امیر مسعودی: وزیر همچنان علیه فوتبال می‌تازد. او در این حدودا پنج ماهی که از دانشگاه و درس و کتاب دور شده و به ورزش آمده، بالاتر از همه شمشیر مقابله با فوتبال را علم کرده تا خیلی از رسانه‌ها به او لقب «وزیر ضد فوتبال» و «وزیر فوتبال‌گریز» بدهند اما او همچنان ابایی ندارد از اینکه بتازد و بتازد. بتازد بر رشته‌ای که بزرگ‌ترین دلخوشی ورزشی مردم ایران است و قرار است کمتر از دو ماه دیگر تمام چشم و چراغ دل مردم شود. لحن تهدیدآمیز محمود گودرزی درباره فوتبال و فوتبالی‌ها دیروز تندتر هم شد و او در مصاحبه‌ای که در شهر آبا و اجدادی‌اش، خرم‌آباد انجام داد فوتبال را به «بلعیدن» میلیاردها تومان متهم کرد تا با این حرف‌های تند و حتی می‌شود گفت توهین‌آمیز جلوی میلیون‌ها نفری قرار بگیرد که عاشقانه فوتبال را دوست دارند و البته به دنبال شفاف‌سازی در پرداختی به بازیکنان هم هستند. با این حال گودرزی که اینگونه دوست دارد خودش را در حد یک منجی نشان دهد، باید بداند با حرف زدن و مصاحبه کردن نمی‌تواند بر سر فوتبال بزند، آن هم در فاصله 55 روز تا حضور ایران در جام جهانی. او که با استفاده از کلمه بلعیدن، بازیکنان فوتبال را ناخوآگاه به مار افعی تشبیه کرده، فراموش کرده که اگر بازیکنان فوتبال چنین رقم‌های سرسام‌آوری را از تیم‌های دولتی‌شان می‌گیرند به دلیل مشکلات مدیریتی دولت‌ها در این 20 سال اخیر بوده و آنها بوده‌اند که برای حفظ چهره مردمی‌شان به دروغ چنین پول‌های بی‌حساب و کتابی به فوتبال سرازیر کرده‌اند و جالب اینکه همه‌ رؤسا و وزیران ورزش در ماه‌های ابتدایی حضورشان همین حرف‌ها را می‌زدند که این روزها گودرزی می‌زند، البته کمی مودبانه‌تر! گودرزی دیروز گفت که 400 نفر در فوتبال 1500 میلیارد تومان بلعیده‌اند و او از مجلس می‌خواهد مقابل این «بی‌عدالتی» بایستد. کسی شکی در این ندارد که پرداخت رقم‌های سنگین به فوتبالی‌ها برخلاف سیاست‌های اقتصادی کشور است و باید در شرایط «ویژه» تصمیمات خاص هم گرفت اما اینطور که گودرزی فوتبال را نشانه رفته مشخص نیست این حرف‌ها چه تبعاتی برای پرطرفدارترین رشته ورزشی ایجاد می‌کند. گودرزی در این حرف‌ها و موضع‌گیری خود نگفته که با چه ابزاری می‌خواهد جلوی این به گفته خود «ریخت‌وپاش‌ها» را بگیرد و راهکارش چیست. وزیر ورزش نگفته چه ضمانتی می‌دهد که اگر بودجه ده‌ها میلیاردی استقلال و پرسپولیس قطع شود، آیا دیگر باشگاه‌های دولتی مثل فولاد، سپاهان و تراکتورسازی هم با کاهش بودجه روبه‌رو می‌شوند یا خیر. گودرزی به این سوال جواب نداده که خودش به عنوان یک مدیر دولتی چه تصمیمی برای برقراری «عدالت» دارد و اساسا نگاه یکسان به رشته پرطرفداری مثل فوتبال با دیگر رشته‌ها که پتانسیل جمع کردن این همه هوادار را ندارند، با عدالت همخوانی دارد یا خیر. نفر اول ورزش ایران باید به این سوال هم در عمل و نه‌تنها در حرف جواب بدهد که چگونه می‌خواهد با فساد در ورزش که بخش اعظم آن به خاطر روابط ناسالم بعضی از مدیران دولتی است، مقابله کند. به هر حال دوران حرف زدن و مصاحبه کردن به سر آمده و رسانه‌ها بشدت روی عملکرد وزیر و همکارانش در وزارت ورزش زوم کرده‌اند تا ببینند تهدیدهای پشت سر هم گودرزی تا چه حد عملی می‌شود. زمان ثابت می‌کند که حرف‌های گودرزی چه نتیجه‌ای در پی خواهد داشت. در آینده خیلی راحت می‌توان به این جمع‌بندی رسید که آیا با این حرف‌ها واقعا عدالت برقرار می‌شود یا فقط به دلزدگی بیشتر مردم از فوتبال می‌انجامد.