گروه ورزشی: وقتی یک بازیکن اهل ولز که در نبرد ال‌کلاسیکو غریبه‌ای بیش نیست کار بارسا در مستایا را تمام کرد یک نشانه دارد و آن چیزی نیست جز تفاوت‌های یک خرید سالم و یک خرید فاسد. همیشه در روزهایی که قرار است پنجره نقل و انتقالات باز شود مدیران باشگاه‌ها با رسانه‌های گروهی خود جلسه‌ای می‌گذارند تا از تکنیک پروپاگاندا برای خریدهای احتمالی و بیشتر مدنظر آنها استفاده شود، این مسؤولیت برای سفیدهای مادریدی برعهده رسانه‌های مکتوب و دیجیتال آ. ‌اس و مارکاست و برای کاتالان‌های آبی و اناری‌پوش برعهده اسپورت و دپورتیوو. نبرد بامداد پنجشنبه در قالب کوپادل‌ری ثابت کرد چگونه سران بارسا دست به خریدی زدند که از دو جهت کارنامه آنها را زیر سوال برد، اول اینکه داستان قرارداد نیمار و آن جریان فساد در پرونده مالی این باشگاه سبب شد تا راسل استعفا دهد و ‌بارسا به خاطر فرار مالیاتی جریمه شد و نکته دوم اینکه ستاره‌ای که آنها به خدمت گرفته‌اند بیشتر دوست دارد روی زمین شیرجه بزند و داوران را بفریبد! اما در آن سوی میدان گرت بیل با آن استارتی که زد نشان داد چگونه در سومین ال‌کلاسیکوی خود می‌تواند بیش از اندازه تاثیرگذار باشد. رئال‌مادرید در این فصل با خیال راحت فاتح کوپادل‌ری شد تا بیشتر ثابت شود بارسا دوران افت خود را سپری می‌کند و حتی این پیش‌بینی نیز می‌تواند درست باشد که بارسا فصل بدون جام را سپری خواهد کرد.
گرت بیل یا یوسین بولت
هواداران رئال‌مادرید دست‌ها را روی سرشان گذاشتند، بارسایی‌ها همین طور. رئالی‌ها از فرط خوشحالی و بارسایی‌ها از فرط غم. این واکنش‌ها به یک صحنه تاریخی بود، فراتر از گلی که جام را تعیین کرد. گرت بیل یکی از زیباترین حرکات تاریخ را رقم زد. یک استارت به یادماندنی که با تمام‌کنندگی عالی خودش همراه بود. یک گل برای ثبت در تاریخ. رئال پس از گل تساوی بارسا به شوک رفته بود. به نظر می‌رسید کار به وقت اضافه کشیده می‌شود. کوئنترائو، توپ را از عقب فرستاد. بیل از جلو استارت زد و با سرعت راه افتاد. دقیقه 84 بود و به نظر می‌رسید او نای دویدن نداشته باشد اما بیل یا بهتر بگوییم یوسین بیل کار خودش را کرد. هیچکس هم نتوانست مهارش کند. سرعت لحظه‌ای گرت بیل 34 کیلومتر بر ساعت بود. بارترا دو متر جلوتر بود اما گرت به سمتش آمد. مدافع بارسا او را هل داد و از زمین بیرونش کرد اما گرت با پاهای آتشین خود راه افتاد و استارت بی‌نظیری زد. این نمادی از پتانسیل بی‌نظیرش بود که 60 متر را در 5 ثانیه دوید و اینگونه به توپ رسید. او توپ را گرفت، استپ کرد و از میان پاهای پینتو رد کرد. بیل توانست مهم‌ترین حرکت دوران فوتبالش را رقم بزند. او پس از آن به سمت هواداران بارسلونا رفت که ساکت بودند و به جشن و خوشحالی پرداخت. دیگر کسی حق نداشت برای کم شمردن ارزشش او را با نیمار قیاس کند. لبخند فلورنتینو در جایگاه ویژه هم مشهود بود. او به اطرافیانش گفته بود: «بیل را برای چنین فینال‌هایی خریدیم. » حالا به نظر می‌رسد این استارت
100 میلیونی، کاملا ارزشش را داشته باشد. بیل بیستمین گل فصلش را زد. در این بازی 4 موقعیت داشت. دو تا در اول بازی بود و دو تا در نیمه دوم. هواداران نگران بودند و در خلال بازی به تکروی‌هایش انتقاد داشتند اما او همه را ساکت کرد. در پایان بازی می‌شنید که برای اولین بار هواداران صدایش می‌زنند. راموس را بوسید و ایارا بغلش کرد. په‌په و بنزما هم به او تبریک گفتند. گرت بدین ترتیب دوئل 200 میلیونی را از نیمار برد. جدالی میان بازیکن ولزی و نیماری که در نیمه اول محو بودند. بازیکن رئال در نیمه اول دو موقعیت را خراب کرد و زیاده از حد تکروی می‌کرد. روی اولی اشتباه خودش بود و دومی را هم ماسکرانو عالی دفع کرد. در نقطه مقابل، نیمار چیزی برای ارائه نداشت. پس از ناکامی در اولین دوئلش با راموس در دقیقه 11 شیرجه زد و سعی کرد ماتئو را فریب بدهد، پس از آن در مقابل کوئنترائو خود را قربانی جلوه داد و داور توجهی به او نکرد. پس از آن با په‌په درگیر شد و هر دویشان کارت گرفتند. نیمار تقریبا هیچ تاثیری در جریان بازی نداشت اما این گرت بیل بود که در پایان بازی نشان داد چه بازیکن قابل اتکایی است. گرت بدین ترتیب تبدیل به هفتمین بریتانیایی گلزن تاریخ ال‌کلاسیکو شد. نفرات قبلی بدین ترتیب بودند: جانسون، کونینگام، آرچیبالد، لینه کر، مک مانامان و اوون.