذیب ادعای دایی بود. البته دروغ بودن ادعای دایی درباره اینکه ایران در عراق، سوریه و لبنان استادیوم ساخته است، کاملا مشخص بود و طی روزهای پنجشنبه و جمعه نیز بسیاری از رسانه‌ها، کذب بودن این ادعا را به دایی یادآور شده بودند. با این حال اظهارات احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان به معنی تکذیب رسمی ادعای دروغ علی دایی بود. اما اثبات دروغ بودن ادعای دایی، باعث وارد شدن ضربه به اعتبار او بود. بالاخره دایی ادعای سنگینی را مطرح کرد؛ ادعایی که دروغ بود و به حیثیت وی خدشه وارد کرد. از همین رو دایی بعدازظهر دیروز در مصاحبه‌ای سعی کرد ماجرا را اصطلاحا جمع و جور کند. وی در مصاحبه با سایت تابناک، ادعایش را از اساس انکار کرد! دایی با نام آوردن از استادیوم بصره، مدعی شد منظورش این نبوده که پول ساخت این استادیوم را ایران پرداخت کرده است بلکه منظورش این بوده که چرا باید برای عراق استادیوم بسازیم! البته خبرنگار این سایت خبری در سوالات خود تلاش کرد به علی دایی برای انکار ادعای اولیه‌اش کمک کند. او از علی دایی پرسید: این موضوع را اینگونه بازتاب دادند که انگار منظور شما درباره ساخت استادیوم پرداخت هزینه بوده، در حالی که آن چیزی که شما گفتید درباره ساخت استادیوم بود؛ همان‌طور که ما در کشورمان چنین استادیوم‌هایی نساختیم. دایی جواب داد: آفرین! من وقتی چنین صحبت‌هایی را می‌کنم به این دلیل است که ما چند ماه مضحکه همین کشور‌های عربی و بازیکنان خارجی بودیم. آنها آمدند و از زمین‌های چمن ما فیلم گرفتند و این تصاویر در فضای مجازی پخش شد. این یعنی آبروی ایران می‌رود و من هر چیزی گفتم بابت آبرو و بزرگی ایران بوده و باز هم می‌گویم.

* چه کسی به دایی لایی زد؟

کاملا مشخص است که واکنش دیروز علی دایی به صحبت‌های وزیر با ادعای او در روز پنجشنبه هفته قبل کاملا متفاوت است و مخاطب بخوبی متوجه می‌شود علی دایی به نوعی از ادعای اولیه‌اش کوتاه آمده اما به سبک همیشگی خودش با طلبکاری!

درباره این ماجرا چند نکته قابل توجه است.

1- دایی در مصاحبه روز شنبه، چرا فقط درباره عراق صحبت کرد! چرا صحبتی از ادعایش درباره سوریه و لبنان به میان نیاورد. در حالی که روز پنجشنبه مدعی بود ایران در لبنان و سوریه نیز استادیوم ساخته است ولی روز گذشته، ترجیح داد درباره این بخش از ادعایش سکوت کند. البته خب! بهتر همان بود که سکوت کند. این سکوت به معنای اذعان دایی به دروغگویی‌اش تفسیر می‌شود. 

2- دایی مدعی شده منظورش از اینکه ایران در عراق استادیوم ساخته، این نبوده که پول ساخت را ایران داده است بلکه منظورش این است در آن استادیوم یک جام با نام ضدایرانی برگزار شده. فرض کنیم او راست می‌گوید. هر چند همه می‌دانیم اینطور نبوده. با این حال بگذارید روی همین ادعای دیروزش صحبت کنیم. چه ایرادی دارد یک شرکت خصوصی ایرانی در عراق استادیوم بسازد و پولش را هم بگیرد؟ حالا اینکه در آن استادیوم قرار است چه شعاری داده شود به شرکت خصوصی ایرانی چه ربطی دارد؟ این چه استدلال غیرعقلانی‌ای است که چون یک شرکت خصوصی ایرانی در عراق با پول عراق یک استادیوم ساخته و در آن استادیوم یک جام با اسم مجعول برگزار شده، پس ایراد از مدیریت کشور ایران است؟ کدام عقل سالمی چنین استدلالی را قبول می‌کند؟ البته آقای دایی که در امارات سال‌ها پول روی پول گذاشته و بعید نیست همین الان هم در امارات کاسبی و بیزینس داشته باشد، قاعدتا نباید چنین استدلال‌های سخیفی مطرح کند. خود او میلیون‌ها دلار از حکام امارات گرفته است. همان اماراتی که نام مجعول درباره خلیج‌فارس زیر سر آنهاست و مدعی 3 جزیره ایرانی هم هستند. حالا که داستان به امارات رسید، لابد آقای دایی منطقی و عاقل می‌شود.

3- اینکه یک شرکت خصوصی ایرانی در عراق استادیوم ساخته و پولش را از دولت عراق گرفته، چه ارتباطی به این دارد که ایران چقدر استادیوم دارد؟ به شرکت خصوصی چه؟ یعنی اگر یک کشور خارجی به یک شرکت خصوصی ایرانی پیشنهاد ساخت استادیوم بدهد، شرکت خصوصی نباید بپذیرد چون مثلا در یک استان ایران استادیوم بزرگی ساخته نشده است؟ حقیقتا در ذهن دایی چه می‌گذرد؟ شاید خودش هم نمی‌داند اما به هر حال ادعای نبود استادیوم پیشرفته در ایران را فقط دروغگویان مطرح می‌کنند. دولت ایران استادیوم‌های پیشرفته بسیاری در سال‌های اخیر ساخته است. استادیوم‌های فوق‌پیشرفته مشهد، اهواز، اصفهان، شیراز، خرم‌آباد، تبریز و... از استادیوم‌های درجه یک ایران هستند که برخی از آنها در سطح یک استانداردهای جهانی است. قطعا دایی هم این را می‌داند ولی خب! یک ادعای دروغ روی دستش مانده و الان قافیه برای او بسیار تنگ است! 

4- حال و روز علی دایی واقعا تاسف‌آور است. کسی که تا دیروز همه فکر می‌کردند فرد تحصیلکرده و باهوشی است، الان در مظان اتهام بدی قرار گرفته است. یعنی باید باور کرد دایی همینی است که نشان می‌دهد؟! همین‌قدر سطحی، بی‌منطق و... این باورکردنی نیست. شاید هم این حرفی است که دیگران در دهان او گذاشته‌اند و دایی به آنها اعتماد کرده است. به هر حال آبرو، حیثیت و اعتبار دایی به‌شدت آسیب دیده است. او حالا یک دروغگو یا یک فرد بی‌منطق جلوه کرده است. هر کسی بود، لایی بدی به آقای دایی زد!