به توپ بستن مجلس شورای ملی به فرمان محمدعلی شاه قاجار (1287ش)
محمدعلی شاه قاجار، از همان آغاز کار، مصمم به برانداختن مشروطیت بود اما بهانهای در دست نداشت اما در جریان سوءقصدی که به وی شد، بهانه لازم را به دست آورد و آن را به گردن آزادیخواهان انداخت، تا اینکه سرانجام در روز سهشنبه دوم تیرماه 1287ش برابر با 23 جمادیالاول 1326ق قشون محمدعلی شاه به سوی مجلس روان شدند و راههایی را که به مجلس منتهی میشد، بستند. مجاهدان که در میدان بهارستان بودند در سنگرهای خود به حال آمادهباش درآمدند. چون خبر به گوش حضرات آیات بهبهانی و طباطبایی، از رهبران روحانی مشروطه، رسید، با بیپروایی و دلیری از خانه بیرون آمدند و خود را به مجلس رسانیدند تا شاید از وقوع حادثه جلوگیری نمایند. ناگهان مجلس شورای ملی که هنوز مدت زیادی از بدو تشکیل آن نمیگذشت به دستور محمدعلی شاه مستبد و توسط کلنل لیاخوف، افسر روسی به توپ بسته شد. در این ماجرا، محمدعلی شاه که مورد حمایت دولت روس بود به اعدام، تبعید و زندانی کردن نمایندگان مجلس پرداخت. شاه دستور داد که آقا سیدعبدالله بهبهانی را به کرمانشاه تبعید کرده و آیتالله سیدمحمد طباطبایی را در شمیران خانهنشین نمایند. عدهای از آزادیخواهان را زنجیر به گردن انداخته و کشانکشان به باغشاه بردند. از میان این جمع، تنها ملکالمتکلمین و میرزا جهانگیرخان صوراسرافیل از مشروطهطلبان مشهور و مخالف استبداد قاجاری را به حضور شاه آوردند. وی پس از اینکه مدتی به آن دو دشنام داد، دستور قتل هر دوی آنها را صادر کرد. در این واقعه بیش از سیصد تن از مجاهدان، آزادیخواهان و مشروطهطلبان کشته و 500 تن دیگر زخمی و تعداد زیادی بازداشت شدند. بدین ترتیب مجلس، منحل شد و دوره استبداد صغیر آغاز شد.
قتل ابومسلم خراسانی، رهبر قیام سیاهجامگان به فرمان منصور دوانقی (137 ق)
عباسیان که از نوادگان عباس عموی پیامبر(ص) بودند، برای از هم پاشیدن حکومت بنیامیه و دستیابی به حکومت مسلمین، به بهانه طرفداری از اهلبیت(ع)، با پشتیبانی مردم قیام کردند. مسؤولیت دعوت از مردم خراسان به «ابن یسار» ملقب به «ابومسلم» سپرده شد. ابومسلم که سپاه خویش را سیاهپوش کرده و نام سیاهجامگان را بر آن نهاده بود، ابتدا در خراسان و سپس در عراق به پیروزی رسید و با تلاش و همت او بود که خلافت عباسی روی کار آمد. با این حال، پس از مدتی منصور، دومین خلیفه عباسی که از موقعیت ابومسلم در هراس افتاده بود، با ترفندی او را به سوی مداین کشانده و در 25 شعبان سال 137 ق او را به قتل رساند. پس از قتل ابومسلم، گروهی از یارانش به خونخواهی او
برخاستند و کشمکشهای ناشی از این خونخواهی تا مدتها ادامه داشت.
پایهگذاری قیام سربداران در سبزوار(737 ق)
سربداران گروهی بودند که از ظلم و تعدی مغولان که در آن زمان ایران را تحت سلطه خود داشتند به ستوه آمده بودند. آنان تحت رهبری روحانیون مبارزی چون شیخ خلیفه و شیخ حسن جوری، با مغولان و عوامل دستنشانده آنها مبارزه کردند. شعار قیامکنندگان این بود که یا ظالم و ستمکار را نابود میکنیم یا بالای دار میرویم ولی ننگ را نمیپذیریم که به همین دلیل آنها را سربداران نامیدند. سربداران حدود نیمقرن بر مناطقی از شمال شرق ایران حکومت کردند و سرانجام، تیمور گورکانی در سال 788 ق، حکومت آنان را منقرض کرد.
وقوع اولین جنگ میان نیروهای انگلیسی و هندی در بنگال (1757م)
در اولین جنگ میان نیروهای انگلیسی و هندی که در 23 ژوئن 1757م به وقوع پیوست و به جنگ پلاسی مشهور شد، انگلیس به پیروزی رسید و زمینه استعمار و استثمار هند را فراهم آورد. انگلیس از اوایل قرن هجدهم از طریق شرکت هند شرقی، نفوذ در هند را آغاز کرده بود و در جنگهای بعدی، علاوه بر شکست دادن ارتش هند، رقیب اروپایی خود، فرانسه را نیز از هند بیرون راند. از آن زمان تا نزدیک به 200 سال، هند مهمترین و پرسودترین مستعمره انگلیس بود و از غارت
این کشوربزرگ، ثروت فراوانی به دست آورد.