پدیده‌ای جوان، برزیلی و خوش‌تکنیک در فوتبال برزیل کشف شده بود؛ یک سال پیش و در همین زمان‌ها بود که کم‌کم نام این بازیکن نوظهور در رسانه‌ها پیچید و با بزرگ‌ترین باشگاه‌های اروپایی لینک شد. به مانند همیشه، وقتی اسم بازیکنی بیش از حد در جهان فوتبال به گردش در‌آید، نام رئال‌مادرید و بارسلونا نیز با رابطه‌ای مستقیم به میان خواهد آمد. از اواخر فصل گذشته رقابت این دو تیم به‌طور جدی برای خرید این بازیکن آغاز شد؛ مصاحبه‌ها و جنگ‌های تبلیغاتی متفاوتی را شاهد بودیم. در سوی دیگر و در قاره سبز، در یکی از بهترین لیگ‌های اروپایی و دنیا، بازیکنی جوان و ولزی بی‌سر و صدا در حال درخشش بود. پایان فصل رسید و او به عنوان بهترین بازیکن سال لیگ برتر انتخاب شد. پس نام او هم باید بر سر زبان‌ها می‌افتاد! فلورنتینو پرس قصد داشت به هر ترتیب ممکن مانع از انتقال نیمار به رقیب دیرینه شود و اصلا دلش نمی‌خواست در این راه شکست بخورد! اما زین‌الدین زیدان بار دیگر نقش فوق‌العاده و غیرقابل انکار خود را به نمایش گذاشت. او گرتبیل که تجربه حضور در اروپا و میدان‌های بزرگ را داشت، به فلورنتینو توصیه کرد. رئال مادرید ظاهراً در خرید نیمار مغلوب رقیب دیرینه خود، بارسلونا شد. اما در طول تمام تابستان مادریدی‌ها علاوه بر درگیر‌کردن رقیب خود در جریان خرید نیمار، خود نیز درگیر خرید بیل شدند. سرانجام این انتقال هم صورت گرفت و ستاره ولزی با مبلغ باورنکردنی و شفاف 100 میلیون یورو راهی سانتیاگو برنابئو شد. فشار
100 میلیون یورو و شکست رکورد بازیکنی چون کریستیانو رونالدو که از قضا هم‌تیمی جدید بیل نیز شده بود حدس و گمان‌ها و مصاحبه‌ها و اظهارنظر‌های زیادی را به دنبال داشت و در طرف دیگر، نیمار در خطر قرار گرفتن زیر سایه بازیکنی چون لیونل مسی بود که افرادی چون زلاتان ابراهیموویچ و داوید ویا را هم در تیم محو کرده بود و همواره نقشی کلیدی در تیم ایفا می‌کرد. گرت بیل، بدون پیش فصل، زیر فشار بیش از حد رسانه‌های اسپانیا و دنیا و در مقابل هواداران پرتوقع سانتیاگو برنابئو کار بسیار سختی در پیش داشت. انتقادات از فروش اوزیل نیز خواه ناخواه به خرید او مربوط می‌شد. مصدومیت‌های ابتدای فصل و غیبت‌های
گاه‌و بی‌گاه او نگرانی‌ها و شک و شبهاتی به وجود آورده بود اما وی رفته‌رفته خود را به همگان تحمیل کرد و کم‌کم جرقه‌هایی را روشن کرد و راه خود برای نفوذ به قلب هواداران را پیدا کرد. بیل در اولین فصل حضورش موفق به باز‌کردن دروازه یوونتوس، دورتموند، شالکه و... شده بود و پاس‌گل‌های مفید و بسیاری نیز داده بود اما چهارشنبه شب او تاریخ‌ساز شد! در شب غیبت کریستیانو رونالدو، زیر فشار مضاعف ناشی از دو شکست متوالی مقابل بارسلونا او منجی تیمش شد. در حالی که آبی و اناری‌ها کار را به تساوی کشانده بودند و استرس و نگرانی هر لحظه در میان هواداران مادریدی افزایش می‌یافت، گرتبیل خود را نشان داد. دقیقه 85، استارت برق‌آسا و خارج‌کردن بارترا از جریان بازی و فریاد‌های تاتا مارتینو در کنار زمین، بوی گلی فوق‌العاده و به یاد ماندنی را می‌داد. او اولین جام فصل را برای تیمش به ارمغان آورد و اولین گل او در جام حذفی، تبدیل به بیستمین گل او در این فصل شد. بیل خیلی خوب و با کمک هم‌تیمی‌ها و مربی آرام خود توانست فشارها و انتقادات را تحمل کند و واکنش مثبتی به آنها نشان دهد و بدون شک از این پس سودهای بیشتری نیز از راه‌های مختلف نصیب مادریدی‌ها و فلورنتینو پرس خواهد کرد اما در طرف دیگر نیمار قرار دارد؛ عالم و آدم به این حقیقت روشن‌تر از روز واقفند که بارسلونا بیش از هر چیز به مدافع میانی نیاز داشته و دارد اما سیاست رقابت با رقیب دیرینه، باز هم آنها را به‌طرزی عجیب و حتی خنده‌دار از رسیدگی به این نیاز مبرم دور کرد. بازیکن جوان و 21 ساله شروع خوبی داشت اما مشکلات از جایی آغاز شد که اتهامات به مدیریت باشگاه و ابهامات در مبلغ خرید او جرقه خورد. در پی این حواشی، ساندرو راسل مجبور به استعفا شد. مصدومیت‌های پیاپی به سراغ آبی و اناری‌ها آمد. اتهامات دیگر از جمله ممنوعیت از هرگونه نقل و انتقال تا ژوئن 2015 نیز داغ آنها را تازه‌تر کرد. بارسلونا در 3 مسابقه از عرش به فرش آمد و 2 جام را به‌طور قطع از دست داد و در جام دیگر نیز امیدها بسیار کمرنگ شده است. تیر انتقادات به سوی هرکس که از راه می‌رسد نشانه گرفته می‌شود و نیمار نیز از این انتقادات جدا نماند. بدون‌شک تمام این اتفاقات ناشی از یک مدیریت کوتاه‌مدت و مسکن‌وار بوده است که کار به اینجا کشیده شد. خریدی که می‌توانست به یک موفقیت بزرگ تبدیل شود، اکنون بلای جان کاتالان‌ها شده و در این میان تیم، هواداران، بازیکن و هرکس که به بارسلونا مربوط می‌شود متضرر شده است.