عبدالله دارابی: هفته نوزدهم لیگ برتر هم با تساوی دیگری برای استقلال در برابر مس رفسنجان به پایان رسید. چه با موسیمانه و چه با سهراب، چه در مصاف حساس با الشرطه عراق و چه در تقابل با مس رده سیزدهمی، گویا استقلال نبردن را دوست‌تر می‌دارد و نمی‌خواهد سر و سامانی به وضعیت خود دهد!

این استقلال بیمار است، ضربانش هماهنگ نمی‌زند، قلب به درستی خون‌رسانی نمی‌کند، مغز بخوبی فرمان نمی‌دهد، تن رنجور و روانش نیز پریشان است!

با این احوال پیروزی بر الریان قطر و صعود به مرحله حذفی لیگ نخبگان آسیا نیز شاید در مرز ابهام قرار گیرد.

استقلال این روزها، زور بردن تیم‌های پایین جدولی را هم ندارد، چه در آسیا و چه در ایران و این معضل در لیگ برتر بیشتر جای سوال دارد!

آبی‌پوشان تا دقیقه ۲۲ بازی با مس رفسنجان، بیشتر توپ لو می‌دادند و از ارسال چند پاس متوالی نیز عاجز بودند و این مس بحران‌زده بود که شرایط بهتری از این نظر داشت و حتی یک بار توسط جبیره، دروازه حسینی را تهدید کرد. نیمه دوم این نقیصه در شاگردان سهراب بختیاری‌زاده بسیار کمتر شد و توانستند پاس‌های متعددی رد و بدل کنند ولی در پاس‌های آخر و ضربات تمام‌کننده با مشکل مواجه بودند، لذا نتوانستند دروازه حریف را باز کنند. انبوه سانترهای رامین رضاییان فقط ۲ بار خلق موقعیت کرد که یک بار با ضربه سر سیلوا در دقیقه ۳۲ از کنار دروازه حامد لک بیرون رفت و دیگری نیز دقیقه ۴۳ به خاطر کوتاهی قد کوجو، روی سرش جفت و جور نشد. رامین دقیقه ۸۸ در موقعیتی خوب درون هجده‌قدم مس نتوانست پاس دقیقی به آزادی در محوطه ۶ قدم حریف برساند. چرا رامین رضاییان با آن تجربه و توانایی، فقط ۲ نوبت موفق به ارسال صحیح می‌شود؟

استقلالی‌ها در این بازی، ۹ شوت به سمت دروازه لک زدند ولی حتی یکی از آنها در چارچوب نبود. در مقابل شاگردان پورموسوی ۶ شوت به سمت دروازه آبی‌پوشان شلیک کردند که در ۲ نوبت حسینی با مهار خود مانع گلزنی آنها شد. فرصت‌های خطرناک آبی‌پوشان بیشتر از حریف بود ولی یک بار نیز لک را مجبور به واکنش نکردند چون توپ‌های‌شان راهی به چارچوب نداشت!

۱۹ هفته از لیگ برتر می‌گذرد و هنوز تفاضل گل نایب قهرمان فصل قبل، منفی است! این تیم در ۸ بازی اخیر در لیگ برتر فقط ۴ گل وارد دروازه حریفان کرده که ۳ تای آن پنالتی بوده است و تنها یکی را غیر از پنالتی و در جریان بازی به ثمر رسانده است! استقلال کماکان در نیمه پایین جدول قرار دارد و معلوم نیست با این شرایط، می‌تواند به نیمه بالای جدول صعود کند؟

بختیاری‌زاده که به گفته خودش، برای آخرین بار سکاندار آبی‌ها بود، در این بازی چندین تغییر در ترکیب تیمش داده بود. با بردن حردانی به سمت چپ، عملا این سمت استقلال تعطیل شده بود. معلوم نشد به چه دلیل زبیر نیک‌نفس جای اندونگ بازی کرد؟ یا چرا سلیمی یا سهرابیان، این بازی نیمکت‌نشین بودند و مرادمند در خط دفاع به کار گرفته شد؟ کوجو که نیمه اول دونده و فعال بود، به چه دلیل تعویض شد و از کدام بازیکن ضعیف‌تر بود؟

استقلال در دادن پاس‌های صحیح و رساندن توپ به مهاجمان خود و ضربات آخر، مشکل جدی دارد و این از علل عمده گل‌نزدن این تیم است. به اینها باید مشکل روحی - روانی تیم را هم افزود.

برای هواداران استقلال، دردناک این است؛  تیمی را که منتظر قهرمانی‌اش در فصل جاری بودند، اکنون با حال نزار در رده نهم جدول می‌بینند. تیمی که برای شکست تیم‌های پایین جدول هم مشکل دارد و این فصل را از دست رفته می‌بیند و گویا قصدی بر صعود به رتبه‌های بهتر هم ندارد! تیمی که با گذشت دوسوم بازی‌های فصل، هنوز دنبال مربی می‌گردد!