خب، باز هم نشد. وقتی رم اختلاف 11‌امتیازی با صدر جدول را جبران کرد و تا پیش از بازی برگشت با اینتر آن را به 4 امتیاز رساند، وقتی ضربات مهاجمان اینتر چپ و راست به تیر دروازه خورد تا صدرنشین در المپیکو شکست بخورد و بویژه وقتی اینتر در بازی مقابل فیورنتینا مساوی کرد تا رم برای نخستین‌بار در این فصل صدرنشین شود همه امیدوار شدند تا بالاخره بتوانند پس از 5 سال اینتر را به زیر بکشند و حس آنتی‌اینتریسم شگفت‌آور حاکم بر ایتالیا را تسکین بخشند اما باز هم نشد.

رم اسپالتی فوتبال زیبایی را به نمایش می‌گذاشت؛ فوتبالی شناور که تنوع طرح‌های تاکتیکی در آن مثال‌زدنی بود. رمی‌ها حتی در ضربات ایستگاهی طول یک بازی آن قدر متنوع عمل می‌کردند که تماشاگر وادار به لذت بردن شود اما خانم روزلا سنسی جوان تصمیم گرفت (البته عبارت «تصمیم گرفت» مسامحتا به کار برده می‌شود) کلودیو رانیه‌ری ناموفق در همه جا (از جمله در چلسی و یووه) را به جای اسپالتی نوگرا بیاورد تا شاید کینه‌های قدیمی او از مورینیو کارساز شود و بالاخره اینتر زمین بخورد اما باز هم نشد.

اینتر مورینیو در مقطعی از فصل که بازی چلسی در یک‌هشتم نهایی چمپیونز را پیش رو داشت در ایتالیا بشدت افت کرد تا فرضیه عدم امکان موفقیت یک تیم در چند جبهه تا حدود زیادی تقویت شود. (هرچند که بارسا سال گذشته به طور کامل این فرضیه را باطل کرده بود) آنها در این مقطع مقابل پارما، ناپولی و سمپدوریا 3 بازی پیاپی را مساوی کردند و در 5 بازی ختم شده به بازی برگشت مقابل رم به ترتیب در برابر جنوا، کاتانیا، پالرمو، لیوورنو و رم از 15 امتیاز ممکن تنها 5 امتیاز کسب کردند تا رم را با دست خودشان به صدر جدول نزدیک کنند. به این ترتیب رم روی امتیاز ‌دادن‌های اینتر حساب ویژه‌ای باز کرده بود تا بتواند در هفته‌های پایانی اسکودتو را به پایتخت بیاورد اما باز هم نشد.

رم رانیه‌ری در فاز حمله از بازیکنان برجسته‌ای برخوردار بود. حضور ستارگانی چون توتی، تونی، ووچینیچ و حتی تادی می‌تواند برای هر تیمی یک غنیمت باشد. شاید اگر رانیری از ابتدای فصل کنترل رم را در دست داشت هم شانس بیشتری برای قهرمانی داشت و هم اینتر را وادار به ارائه بازی‌های بهتری می‌کرد. اما به هرحال امسال اینتر پنجمین اسکودتوی پیاپی‌اش را تصاحب کرد. هرچند که از الان زمزمه‌هایی مبنی بر جریمه سنگین اینتر در فصل بعد به گوش می‌رسد و بعید است که پس از رفتن مورینیو از این تیم سران فوتبال ایتالیا براحتی دست از سر اینتری که سال‌هاست میلان و یووه پرنفوذ را زیر پایش قرار داده بردارند.

16 میلیون یورو برای مورینیو؟