گروه بین‌الملل: مهلت قانونی ریاست‌جمهوری میشل سلیمان 25 ماه مه ‌(4 خرداد) به پایان می‌رسد اما اینکه چه کسی رئیس‌جمهور بعدی لبنان خواهد شد، هنوز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. پارلمان لبنان با وجود بارها تلاش تاکنون نتوانسته است رئیس‌جمهور بعدی این کشور را انتخاب کند. پارلمان لبنان که به موجب توافقی برای پایان دادن به جنگ داخلی کشور در سال 1989 همواره نیمی از نمایندگان آن را مسیحیان و نیمی دیگر را مسلمانان تشکیل می‌دهند، مسؤولیت انتخاب رئیس‌جمهور مسیحی این کشور را بر عهده دارد. رئیس‌جمهور لبنان معمولاً از فرقه مارونی کاتولیک- که تقریباً یک‌پنجم جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند- انتخاب می‌شود، در حالی که نخست‌وزیر معمولاً سنی و رئیس پارلمان لبنان، یک شیعه است. نخستین دور رای‌گیری برای انتخاب رئیس‌جمهور لبنان که 23 آوریل (3 اردیبهشت) برگزار شد، نتیجه‌ای نداشت و هیچ یک از نامزدها آرای لازم برای تصدی سمت ریاست‌جمهوری- دوسوم آرا- را به دست نیاوردند. در این رای‌گیری 52 برگه رای سفید بود و پس از آن، بیشترین آرا مربوط به سمیر جعجع، رئیس حزب «نیروهای لبنان» بود که 48 رای کسب کرد. پس از نخستین دور رای‌گیری، کسب اکثریت ساده از مجموع 128 رای برای تصدی سمت ریاست‌جمهوری کافی خواهد بود اما جلسات پارلمان برای رای‌گیری در این باره به علت حضور نیافتن شمار کافی نمایندگان بارها لغو شده است. پارلمان لبنان که سال گذشته بر سر تصویب قانونی درباره انتخابات پارلمانی به توافق نرسید، دوره فعالیت خود را به مدت 17 ماه تمدید کرد. احتمال زیادی می‌رود نمایندگان پارلمان لبنان برای جلوگیری از خالی ماندن پست ریاست‌جمهوری، دوره ریاست‌جمهوری میشل سلیمان را (تا زمان انتخاب رئیس‌جمهور) تمدید کنند. با این همه، میشل سلیمان با رد امکان تمدید دوره ریاست‌جمهوری، این کار را «اقدامی غیردموکراتیک» دانسته است. در پاسخ به این ناکامی‌های پارلمان لبنان در انتخاب رئیس‌جمهور، کارشناسان لبنانی می‌گویند تا عوامل منطقه‌ای و بین‌المللی به توافقی دست نیابند، رسیدن به نامزد توافقی درباره ریاست‌جمهوری کاری بس دشوار است. در همین چارچوب، برخی منابع اعلام کردند در سایه همگرایی ایران و عربستان و با افزایش پروازهای انتخاباتی در مسیر بیروت به ریاض و پاریس، احتمال اینکه صاحب کاخ بعبدا مشخص شود، بعید به نظر نمی‌رسد. یک روزنامه کویتی نیز در این‌باره نوشته است به نظر می‌رسد نزدیک شدن روابط عربستان و ایران شانس میشل عون (نامزد مورد حمایت حزب‌الله) برای ریاست‌جمهوری لبنان را بسیار بالا برده است. به گزارش الجریده، به نظر می‌رسد جریان المستقبل که بزرگ‌ترین رای‌دهنده در گروه‌ 14 مارس است بر این باور بوده که به قدرت رسیدن میشل عون، رئیس فراکسیون تغییر و اصلاح امری قابل تحقق است. منابعی که از محتوای نشست اخیر سعد حریری، رئیس جریان المستقبل و سمیر جعجع اطلاع داشتند، اظهار کردند حریری جعجع را در جریان این امر قرار داده و به وی اعلام کرده احتمال تصدی پست ریاست‌جمهوری میشل عون بسیار جدی و مطرح است. این منابع در عین حال اعلام کردند حمایت حریری از عون هنوز نهایی نشده و 3-2 روز طول می‌کشد تا این توافق‌ها به صورت کامل صورت بگیرد و احتمال شکست این توافق‌ها نیز وجود دارد. گفتنی است، سیاست لبنان بین دو جبهه اصلی موسوم به ائتلاف 14 مارس و ائتلاف 8 مارس تقسیم شده است. ائتلاف 14 مارس مخالف حزب‌الله و نظام سوریه است در حالی‌که ائتلاف 8 مارس از دولت بشار اسد و متحد لبنانی آن، حزب‌الله حمایت می‌کند. ائتلاف 14 مارس که به طور عمده متشکل از جنبش سنی المستقبل (مورد حمایت سعودی‌ها) و احزاب مسیحی سنتی همچون کتائب و «نیروهای لبنان» است، سمیر جعجع را به عنوان نامزد ریاست‌جمهوری معرفی کرده است. نامزدی وی برای این سمت مورد اعتراض جمعیت سنی طرابلس، دومین شهر بزرگ لبنان واقع شد که از ائتلاف 14 مارس حمایت می‌کنند. جعجع به علت ترور رشید کرامی، نخست‌وزیر وقت لبنان در دوره جنگ داخلی این کشور- که اهل طرابلس بود- مجرم شناخته شد و در دوره پس از جنگ داخلی که لبنان به اشغال سوریه درآمد، 11 سال را در زندان- به طور عمده در سلول انفرادی- سپری کرد. در طرف دیگر ائتلاف 8 مارس قرار دارد و میشل عون 60 ساله عضو «جنبش میهن‌پرستی لبنان» وابسته به ائتلاف «8 مارس» و رقیب اصلی جعجع به شمار می‌رود.
 میشل عون کیست؟
میشل عون در 18 فوریه 1935 در منطقه الشیاح متولد شد و در منطقه حاره حریک در ضاحیه جنوبی بیروت رشد کرد. عون بعد از پایان دوره دبیرستان به ارتش پیوست. عون بعد از فارغ‌التحصیل‌شدنش مأموریت‌های مختلفی در مناطق مختلف لبنان برعهده گرفت، از بیروت گرفته تا صیدا و طرابلس. وقتی در سال 1984 ژنرال ابراهیم طنوس استعفا داد، عون به جای او فرمانده ارتش شد. وی در سال 1988 و بعد از اختلافات داخلی و غیرممکن شدن تعیین جانشین امین الجمیل، به عنوان فرمانده ارتش مسؤول تشکیل دولت نظامی در این کشور شد. این دولت به تقابل با دولت سلیم الحص پرداخت و عملا لبنان گرفتار دو دولت شد. یک سال بعد هنگامی که در توافق طائف زمینه‌های پایان جنگ داخلی در لبنان پایه‌ریزی شد، بعد از درگیری‌های سخت، عون از جریان لبنانی-سوری که به کاخ ریاست‌جمهوری حمله کرده بود، شکست خورد و به سفارت فرانسه در لبنان پناهنده شد، او مدتی را در سفارت باقی ماند تا اینکه به فرانسه تبعید شد. وی پس از خروج نظامیان سوری از لبنان در سال 2005 به کشور بازگشت. عون پس از بازگشت وارد فاز جدیدی از فعالیت‌های سیاسی شد. وی در چرخش از مواضع قبلی خود ضمن ائتلاف با حزب‌الله و ورود در جریان 8 مارس رویکرد جدیدی برای خود در پیش گرفت. عون ریاست فراکسیون «تغییر و اصلاح»، بزرگ‌ترین فراکسیون در پارلمان لبنان را برعهده دارد. این فراکسیون در انتخابات سال 2009 توانست 27 کرسی از مجموع 128 کرسی پارلمان لبنان را به خود اختصاص دهد. جبران باسیل، داماد وی است. گفته می‌شود باسیل که وزیر خارجه جدید و باجذبه لبنان است، نامش در سال‌های آینده در فهرست نامزدهای ریاست‌جمهوری لبنان مشاهده خواهد شد.