افتخارش ایرانی بودنش است و بس.برایش فرقی نمی‌کند که در کجا بزرگ شده، مهم این است که بار‌ها و بار‌ها در مصاحبه‌های مختلف اعلام کرده ایرانی است و به ایرانی بودنش افتخار می‌کند.همین تاکید‌های ارغوان رضایی است که باعث شده تا شبکه‌های مختلف بیگانه از او انتقاد کنند. اما قهرمان تنیس مسترز مادرید باز هم حرف خودش را می‌زند و بدون توجه به غربی‌ها می‌گوید، «من به تمام ایران تعلق دارم». رضایی این را می‌گوید و با اشاره به تبریکی که فرانسوی‌ها برایش فرستاده‌اند، می‌گوید: «فرانسوی‌هایی که به من تبریک می‌گویند همان کسانی هستند که روزگاری با نژاد‌پرستی خود مرا محدود می‌کردند. نژاد‌پرستی در خون فرانسوی‌ها‌ست. آنها به چشم دیگری به من نگاه می‌کردند. صورت، مو، رنگ پوست و اسم من باعث می‌شد از دیگران متفاوت باشم. من در چنین محیطی مجبور بودم در زمین‌های خراب و تورهای پاره و با راکت‌های دسته‌‌شکسته تمرین کنم. امکاناتم خیلی کم بود اما شاید همان وضع باعث شد مصمم‌تر از همیشه و با تمام وجود تلاش کنم تا به موفقیت برسم».
رضایی ادامه می‌دهد: «قبل از آغاز رقابت‌های مادرید، فدراسیون فرانسه تماس گرفت. آنها به پدرم التماس می‌کردند تا من در این رقابت‌ها حداقل حریف آلمانی خود را شکست دهم چرا که در صورت ناکامی در این رقابت‌ها فرانسه به سید دوم منتقل می‌شد و برای تنیس این کشور وجهه خوبی نداشت.من آلمان را شکست دادم و در دیدار نهایی نیز حریف آمریکایی را با اقتدار از پیش رو برداشتم. آنها مدام ایمیل می‌زدند و تلفن می‌کردند و از پدرم می‌خواستند مراقب همه چیز باشد تا من به قهرمانی برسم. اینها همان کسانی بودند که روزگاری با نژاد‌پرستی خود من را محدود می‌کردند». او درباره احتمال همکاری خود با تیم ملی تنیس ایران می‌گوید: «2 تا 3 هفته پیش برای نخستین‌بار در FedCup حضور یافتم و در لباس تیم ملی فرانسه تنیس حرفه‌ای را تجربه کردم. طبق قوانین فدراسیون جهانی تا 5 سال آینده حق ندارم برای تیم ملی کشور دیگری بازی کنم».
وی درباره گردنبند همیشگی خود با نشان نقشه ایران که این‌بار در رقابت‌های مادرید دیده نمی‌شد عنوان کرد: «این گردنبند 4 ماه است که به طرز عجیبی در یکی از هتل‌ها گم شده است. مطمئن هستم علاقه قلبی من نسبت به ایران را فقط از روی این گردنبند ارزیابی نمی‌کنید. پدرم سفارش این گردنبند را داده و بار دیگر گردنبند ایران را بر گردن من خواهید دید. من همه جا با نام ایران شرکت کرده و سعی می‌کنم در تمام مصاحبه‌های خود ریشه ایرانی خود را به خبرنگاران خارجی گوشزد کنم».
وی اشاره به ریشه‌های ایرانی خود می‌کند و ادامه می‌دهد: «پدر بزرگ من از اهالی شمال ایران است. مادرم تهرانی است و مادربزرگ پدری من از اهالی تبریز است و خودمان اصالتا از یکی از مناطق توابع یزد هستیم. به چنین پیچیدگی قومیتی در ایران افتخار می‌کنم و این را نمادی از ریشه‌های متعدد خود در خاک ایران می‌دانم. این نشان می‌دهد که به تمام ایران تعلق دارم و در این روزهای اخیر این مساله بیش از پیش به من ثابت شد چرا که از تمام ایران در وب‌سایت اختصاصی من پیام تبریک ارسال می‌کردند». رضایی با اتکا به سخنان پدر خود احتمال انتقال به آمریکا یا زندگی در این کشور را صفر درصد می‌داند و بر ملیت ایرانی خود تاکید جدی می‌کند. وی این روزها در 30 کیلومتری شهر پاریس مشغول تمرین فشرده زیر نظر مربی خود پاتریک مراد اغلو است و خود را برای رقابت‌های رولاند گاروس آماده می‌کند. پدر رضایی همواره در کنار ارغوان وضع فنی و روحی وی را کنترل می‌کند. وی هم درباره ارغوان می‌گوید: «صحبت‌هایی با فدراسیون تنیس جمهوری‌اسلامی ایران صورت گرفته و ما پس از رقابت‌های مذکور به ایران می‌آییم و در یک کنفرانس خبری مشترک در خدمت همه خبرنگاران خواهیم بود. نسبت به سفر آینده خود و دخترم به ایران بسیار خوشبین هستم و امیدوارم بتوانم مشاوره خوبی به فدراسیون بدهم».