قتل «گریبایدوف» سفیر کبیر روسیه تزاری در ایران بهدست مردم معترض تهران (1207 ش)
پس از شکست ایران در دوره دوم جنگ با روسها معاهده ترکمانچای به امضا رسید که همانند معاهده گلستان به ضرر ایران بود. پس از مدتی گریبایدوف به عنوان سفیر کبیر روسیه، برای نظارت بر اجرای مفاد آن به ایران آمد. او میخواست با زور و خشونت، مردم مسلمان ایران را به قبول و اجرای این قرارداد خفتبار وادار کند. یکی از مواد قرارداد ترکمانچای، بازگشت مردم سرزمینهای جدا شده از ایران به آن مناطق بود. در همین حال، شماری از زنان گرجی که در ایران مسلمان شده و ازدواج کرده بودند، حاضر به رها کردن خانوادههای خود و بازگشت به گرجستان نبودند. گریبایدوف نیز قصد داشت به زور، آنان را به سفارت روسیه برده و به گرجستان منتقل کند. اما میرزا مسیح مجتهد از روحانیون برجسته تهران، مردم را به اجتماع، مقاومت و دفاع از نوامیس مسلمانان فراخواند. مردم مسلمان تهران نیز با تظاهراتی اعتراضآمیز به نزدیکی سفارت روسیه رفتند. با تیراندازی مأموران سفارت و کشتهشدن سه نفر از مردم بیدفاع، خشم و انزجار عمومی برانگیخته شد و مردم به سفارت روسیه حمله کردند. در این حمله، گریبایدوف و شماری از همراهان او به قتل رسیدند. فتحعلی شاه از این حادثه بسیار ترسید و برای جلوگیری از بروز جنگی دیگر، هیاتی را برای عذرخواهی به روسیه فرستاد. در آن زمان چون روسیه در حال جنگ با عثمانی بود، عذر فتحعلیشاه را پذیرفت و دولت ایران هم میرزا مسیح مجتهد را به عتبات عالیات در عراق تبعید کرد.
عقبنشینی سربازان متجاوز انگلیسی از بندر اسکندریه مصر (1807م)
دولت انگلیس که برای بهدستآوردن منافع بیشتر، درصدد گسترش مستعمرات خود در نقاط مختلف جهان بود، در اوایل قرن نوزدهم میلادی تصمیم گرفت سرزمین مصر را که جزو امپراتوری عثمانی بود به تصرف خود درآورد. به همین دلیل ناوگان انگلیس به مصر حمله کرد و بندر اسکندریه را اشغال کرد اما محمدعلی پاشا، والی مصر با کمک مردم و علمای این کشور که فتوای جهاد علیه مهاجمین را داده بودند، به دفاع از مصر پرداخت. در این نبرد، مردم مسلمان مصر دشمن را که به پیشرفتهترین سلاحهای آن دوران مجهز بود، شکست دادند. در پی این شکست، نیروهای مهاجم انگلیسی نیز در 19 آوریل 1807م از بندر اسکندریه مصر عقبنشینی کردند.
انحلال جامعه ملل پس از جنگ دوم جهانی (1946م)
جامعه ملل نخستین سازمان بینالمللی است که بعد از پایان جنگ اول جهانی به پیشنهاد وودرو ویلسون، رئیسجمهور وقت آمریکا و فرمان پاپ در دهم ژانویه 1920م شکل گرفت. میثاق جامعه ملل در سال 1919م در کنفرانس صلح پاریس به تصویب رسید ولی با عدم تصویب صلح ورسای از طرف کنگره آمریکا، جامعه ملل بدون عضویت ایالات متحده آمریکا شروع به کار کرد. مقر جامعه ملل در ژنو در کشور سوئیس و نخستین دبیرکل آن یک دیپلمات انگلیسی بود. جامعه ملل با عضویت 49 کشور شروع به کار کرد و سیزده کشور دیگر نیز در طول حیات جامعه به آن پیوستند. با این حال این جامعهملل در جلوگیری از وقوع جنگ جهانی دوم و دفع تجاوز ایتالیا به اتیوپی، تجاوز آلمان به اتریش، تجاوز ژاپن به چین و تجاوز شوروی به فنلاند بهتدریج اعتبار خود را از دست داد و این مساله سرآغاز نابودی جامعه ملل شد. در جریان جنگ دوم جهانی، جامعه ملل عملاً به حال تعلیق درآمد و در پایان جنگ با واگذاری مسؤولیت خود به سازمان ملل، انحلال خود را در نوزدهم آوریل 1946م پس از حدود 26 سال فعالیت اعلام کرد.
کشتار پیروان فرقه داوودیان در آمریکا (1993م)
با حمله پلیس ایالتی آمریکا افبیآی به مقر پیروان فرقه داوودیان در سال 1993، 80 تن از اعضای این فرقه کشته شدند. هواداران این فرقه که مخالفان سیاستهای آمریکا هستند، پس از چند روز محاصره در مقر خود مورد حمله و کشتار قرار گرفتند. کشتار مخالفان حکومت در کشوری چون آمریکا که مدعی آزادی بیان و دفاع از حقوق بشر است، باعث حیرت مردم جهان و رسوایی واشنگتن شد.