بخش تلنگ در جنوب سیستان و بلوچستان و از توابع شهرستان قصر قند یکی از مناطقی است که دانش‌‌آموزان آن به گفته بخشدار این منطقه، در زیر سایه درختان و کلاس‌های بدون سقف مجبور به درس خواندن هستند و از هرگونه امکانات رفاهی مانند برق، آب آشامیدنی و حتی سرویس بهداشتی در مدرسه محروم هستند اما مدیرکل آموزش و پرورش استان اعتقاد دارد وضعیت به این شکل نیست و عده‌ای قصد مظلوم‌نمایی دارند. بخشدار تلنگ در گفت‌وگو با مهر با بیان اینکه تعداد 3 هزار و 200 دانش‌‌آموز در تعداد 50 مرکز آموزشی در این بخش مشغول تحصیل هستند، اظهار داشت: از این تعداد فضای آموزشی متاسفانه 41 مدرسه فاقد آب آشامیدنی و بهداشتی هستند. محمد شاهوزایی بیان داشت: علاوه بر این از تعداد 50 مرکز آموزشی تعداد 30 مدرسه فاقد امتیاز برق است که دانش‌‌آموزان به دلیل فرار از گرما مجبورند به زیر سایه درخت‌ها پناه بیاورند. وی افزود: متاسفانه به دلیل نبود آب شرب در اکثر مدارس و فضاهای آموزشی این بخش دانش‌‌آموزان با مشکلات بهداشتی عدیده همچون نبود آبخوری و سرویس بهداشتی مواجه هستند و رعایت مسائل بهداشتی در این مدارس به دست فراموشی سپرده شده است. وی افزود: از تعداد 50 مدرسه در این بخش تعداد 40 مدرسه فاقد ساختمان استاندارد بوده و به صورت خشت و گلی یا کپری یا زیرسایه درخت تشکیل می‌شود. وی گفت: در روستای کوچو بالا و در بخش تلنگ 43 دانش‌‌آموز از سال 1380 در به‌اصطلاح مدرسه‌ای با عنوان «شهید دهمرده» تحصیل می‌کنند که بیش از  13 سال است از هرگونه امکانات یا حتی سقف برای سرپناه دانش‌‌آموزان محروم بوده است. شاهوزایی به مهر گفت: این کلاس درس بدون سرپناه دو سال پیش به دلیل افتادن یک مار از سقف کلاس به میان دانش‌‌آموزان یک بار تعطیل شد و تا یک هفته دانش‌‌آموزان از آمدن به سر کلاس خودداری می‌کردند. وی گفت: این مدرسه دارای 4 پایه است که تنها امکانات آن به یک دیوار خشت و گلی منحصر شده است. بخشدار تلنگ همچنین گفت: برای حل این مشکل یک کانکس آهنی با ظرفیت 17 نفر به این مدرسه اهدا شده که متاسفانه به دلیل نداشتن امتیاز برق و وسایل خنک‌کننده، همچنین کمبود جا نمی‌توان دانش‌‌آموزان را در آن نگاه داشت. شاهوزایی ادامه داد: این مشکل در مدارس دیگر نیز دانش‌‌آموزان را با مشکل مواجه کرده؛ چنانکه در مدرسه «گرزی زهی» در بخش تلنگ نیز که بیش از 9 سال سابقه دارد با تلاش بسیار زیاد تنها موفق به دریافت یک کانکس آهنی شدیم که به دلیل عدم برخورداری از امتیاز آب و برق، دانش‌‌آموزان از رفتن به داخل این اتاقک آهنی خودداری کرده و مانند گذشته همان سایه درختان را به این اتاقک‌ها ترجیح می‌دهند.
 تهدید به جای حمایت
بخشدار تلنگ در پاسخ به این سوال که چرا تاکنون این مشکلات را منعکس نکردید در گفت‌وگو با مهر اظهار داشت: متاسفانه تاکنون مکاتبات انجام شده ثمری نداشته و در آخرین اقدام درباره انعکاس این مطلب که بچه‌های مدرسه کوچو در ویرانه درس می‌خوانند سازمان آموزش و پرورش به جای حمایت ابزار تهدید را در دست گرفت. محمد شاهوزایی بیان داشت: با وجود اینکه مدیرکل سازمان آموزش و پرورش هنوز بخش تلنگ را از نزدیک مشاهده نکرده است و خبری از وضعیت نگران‌کننده این دانش‌‌آموزان ندارد اما به جای حمایت، بسیاری از مسؤولان این بخش را که در انعکاس این مطلب به رسانه‌ها نقش داشتند تهدید به انفصال از خدمت کرده است. وی بیان داشت: مردم این بخش محروم امتیاز خاصی را از مدیر آموزش و پرورش نمی‌خواهند بلکه تنها یک دیوار و سقف ساده برای تحصیل فرزندانشان می‌خواهند و این امتیاز نیز برای آنها نمی‌ماند بلکه تضمین‌کننده فردای مردم این مرز و بوم است. وی بیان داشت: آیا مدیری حاضر می‌شود که فرزندش در کلاسی درس بخواند که نه آب دارد، نه سرویس بهداشتی و نه سقف و حتی دیوار‌های غیرمقاوم و خشت و گلی جان فرزندش را نیز تهدید می‌کند؟ وی بیان داشت: مردم این منطقه انتظار دارند در حالی که مشکلات مالی بر کسی پوشیده نیست حداقل مدیریت محترم این سازمان درد مردم را با ابراز همدردی التیام می‌بخشید، نه اینکه با متهم کردن مردم به دروغگویی موجب دلسردی و ناراحتی‌شان شود!