مهدی طاهرخانی: امروز، چهارشنبه 24 بهمن شاید همان روزی باشد که طرفداران سپاهان سال‌ها بعد در کافه‌ها و قهوه‌خانه‌ها از آن به‌عنوان یک یادگار طلایی حرف بزنند. بله! هواداران سپاهان. زردپوشان نصف‌ جهان امشب در خانه، در دل نقش‌جهان پرهیاهو، میزبان پرسپولیسند. تک‌بازی جام حذفی؛ نبرد مرگ و زندگی! اما چیزی که این بازی را جذاب‌تر می‌کند، یک حقیقت تلخ برای قرمزهاست: سپاهان در ۲ ماه گذشته ۲ بار پرسپولیس را به زانو درآورده! بار نخست، در دور رفت لیگ بیست‌وچهارم، همان روز که سپاهانی‌ها، تیم ۱۰نفره پرسپولیس را ۲ بر یک شکست دادند. بعد هم در سوپرجام، همان بازی خشن که زردها، با همان یک‌ گل طلایی دقیقه ۲، جام را بردند. حالا، یک ماه نشده، باز هم روبه‌روی هم ایستاده‌اند. باز هم در یک جام دیگر و اگر سپاهان امروز پرسپولیس را ببرد، یک رکورد عجیب به جا می‌ماند: ۳ بار در ۲ ماه، ۳ جام و ۳ ضربه‌ کاری به قلب قرمزها!

هواداران سپاهان می‌خواهند تاریخ را عوض کنند. هوادارانی که عاشق کری‌خوانی‌اند؛ که به باختن عادت ندارند؛ که این روزها نفس‌به‌نفس تیم‌شان زندگی می‌کنند. اما آن طرف، قرمزها به‌اندازه‌ کافی باخته‌اند! از ۵ بازی اخیر رودررو، ۴ بار به سپاهان باخته‌اند. در دهه‌ اخیر هیچ تیمی به‌ اندازه‌ آنها، برای پرسپولیس کابوس نساخته. شاگردان اسماعیل کارتال می‌دانند اگر امروز ببرند، دیگر حرفی برای گفتن نمی‌ماند. چیزی فراتر از یک بُرد معمولی!

اما پرسپولیس این روزها، تیمی نیست که قَدَر و سرسخت باشد. از آسیا خسته برگشته، با ۴ گل خورده در ریاض! یک برد اقتصادی برابر گل‌گهر، آن هم با تک‌ گل سردار دورسون، حسابی هواداران را نگران کرده. تیم آن تیزپایی و سرعت همیشگی را ندارد. وینگرهایش نه از مدافع رد می‌شوند، نه توانی برای دویدن دارند. علی‌پور؟عیسی؟ نه! این تیم فقط یک برگ برنده دارد، همان سردار دورسون، همان ناجی ترک‌تبار. اما آیا امروز هم می‌تواند؟

پرسپولیسی‌ها خسته‌اند. در کمتر از ۵ روز، ۲ بازی حساس انجام داده‌اند. تازه چهارشنبه‌ هفته‌ قبل به تهران برگشتند. شنبه و یکشنبه، باران و برف تمرین را تعطیل کرد. دوشنبه ریکاوری، سه‌شنبه تنها تمرین تاکتیکی. فقط با یک تمرین پا به میدان می‌گذارند! و این یعنی آنها آماده‌ جنگی سخت نیستند؛ نبردی که نقش‌جهان را به جهنمی برای‌شان تبدیل می‌کند.

نقش‌جهان امشب پُر است. ۴۰ هزار سپاهانی، دیوانه‌وار پشت تیم‌شان خواهند بود. ورزشگاهی که زنده است؛ که نفس می‌کشد؛ که اگر سپاهان جلو بیفتد، پرسپولیس را له می‌کند و این وسط، کارترون این مربی بی‌رحم و نتیجه‌گرا، شمشیرش را از رو بسته. برای او فوتبال زیبا مهم نیست! او برد می‌خواهد، بدون وقت‌کشی، بدون لحظه‌ای تعلل. سپاهان او برای بردن، هر کاری می‌کند.

حالا، همه‌ چیز آماده‌ یک جنگ واقعی است. پرسپولیس خسته، سپاهان بی‌رحم، ورزشگاهی که به لرزه می‌افتد. این جنگی است که از حالا بوی خون می‌دهد!

* برد یا نابودی؟

هواداران ۲ تیم می‌دانند امشب، چیزی بیشتر از یک بازی ساده در جریان است. خیر! موضوع فقط  صعود به مرحله بعد نیست. اینجا، میان پرسپولیسی‌ها و سپاهانی‌ها، چیزی فراتر از عدد و رقم در جریان است؛ یک کشمکش عمیق، یک انتقام کهنه، یک بغض فروخورده که سال‌ها در سینه‌ها مانده و امشب، وقت ترکیدن آن است.

پرسپولیس؛ تیمی که سال‌هاست عادت به قهرمانی دارد، حالا با چشمانی نگران و زخم‌هایی تازه، به میدان می‌آید. شکست در لیگ، شکست در سوپرجام، غروری که ترک برداشته، هوادارانی که چشم‌انتظارند. آنها نمی‌خواهند برای سومین بار در یکی دو ماه اخیر، سرشان را پایین بیندازند. اما سپاهان؟ آنها آماده‌اند آخرین ضربه را هم بزنند؛ زخمی کاری که التیامش سال‌ها طول بکشد.

* بازی در زمین نقش‌جهان

ورزشگاه، مثل همیشه زردتر از هر رنگی است. سپاهان لبریز از انگیزه، پر از جوان‌های گرسنه‌ای که آمده‌اند تا تاج پادشاهی را از سر سرخ‌ها بردارند. امین حزباوی، جواد آقایی‌پور، مهدی لیموچی، حسین گودرزی؛ یک نسل طلایی که سپاهان برای آینده‌اش خریده، نه فقط برای امروز. آنها آمده‌اند که بگویند این دیگر سپاهان سال‌های قبل نیست. تیمی که جام‌ها را به پرسپولیس تعارف می‌کرد، حالا قمار بزرگی را آغاز کرده است.

در آن سو، پرسپولیس مجروح ایستاده، با چشمانی که خشم در آن موج می‌زند. اما زخمی‌ها زیادند. اوستون ارونوف، میلاد سرلک، وحید امیری و سعید صادقی؛ لیست مصدومان سرخ‌ها بلندتر از همیشه است اما آنها هنوز امید دارند. امیدشان به ساق‌های سردار دورسون است، همان مردی که در بازی قبل، گلی ۳ امتیازی زد.

او باید ثابت کند پست شماره ۹ فقط یک عدد نیست؛ یک مسؤولیت است.

* النصر، سایه‌ای پس ذهن سرخ‌ها

پرسپولیس، نه فقط با سپاهان که با سرنوشتش هم می‌جنگد. چند روز بعد، یکی از مهم‌ترین بازی‌هایش را دارد، یک جنگ تمام‌عیار مقابل النصر عربستان. رسانه‌های عربی می‌گویند رونالدو و یارانش قرار نیست به تهران بیایند اما چه تیم اول النصر بیاید، چه تیم دومش، تفاوتی ندارد. کافی است فقط یک نگاه به لیست‌شان بیندازید؛ حتی تیم دوم‌شان هم می‌تواند مدعی قهرمانی آسیا باشد! پرسپولیسی‌ها نیم‌نگاهی هم به آن  بازی دارند اما امشب، همه‌ چیز روی دوئل با سپاهان متمرکز است.

* هواداران، خشم و یک شب طولانی

بازی که تمام شود، یک طرف غرق در شادی خواهد بود و طرف دیگر، زیر باران فریادها و هشتگ‌ها. اگر پرسپولیس ببازد، هیچ‌کس در تهران آرام نخواهد نشست. درویش، مدیریت، کادر فنی، بازیکنان؛ همه زیر تیغ خواهند رفت. اگر سپاهان ببازد، شاید مثل همیشه بهانه‌ای برایش تراشیده شود اما آنها می‌دانند این بازی، چیزی بیشتر از یک جام ساده است.

* جنگ آغاز می‌شود!

هواداران عزیز! اگر به ورزشگاه می‌روید، مراقب باشید. مراقب سنگ‌هایی که از آسمان می‌بارد، مراقب فحش‌هایی که به هر سو پرتاب می‌شود، مراقب فرزندان‌تان که شاید برای نخستین بار دنیای تاریک سکوها را ببینند. اینجا ورزشگاه‌های ماست؛ نه از ادب در آن خبری هست، نه از امنیت.

اگر به ورزشگاه می‌روید، حتماً مراقب باشید. گوش فرزندان‌تان را بگیرید که ناسزا نشنوند، حتی کلاه ایمنی به سر بگذارید که اگر خدایی نکرده سنگی از آسمان آمد، آسیب نبینید. باور کنید اگر چنین اتفاقی بیفتد، کسی در فوتبال ایران مسؤولیت آن را بر عهده نخواهد گرفت.

مراقب خود و عزیزان‌تان باشید. ورزشگاه‌های ما نه از نظر فرهنگی در وضعیت مطلوبی قرار دارند و نه از حیث امنیت فیزیکی. به فوتبال ایران خوش آمدید! این را مخصوصاً برای اسماعیل کارتال و کارترون می‌گوییم؛ امیدواریم شما زیبایی‌های این فوتبال را بیشتر کنید.