گروه سیاسی: یک روایت ساده دانشجویی از زندگی سیاسی حسن روحانی. این تمام آن چیزی است که مستند «من روحانی هستم» درباره رئیس‌جمهور روایت می‌کند. با این حال فشار‌ها علیه این مستند و سازندگان آن زیاد شده است. با ورود مشاور فرهنگی رئیس‌جمهور و رسانه‌های حامی دولت به ماجرا، دور جدیدی از فشار علیه این مستند آغاز شده است. «من روحانی هستم» روایتی است از زندگی سیاسی حسن روحانی، رئیس‌جمهوری اسلامی ایران که توسط گروه چندرسانه‌ای شفق تولید شده است. این فیلم فعالیت‌های مبارزاتی، سیاسی و اجتماعی دکتر حسن روحانی در 5 دهه گذشته را روایت می‌کند. سخنرانی تاریخی ایشان در مراسم درگذشت حاج آقا مصطفی خمینی در مسجد ارک، 5 دوره نمایندگی مجلس و موضع ایشان در ماجرای 99 نفر، ماجرای عضویت ایشان در شورای سیاستگذاری صدا و سیما و نظر امام و پرونده هسته‌ای ایران از اتفاقاتی است که در این مستند بدان پرداخته شده است.  معصومه نبوی، کارگردان این مستند درباره آن می‌گوید: مستند من روحانی هستم روایتی منصفانه از زندگی آقای رئیس‌جمهور از بدو تولد تا سال ۹۲ است. این فیلم به بازگویی مبارزات آقای روحانی قبل از انقلاب و فعالیت‌های ایشان پس از انقلاب در ارتش، مجلس، شورایعالی امنیت ملی و نقش ایشان در پرونده‌های مهم و حساس نظام پرداخته است.
به‌رغم این موضوع اما رفتار صورت گرفته در قبال این مستند چندان مناسب نبوده است و فشار گسترده‌ای برای بایکوت و تخریب آن آغاز شده و دنبال می‌شود. در ابتدا قرار بود این مستند برای دانشجویان و در دانشگاه‌ها اکران شود که البته با مقاومت‌هایی مواجه شد. به‌رغم اطلاع‌رسانی قبلی اما مسؤولان دانشگاه‌های علامه طباطبایی و امیرکبیر مانع اکران این مستند در این دانشگاه‌ها شدند. حسن روحانی، رئیس‌جمهور نیز در یکی از سخنرانی‌های خود تلویحا به این مستند اشاره کرده بود. اکنون رسانه‌های حامی دولت دور جدیدی از فشار و تخریب را علیه این مستند آغاز کرده‌اند. برخی خبرگزاری‌های دولتی نیز به نقل از «یک منبع آگاه» در دفتر رئیس‌جمهور مدعی شدند برخی منابع این مستند صحیح نیست.
فشار علیه این مستند درحالی است که این مستند تنها یک روایت از زندگی روحانی است. به نظر می‌رسد دولتی که نسبت به آزادی بیان خود را ملزم نشان می‌دهد باید نسبت به این قبیل مستند‌های رایج که صرفا روایتی معمولی از زندگی یک نفر است، سعه صدر نشان دهد. البته ادعاهای نزدیکان دولت در قبال این مستند درحالی است که به نظر نمی‌رسد غیر ‌از منابع رسمی مانند کتاب خاطرات هاشمی و روحانی و آرشیو موجود از تحولات، در این مستند از منابع دیگری استفاده شده باشد.  برخی معتقدند انتشار و انعکاس برخی مواضع روحانی از ابتدای انقلاب تاکنون یکی از دلایل مخالفت نزدیکان وی با انتشار این مستند است.