با اینکه خیلی‌ها اعتقاد دارند اسپانیا به عنوان یکی از فینالیست‌های آفریقای‌جنوبی است ولی تاریخ و آمار و ارقام چیز دیگری را نشان می‌دهد. ماتادورها با اینکه عنوان قهرمانی اروپا را یدک می‌کشند ولی همیشه در رقابت‌های جام‌جهانی به شکل دراماتیکی حذف شده‌اند. واقعا شما کدام دوره را به یاد می‌آورید که اسپانیا با تمام ستارگان اهل کاتالونیا، باسک و... توانسته باشد جزو 4 تیم نهایی این تورنمنت قرار بگیرد؛ البته یک بار آن هم در سال 1950! به هر صورت در این دوره عده کثیری هوادار اسپانیا هستند و پیش‌بینی می‌کنند دل‌بوسکه با پسرانش می‌تواند جام را به دست آورد و جاودانه شود. ولی شواهد چیز دیگری را نشان می‌دهد. به طور مثال همین بازی دوستانه آنها برابر عربستان و پیروزی ضعیف 3 بر 2 برابر حریف نه‌چندان مطرح آسیایی نشانگر این استدلال است. حتی رسانه‌های اسپانیایی نیز این پیروزی را به شکستی مفتضحانه تعبیر کردند. البته بازی‌های تدارکاتی برای محک خوردن برگزار می‌شود و نمی‌تواند ارزشی از تیمی مانند اسپانیا بکاهد ولی درباره اینکه ماتادورها یا «دراماتیک‌ها» می‌توانند جام نوزدهم را به دست آورند خودتان قضاوت کنید؟

حضور موفق در جام جهانی دیگر برای اسپانیایی‌ها به یک آرزو تبدیل شده است. بعد از دوره‌های پیاپی ناکامی در جام جهانی (حتی خیلی بیشتر از ناکامی‌های آرژانتین) حالا نوبت آنها رسیده تا خودی نشان دهند. تیم مورد علاقه آنها و یکی از بهترین تیم‌های تاریخ فوتبال این کشور، در حالی به آسانی به جام‌جهانی راه یافت که از بیشترین بخت قهرمانی برخوردار است. همچنین آنها دیگر ترسی از رویارویی با تیم‌های بزرگ و شکست به‌خاطر اشتباه در دقایق پایانی ندارند؛ اتفاقی که معمولا در تورنمنت‌های بزرگ برای آنها رخ می‌دهد و دیگر برای آنها به یک عادت تبدیل شده است (برای مثال در جام‌جهانی 2006 آنها در مرحله یک‌هشتم نهایی در حالی بازی را یک-3 به فرانسه واگذار کردند که گل دوم فرانسه توسط پاتریک ویه‌را در دقیقه 83 و گل سوم در دقیقه 2+90 توسط زین‌الدین زیدان به ثمر رسید).

فقط نمایش تماشایی آنها در یورو 2008 نبود که موجب تهیيج هواداران آنها شد. (دومین جایزه بزرگ کسب شده در تاریخ فوتبال اسپانیا تا حدی برای اسپانیایی‌ها مهم بود که به مدت یک ماه در اسپانیا جشن برقرار بود). ویسنته دل‌بوسکه، سرمربی این تیم که بعد از استعفای لوییس آراگونس در تابستان 2008 به این مقام رسید، توانست رکوردی جاودانه را برای اسپانیایی‌ها رقم بزند؛ اینکه اسپانیایی‌ها در 35 بازی پیاپی خود باخت را تجربه نکرده بودند و این یعنی برابری با رکورد تیم برزیل. بدون شک هواداران تیم ملی فوتبال آمریکا بخوبی از چگونگی توقف این رکورد باخبرند. آمریکایی‌های با شهامت با شکست دادن اسپانیایی‌ها در نیمه‌نهایی جام کنفدراسیون‌های 2009 در بلوئِم فون تِین آفریقای‌جنوبی جهان را متعجب کردند. در این زمان بود که درجه‌های اسپانیایی‌ها تا حدودی زیر سوال رفت. اشتباهی که اسپانیایی‌ها در آن بازی مرتکب شدند، عقب‌نشینی و انتظار برای فشار تیم مقابل و تصمیم به استفاده از ضدحملات سرعتی بود که بازی سطح بالای تیم هاوارد دروازه‌بان آمریکایی‌ها (که یکی از بهترین بازی‌هایش را برای این تیم انجام داد) موجب عدم موفقیت اسپانیایی‌ها شد. اما شاید تجربه بتواند در این راه طولانی به اسپانیایی‌ها کمک زیادی کند تا به نخستین‌ جام‌جهانی خود دست یابند. آنها استعداد، تجربه باشگاهی و آرایش تیمی کافی را دارند. در حال حاضر آمادگی زیادی برای موفقیت در خود می‌بینند و همچنین اعتماد به نفس بی‌سابقه‌ای در میانشان در جریان است. این بار اسپانیایی‌ها می‌توانند بازی تیمشان را تماشا کرده و با خیال راحت بخوابند. اسپانیایی‌ها باز هم مانند جام قبلی در یک گروه هلو افتاده‌اند! به نظر نمی‌رسد که قهرمان یورو 2008 برای صعود به مرحله یک‌هشتم نهایی رقابت‌ها کار سختی را پیش رو داشته باشد. پس باید منتظر بازی‌های پرگلی در گروه H رقابت‌ها باشیم. هرچند در صورت صعود، تیم‌های بزرگی در انتظار آنها نشسته‌اند. البته بازی این تیم برابر شیلی هم چندان آسان به نظر نمی‌رسد. آنها در مجموع 18 بازی مرحله انتخابی 32 گل به ثمر رسانده‌اند که با این تعداد به مقام دوم برحسب تعداد گل زده در منطقه آمریکای جنوبی رسیده‌اند.