حسین بابازاده مقدم: از این قبل‌تر‌ها وقتی می‌خواستند بگویند مساله حجاب موضوع جدی و مهمی نیست از عبارت‌هایی شبیه به اینکه بمب هسته‌ای که نیست روسریه، یا اینکه جاسوس که نیستن همین دخترای خودمونن، استفاده می‌شد اما حالا و با نزدیک‌ترشدن به زمان مذاکرات هسته‌ای و در عین حال سازمان‌یافتن یک برنامه فشرده علیه زنان به‌نظر می‌رسد روسری‌های زنان ایرانی چندان هم بی‌ارتباط با مذاکرات هسته‌ای نیست. به‌صورت همزمان آمریکایی‌ها بر گسترده‌تر‌کردن دایره مذاکرات با ایران از منظر محتوای مباحث قابل طرح در حال انجام کار هستند و این را گزارش‌های راهبردی منتشرشده از سوی موسسات آمریکایی تایید می‌کند. به‌طور کلی راهبرد آمریکا در مذاکرات، گسترش مسائل مذاکرات است. بخشی از این گسترش دایره نیز منوط به نقش‌هایی است که اتحادیه اروپا و برخی نهادهای اروپایی در موضوعات فرهنگی و حقوق بشری می‌توانند پیرامون آن به جریان‌سازی و اعمال فشار بپردازند. نشانه‌ها و سیگنال‌هایی که در دست داریم حاکی از موج‌سازی‌های تازه غرب پیرامون مساله زنان و حقوق‌بشر است، به‌نحوی که همزمان با مذاکرات هسته‌ای در برابر جمهوری اسلامی پرونده نسبتا قطور یا به‌عبارتی بهتر «قطورسازی شده» زنان نیز مطرح خواهد شد.
اگرچه مقامات ایرانی اعلام کرده‌اند در مذاکرات صرفا درباره برنامه هسته‌ای کشورمان گفت‌وگو خواهند کرد اما مقدمات صورت‌گرفته حکایت‌های دیگری دارد و نشان می‌دهد تشدید فشار‌های حقوق بشری بر جمهوری اسلامی با توسل به موضوع زنان و حجاب بخش قابل‌ملاحظه‌ای از برنامه آینده و البته خصمانه علیه جمهوری اسلامی به شمار می‌آید. همه چیز در چند ماه اخیر ترتیب یافته است تا مساله روسری هم احیانا مورد بحث و بررسی قرار بگیرد و حتی اگر در مذاکرات به روسری زنان ایرانی احتیاجی پیدا نکردند بعدا بتوانند کسری توافق‌ها و نارضایتی‌ها در گفت‌وگو با ایران را با همین روسری‌های برداشته شده به جعل یا واقعیت یا کذب و خبرسازی جبران کنند.
کاترین اشتون با تعدادی از زنان فمینیست و فعالان جریان فتنه در ایران ملاقات می‌کند، یک خواننده زن وابسته به رژیم طاغوت برای حمایت از همجنس‌بازان ترانه‌سرایی می‌کند، خبرنگار مزدور برای آزادی‌های یواشکی و برداشتن روسری صفحه می‌سازد و عکس‌های شخصی مردم را بعضا بدون اجازه این افراد و بعضا با انبوهی از تبلیغات رسانه‌ای تلویزیون‌های ماهواره‌ای منتشر می‌کند، همزمان در جشنواره کن یک بازیگر زن مرتکب خطایی غیرقابل بخشش می‌شود و همین روزهای گذشته البته گروهی موسوم به «نمایندگان ایرانی ارزشیابی حقوق‌بشر» در مجلس انگلیس حضور پیدا می‌کنند. ظاهرا همه چیز برای یک برنامه تمام‌عیار حقوق‌بشری علیه جمهوری اسلامی ایران فراهم شده است و تکه‌های پازل در کنار یکدیگر قرار گرفته و سناریوی منافقین علیه جمهوری اسلامی که توسط مریم رجوی در جریان دو، سه سخنرانی با طرف‌های سیاسی‌‌اش در پارلمان اروپا طرح شده بود، در حال عملی‌شدن است. این طرح سازمان تروریستی منافقین به پارلمان اروپاست که با توجه به گرمای هوا، برخی تمایل‌ها در داخل ایران برای پوشش‌های آزادتر و خنک‌تر و... مطرح شود و همچنین با طرح لزوم پیگیری مطالبات فمینیستی که عملا یک جریان چپ در جهان به شمار می‌آید، در واقع دست به همگرایی با سازمان تروریستی منافقین در حمایت از حقوق زنان بزنند.
برپایه این طرح چنانچه اهرم‌های فشار علیه جمهوری اسلامی در جریان مذاکرات محدود باشد، بحث آزادی‌های اجتماعی زنان البته با روایت‌های غربی و غیرانسانی طرح خواهد شد، حتی اگر طرف‌های مذاکره‌کننده ایرانی از این مرحله نیز به سلامت عبور کنند، آمریکا حفره‌های اعمال فشار علیه جمهوری اسلامی را با مساله آزادی‌های زنان پر خواهد کرد و قطعنامه‌های تازه‌تری علیه جمهوری اسلامی در این زمینه به تصویب خواهد رسید. بنابر همین سیاست‌های تحریمی است که برخی از مهم‌ترین بنگاه‌های حرفه‌ای و رسانه‌ای غرب، مساله آزادی‌های زنان در ایران را به‌عنوان دستور کاری برای خود تعریف کرده و بی‌بی‌سی فارسی نیز به‌عنوان مکمل و هادی اصلی طرح از ارائه رپرتاژهای دائمی برای طرح و توسعه این بحث خودداری نمی‌کند و همه تلاش خود را برای تبلیغ این پروژه در جریان برنامه‌سازی‌های خود انجام می‌دهد. در واقع مسائل مربوط به زنان اگر چه ممکن است در یک‌هزارم درصد توسط کسانی به اجرا درآورده شود که واقعا در پیش‌زمینه ذهنی دغدغه‌هایی در این رابطه بر اثر حل‌شدن در فرهنگ غرب داشته باشند اما محصول و نان این اقدامات را در مذاکرات طبخ می‌کنند. بزودی غربی‌ها ناچار می‌شوند از این پروژه به‌صورت عمومی پرده‌برداری کرده و دست به بهره‌برداری بزنند اما نتایج دستاوردهایشان محدود به برنامه مذاکرات نبوده و دربرگیرنده دایره گسترده‌تری است، چرا که اگر برنامه غرب علیه زنان در ایران با ناکامی روبه‌رو شود، احتمالا هزینه‌های میلیون‌دلاری فراوان صرف شده به هدر رفته و بدون ثمر باقی خواهد ماند. غرب به نتیجه رسیدن فعالیت‌های تقریبا صدساله خود علیه حجاب در ایران را به این راحتی فراموش نکرده و از آن صرف‌نظر نخواهد کرد.