گروه سیاسی: در آستانه آغاز دور ششم مذاکرات وین، وزیر خارجه آمریکا طی یادداشتی در روزنامه آمریکایی واشنگتن پست تاکید کرد: ما میدانیم خوشبینی عمومی آنها (ایران) درباره برآمد بالقوه این مذاکرات تا امروز با مواضعی که پشت درهای بسته دارند، هماهنگی ندارد. به گزارش «وطن امروز»، در شرایطی که کمتر از 20 روز تا پایان مدت زمان مشخص شده برای رسیدن به توافق جامع میان ایران و 1+5 مانده است هنوز تفاوتهای مشهودی بین اظهارات تیم مذاکرهکننده ایرانی و مقامات آمریکایی وجود دارد. تیم ایرانی در حالی چندین بار از شکسته شدن ساختار تحریمها و تعظیم جامعه بینالملل به ایران در اثر توافق ژنو سخن گفته است که آمریکا بارها اعلام کرده ساختار اصلی تحریمها بدون تغییر مانده است. کری بار دیگر با اشاره به این موضوع تاکید کرد: ساختمان تحریمهای بینالمللی و اکثر تحریمها همچنان برجای خود باقی است. به گزارش فارس، در بخشی از یادداشت کری در واشنگتنپست که اواخر روز دوشنبه به وقت محلی منتشر شد، آمده است: در سراسر این مذاکرات، مذاکرهکنندگان ایران جدی بودند. ایران با عمل کردن به تعهداتش در طرح اقدام مشترک انتظارات برخی را به چالش کشیده است. ایران برخی ذخایر اورانیوم با سطح غنای بالا را از بین برده است، قابلیت غنیسازی را از طریق عدم نصب سانتریفیوژهای بیشتر محدود کرده است، از پیشرفتهای بیشتر در تأسیسات غنیسازی و رآکتور آب سنگین اراک خودداری کرده است و اجازه بازرسیهای جدید و پی در پی را داده است و در عوض اتحادیه اروپا و گروه 1+5، کاهش تحریمهای محدودی را به ایران عرضه کردهاند، البته ساختمان تحریمهای بینالمللی و اکثر تحریمها همچنان برجای خود باقی است. وزیر خارجه آمریکا سپس افزود: هماکنون ایران باید انتخاب کند. در حین مذاکرات جامع، جهان چیزی بیشتر از این نمیخواهد که ایران از حرفهای خود با اقدامات مشخص و قابل اثبات حمایت و دفاع کند. ما در چند ماه گذشته، یکسری اقدامات منطقی و قابل اثبات که به سادگی قابل دستیابی است و تضمین میکند ایران نمیتواند به تسلیحات هستهای دست پیدا کند و اینکه برنامه هستهای ایران به اهداف صلحآمیز محدود میشود، پیشنهاد دادیم. تحریمهای مرتبط با برنامه هستهای ایران به طور مرحلهای کاهش پیدا میکند. کری میگوید: ایران چه چیزی را برمیگزیند؟ بهرغم ماهها بحث و مذاکره، ما هنوز این مساله را نمیدانیم. ما میدانیم شکافهایی میان آنچه مذاکرهکنندگان ایران میگویند تمایل به انجام آن دارند و آنچه باید برای رسیدن به توافق راهحل جامع انجام دهند، وجود دارد. ما همچنین میدانیم خوشبینی عمومی آنها درباره برآمد بالقوه این مذاکرات تا امروز با مواضعی که پشت درهای بسته دارند، هماهنگی ندارد.
شکافهای چشمگیر
وجود شکافهای چشمگیر در مذاکرات از دیگر موضوعات مورد اشاره وزیر خارجه آمریکا بود. جان کری صراحتا تاکید کرد وجود این شکافها نتیجه زیادهخواهی آنها نبوده است. کری همچنین مدعی شد 1+5 انعطاف نیز از خود نشان داده است. کری همچنین مدعی شد اختلافاتی بین قصد ادعا شده ایران درباره برنامه هستهای و محتوای واقعی این برنامه تا به امروز باقی مانده است. وزیر خارجه آمریکا در یادداشت خود تصریح کرد: ضربالاجل 20 ژوئیه برای رسیدن به راهحل جامع هستهای ایران در حال پایان یافتن است و مقامات ایران با یک گزینه روبهرو هستند؛ آنها میتوانند توافق کنند که گامهای لازم را برای اطمینان دادن به جهان از این مساله بردارند که برنامه هستهای آنها کاملاً صلحآمیز است یا اینکه یک فرصت تاریخی برای پایان دادن به انزوای اقتصادی و دیپلماتیک و بهبود زندگی مردم خود را از دست دهند. وی ادامه داد: شکافهای چشمگیر همچنان بین آنچه مذاکرهکنندگان میخواهند انجام دهند و آنچه باید انجام دهند، وجود دارد. وزیر خارجه آمریکا تأکید کرد: حصول توافق همچنان محتمل است اما ایران باید تمایل واقعی برای پاسخ دادن به نگرانیهای قانونی جامعه بینالملل از خود نشان دهد. کری میافزاید: ما به همراه شرکای بینالمللی را خود، مسیری را ترسیم کردیم که به ایران اجازه میدهد برنامه داخلی برای اهداف کاملاً صلحآمیز داشته باشد. ما نشان دادیم در کاهش تحریمهای اقتصادی انعطاف داریم. این شکافها نتیجه زیادهخواهی ما نبوده است و برعکس، اتحادیه اروپا و مذاکرهکنندگان 1+5 به دقت به سؤالات ایران و نگرانیهای این کشور گوش دادهاند و تا حدی که هماهنگ با اهداف اساسی ما در این مذاکرات بوده است، انعطاف از خود نشان دادیم. ما از نزدیک با ایران برای طراحی یک مسیر برای برنامهای که تمام الزامات اهداف صلحآمیز و غیرنظامی را تحقق بخشد، همکاری کردهایم. کری گفت: البته اختلافاتی بین قصد ادعا شده ایران درباره برنامه هستهای و محتوای واقعی این برنامه تا به امروز باقی مانده است. اختلاف میان آنچه ایران میگوید و آنچه انجام میدهد دلیل لزوم این مذاکرات و دلیل اتحاد جامعه بینالملل برای تحمیل تحریمهایی علیه ایران در وهله اول است. کری در این یادداشت تأکید کرد: ادعای ایران که جهان باید به سادگی به حرفهای این کشور اعتماد کند، این واقعیت را نادیده میگیرد که آژانس بینالمللی انرژی اتمی از سال 2002 چندین مورد سرپیچی ایران از تعهدات بینالمللی منع گسترش تسلیحات هستهای که از اوایل دهه 1980 آغاز شد را گزارش کرده است. شورای امنیت سازمان ملل با تصویب 4 قطعنامه به ایران واکنش نشان داده و ایران را ملزم کرده است گامهایی را برای رسیدگی به این سرپیچیها بردارد. این موضوعات نباید نادیده گرفته شود بلکه ایران در صورت رسیدن به یک راهحل نهایی باید به این مسائل توجه کند. اینها فقط انتظارات از یک کشور نیست بلکه از جامعه ملل است.
زمان محدودی باقی مانده است
وزیر خارجه آمریکا در بخش دیگری از این یادداشت به نوشته پیشین حسن روحانی در واشنگتن پست
مبنی بر لزوم تبدیل تهدید به فرصت اشاره و تاکید کرد اوباما نیز به همین موضوع فکر میکند. وی در ادامه تاکید کرد: البته فرصت محدودی برای رسیدن به این موفقیت باقی مانده است. کری در ادامه با تکرار لحن تهدیدآمیز از تحریمهای بینالمللی شدیدتر و انزوای بیشتر ایران در صورت عدم حصول نتیجه سخن گفت. کری نوشت: برای رسیدن به کاهش تحریمها، جهان از ایران میخواهد نشان دهد فعالیتهای هستهای این کشور همان چیزی است که ادعا میکنند. 9 ماه پیش، حسن روحانی، رئیسجمهور ایران در واشنگتنپست نوشت سیاستهای بینالملل دیگر یک بازی جمع صفر نیست بلکه یک عرصه چند بعدی است که همکاری و رقابت اغلب اوقات به صورت همزمان رخ میدهد. رهبران جهان باید تهدیدات را به فرصت تبدیل کنند. وزیر خارجه آمریکا با اشاره به اظهارات روحانی گفت: این حرفها در فکر اوباما هم بود که آمریکا را به کشف احتمالی یک راهحل از طریق مذاکره برای بنبست هستهای ایران متعهد میکند. ما به این مذاکرات ورود کردیم زیرا معتقد بودیم فرصتی برای موفقیت به وجود آمده است. هنوز این احتمال وجود دارد اما زمان اندک است. کری در این یادداشت نوشت: اگر ایران بتواند این گزینهها را اتخاذ کند، نتیجه مثبتی برای مردم ایران و اقتصاد آنها به همراه خواهد آمد. ایران قادر خواهد بود از طریق مهارت چشمگیر علمی خود برای همکاری بینالمللی برنامه هستهای غیرنظامی استفاده کند. تجار میتوانند به ایران بازگردند و سرمایهگذاریهای مورد نیاز در زمینه شغل و کالاها و خدمات بیشتر را به ایران بیاورند. ایران میتواند دسترسی بیشتری به سیستم مالی بینالمللی داشته باشد. نتیجه آن آغاز رشد اقتصادی ایران با سرعتی چشمگیر و بادوام و تقویت سطح زندگی مردم ایران خواهد بود. اگر ایران آمادگی این کارها را نداشته باشد، تحریمهای بینالمللی تشدید خواهد شد و انزوای ایران نیز عمیق میشود.