حلیمه عالی*: از زمانی که زمزمه‌های طرح تحول نظام سلامت بر سر زبان‌ها افتاد یکی از محورهای اصلی این طرح توجه به مناطق محروم عنوان شد و وزارت بهداشت یکی از اهداف اجرایی کردن این طرح را توسعه و تجهیز مراکز درمانی در مناطق محروم اعلام کرد. حتی در برخی تبلیغات برای جلب مشارکت‌های مردمی در بحث انصراف از دریافت یارانه‌ها هم موضوع خدمات پزشکی منطقه‌های کم‌بهره، از جمله مواردی بود که برخی انصراف‌دهندگان از آن به عنوان انگیزه اصلی بازگرداندن یارانه به خزانه دولت یاد می‌کردند اما اوضاع و احوال این روزهای مناطق محروم هنوز رنگ و بوی شرایط گذشته را دارد و همچنان تخت‌های بیمارستانی در این مناطق خالی از بیمار است البته با این تفاوت که بیماران به شهرهای دیگر برای درمان مراجعه کرده‌اند چرا که در شهر و دیار خودشان پزشک متخصص و متبحری را برای درمان دردشان پیدا نکرده‌اند. البته جانب انصاف را هم باید نگاه داشت و این موضوع را هم مطرح کرد که هنوز مدت چندانی از اجرای این طرح نگذشته است و شاید متولیان سلامت در تدارک محقق کردن شعارها و بلکه وظایف خود باشند اما آنچه از حال و اوضاع کنونی این طرح و براساس تصمیمات تازه وزارت بهداشت برآورد می‌شود نه‌تنها نگرانی‌ها را کم نکرده بلکه تا اندازه‌ای دغدغه ساکنان مناطق محروم کشور را افزایش داده چرا که به تازگی در تصمیم‌گیری‌ها و طبقه‌بندی مناطق محروم کشور، وزرات بهداشت اولویت‌بندی‌هایی را به صورت الف، ب و ج تنظیم کرده است که به نظر می‌رسد چندان دقیق نباشد. مصداق بارز آن هم این است که شهر زابل را با شهری مانند چالوس در یک گروه طبقه‌بندی کرده است. در حالی که هم از نظر آب و هوا و هم از نظر دسترسی و امکانات دیگر این دو شهر با هم قابل مقایسه نیستند. بر این اساس پزشک متخصصی که به شهر زابل یا زهک با آن وضعیت خشکسالی و ریزگردهای معروفش، برای خدمت اعزام شود با پزشکی که در شهر چالوس انجام وظیفه می‌کند به صورت یکسان مزایا و حقوق دریافت می‌کند. در صورتی که به هیچ عنوان شرایط کاری، رفاهی و جغرافیایی این دو شهر با هم قابل مقایسه نیست.  وزارت بهداشت هم در توجیه این دسته‌بندی تازه وجود دانشگاه علوم پزشکی را به عنوان یکی از معیارهای اولویت‌بندی مناطق بیان می‌کند که به نظر چندان دقیق نیست.  چرا که در حال حاضر 4پزشک متخصص در منطقه زابل فرم انتقال خود را پر کرده و خواهان عزیمت به مناطق خوش آب و هوا‌تر با دریافت همین مقدار حقوق هستند. به نظر می‌رسد لازم است اکنون که طرح تحول نظام سلامت مطرح است وزارت بهداشت در نحوه اولویت‌بندی مناطق تجدیدنظر کرده و مولفه‌های دیگری مانند آب و هوا، شرایط جغرافیایی، راه ارتباطی و فاصله از مرکز را با وزن‌دهی مناسب در نظر گرفته و به صورت چندجانبه مناطق محروم را اولویت‌بندی کند تا شاهد خروج اندک پزشکان باقی‌مانده در این مناطق نباشیم.
* عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس