جمع کثیری از اهالی سینما صبح روز گذشته با حضور در ساختمان شماره 2 خانه سینما محمدرضا اعلامی را به خانه ابدی بدرقه کردند. محمدعلی سجادی از جمله سخنرانان این مراسم بود که گفت: نقطه ضعف محمدرضا مثل خیلی از بچه‌های دیگر، در عشق به سینما بود. اعلامی تاوان عشقش به سینما را داد. محمد‌مهدی عسگر‌پور، رئیس هیات‌مدیره و مدیرعامل خانه سینما به‌عنوان نخستین سخنران در سخنانی گفت: سینمای ایران یکی دیگر از فیلمسازان سختکوش خودش را از دست داد؛ مرحوم اعلامی از کارگردانان صاحبنام سینمای ایران بود که سال‌ها در کار خود تلاش زیادی داشت. وی ادامه داد: اعلامی از نسل آدم‌های خاصی است که در شرایطی سخت فیلمسازی کرد و شرایط سخت ایام باعث شد دچار سختی‌های فراوانی در تولید بشود و همکاران ایشان شهادت می‌دهند که وی در کاری که می‌خواست انجام دهد، فردی پرتلاش، سختکوش و مؤمن بود. مرتضی شایسته، رئیس اتحادیه تهیه‌کنندگان و پخش‌کنندگان سینمای ایران و تهیه‌کننده فيلم «ماشاء‌الله خان در بارگاه هارون‌الرشید» که با مرگ ناگهانی اعلامی ناتمام ماند، به‌عنوان سخنران بعدی گفت: محمدرضا اعلامی در میان ما نیست. یک شخصیت مخلص، انسانی درست، نویسنده و کارگردانی توانا و تهیه‌کننده‌ای که کارش را بلد بود، اکنون از دست ما رفته است و دیگر در بین ما جایی ندارد. شایسته در پایان گفت: من این ضایعه را به خانواده اعلامی و همچنین خانواده سینمای ایران تسلیت می‌گویم و امیدوارم که راه ایشان در این سینما پررهرو باشد. مهدی کرم‌پور، سخنگوی کانون کارگردانان سینمای ایران نیز به عنوان سخنران بعدی گفت: محمدرضا اعلامی دوست و همکار ما بود. من در این چند روزه وقتی صفحات روزنامه‌ها و سایت‌ها را نگاه می‌کنم، همه از فيلم«نقطه ضعف» می‌گویند که یکی از بهترین‌های دهه 60 بود اما چرا اعلامی از «نقطه ضعف» جلوتر نرفت؟ جواد شمقدری، معاون امور سینمایی و سمعی‌بصری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به‌عنوان سخنران بعدی مراسم گفت: مرگ تقدیری است که در سرنوشت همه ما نوشته شده است و ما در صفی قرار گرفته‌ایم که همه آن را تجربه خواهیم کرد بنابر این بیاییم وظایف خود را در قبال همدیگر بشناسیم. شمقدری گفت: اگر ما نسبت به مرگ اعلامی و اعلامی‌ها افسوس می‌خوریم باید بدانیم هر کدام چه وظایفی داریم. اعلامی رفت درست مانند رسول ملاقلی‌پور اما بخش بزرگی از بزرگان سینمای ایران هنوز هستند و در این جمع حاضرند و اگر امروز جمع شده‌ایم تا او را بدرقه کنیم و برای شادی روح او دعا کنیم، باید یاد بگیریم که وظایف خود را در مقابل همدیگر درست انجام دهیم. معاون امور سینمایی تأکید کرد: سینمای ایران امروز بیش از هر مقطع دیگری نیاز به اتحاد و همدلی دارد و ما باید اتحاد و همدلی را یاد بگیریم و اگر این کار را انجام دهیم، مطمئنا روح ایشان نیز با آرامش از میان ما خواهد رفت. شمقدری در خاتمه صحبت‌های خود گفت: برای من سخت است که بتوانم صحبت کنم چرا که ایشان چند هفته قبل با من ملاقات داشت و قرار بود کاری را درباره یک سوژه بسیار پرارزش به نگارش درآورد که متأسفانه دست اجل مهلت نداد. من به خانواده ایشان و بویژه مادر ایشان تسلیت می‌گویم. همچنین به مادر ایشان تبریک می‌گویم که چنین انسان بزرگی را تربیت کرد و امیدوارم راهش ادامه داشته باشد. محمدعلی سجادی که از دوستان نزدیک اعلامی به حساب می‌آمد، سخنران بعدی مراسم بود و در سخنانی گفت: فکر می‌کنم محمدرضا مثل خیلی از بچه‌های دیگر، نقطه ضعفش در عشق به سینما بود. سجادی در ادامه اظهار داشت: ما کارمان را با هم شروع کردیم و بدون اینکه بخواهیم، با هم بودیم و هستیم، بویژه وقتی که روز جمعه خبر دادند محمدرضا رفته است، اصلا نتوانستم باور کنم... . البته دیگر باور کردن یا نکردن فرقی نمی‌کند و از باور کردن گذشته است. شاید آدم به شکل بی‌رحمانه‌ای بگوید که راحت شد، اما چقدر آدم باید تاوان عشقش را بدهد؟ اعلامی تاوان عشقش به سینما را داد. به گزارش فارس، این کارگردان سینما در خاتمه صحبت‌هایش گفت: محمدرضا دق کرد. هر وقت او را می‌دیدم گرفتار بود. البته ما خیلی هم همدیگر را نمی‌دیدیم و رفیق گرمابه و گلستان نبودیم، اما بعضی‌ وقت‌ها، این ندیدن عین دیدن است. من نتوانستم در چشم همسرش نگاه کنم و شاید فردا کس دیگری نتواند در چشم همسر من نگاه کند. همه ما داریم دق می‌کنیم. محمدرضا نمی‌دانم امروز تو راحت شده‌ای یا عده‌ای دیگر؟ روحت شاد. امین تارخ، سخنگوی هیات‌مدیره خانه سینما آخرین سخنران مراسم تشییع پیکر محمدرضا اعلامی بود که در سخنانی گفت: اعلامی«رازها» را با دست خالی ساخت. خودش تهیه‌کنندگی را برعهده گرفت و مجددا زیر بار قرض رفت و از آغاز کار با شرمندگی ابراز کرد که مرا دریابید تا این فیلم را بسازم تا بتوانم بخشی از بدهی‌هایم را بپردازم. این موضوع برای یک هنرمند از هر چیزی سخت‌تر است. تارخ تصریح کرد: اعلامی کاری نکرده بود که بخواهد بابت آن شرمنده باشد، او فقط می‌خواست فیلم بسازد و نباید این همه ابراز شرمندگی می‌کرد و ابراز شرمندگی را باید ما بکنیم که به او کمک نکردیم. این مراسم در ساعت 10:30 با ورود پیکر محمدرضا اعلامی به داخل محوطه خانه سینما و سپس تشییع آن به سمت قطعه هنرمندان خاتمه یافت.