گروه بین‌الملل: تروریست‌های داعش پس از تسلط بر مناطقی از استان‌های عراق، روز یکشنبه 29 ژوئن 2014 (8 تیر) اعلام خلافت کردند. آن بخش از مفهوم خلافت که در میان فرق اسلامی مشترک است، به جانشینی یک فرد در رأس حکومت برای اداره امور جامعه و مسلمانان امت اطلاق می‌شود. با گذشت نزدیک به سه هفته از یورش تروریست‌ها از مرزهای سوریه و تجاوز به برخی استان‌های مهم عراق، گروهک تروریستی داعش روز یکشنبه و با آغاز ماه مبارک رمضان طی بیانیه‌ای برپایی خلافت «ابوبکر البغدادی» در مناطق تحت تصرف این گروهک را اعلام کرد. به طور کلی تشکیل امارت و خلافت مرکزی از نگاه تروریست‌های پراکنده در کشورهای منطقه، به منزله نوعی محوریت و همگرایی میان آنهاست و لذا در میان هسته‌های تشکیلاتی تمام تروریست‌ها، همیشه صحبت از تحقق این رؤیا بوده است. حلال شمردن تجاوز، غارت خانه‌های مردم، تیرباران سربازان ارتش از فاصله نزدیک، بمب‌گذاری‌ها، ذبح شیعیان و سلاخی پیکرهای قربانیان، همگی سکویی است که قبله آمال آنان یعنی «تشکیل خلافت اسلامی» را هدف گرفته است. به‌طور مثال افراطیون سلفی - تروریستی «جبهه النصره» بلافاصله پس از شکل‌گیری در سال 2011 و در جریان اغتشاشات سوریه، هدف خود از گرفتن سلاح به دست را «بازگرداندن حاکمیت خدا روی زمین، حمایت از ناموس‌های هتک‌شده و خون‌های ریخته‌شده» بیان کردند!
پشت نقاب‌های سیاه داعش
وقتی داعش به عنوان ثروتمندترین (به لحاظ در اختیار داشتن پول و تسلیحات نظامی) و قدرتمندترین (به لحاظ تشکیلات و سازماندهی) گروهک تروریستی دنیا شناخته شد، این اعلام خلافت، نباید خبر چندان دور از انتظاری باشد. اما خلافت به معنی برپایی حکومت، الزاماتی در پی دارد که سؤالاتی را مطرح می‌کند: حکومت مدنظر افراطیون داعش، چه زیرساخت‌های اجتماعی- سیاسی دارد؟ ستون‌های اقتصاد این مرکزیت افراطی که بنیان‌هایش به خون هزاران مسلمان بی‌گناه آلوده است، از کجا تأمین خواهد شد؟ آیا سعودی‌ها و متحدان غربی آنها همچنان تروریست‌ها را تجهیز کرده و حتی سرکرده جنایتکاری موسوم به خلیفه «ابوبکر البغدادی» را زیر چتر دلارهای نفتی‌شان می‌گیرند؟ غربی‌ها چه مواضعی در قبال این حاکمیت جعلی و امارت تروریستی اتخاذ خواهند کرد؟ روشن شدن این سؤالات و بسیاری ابهامات دیگر در گرو دفاع جانانه ارتش عراق و نیروهای مردمی متحد است؛ چراکه پایگاه‌های اطلاع‌رسانی ارتش این کشور از پاکسازی برخی مناطق تحت تصرف تروریست‌ها خبر داده‌اند. با توجه به اعم موارد یادشده، بعد از بیانیه اعلام خلافت از سوی داعش، سه حالت زیر در هفته‌های آینده قابل پیش‌بینی است:
انسجام تکفیری‌ها
سازمان تروریستی داعش در شبکه‌های اجتماعی اینترنتی فعال و از این طریق با افکار عمومی در ارتباط است. سخنگوی این گروهک از تمام افرادی که در عراق و سوریه تحت فرمان این گروه هستند، خواست که با «ابوبکر البغدادی» به عنوان خلیفه جدید داعش بیعت کنند. چنانکه در بالا گفته شد، سروسامان گرفتن گروهک‌های تروریستی تحت لوای یک حاکمیت مرکزی، آرزوی آنهاست و شواهد حاکی است که پیام توییتری یادشده در وهله اول، سایر گروهک‌های مسلح در خاورمیانه مانند «جبهه النصره»، «احرار الشام»، «جیش الصحابه»، «المجاهدین» و... را به پیوستن به داعش فرامی‌خواند. بنابراین ممکن است خرده‌نیروهای مسلح و تروریست‌های پراکنده در فلسطین اشغالی، مرزهای شمالی لیبی، مصر، سوریه و عراق گردهم آیند. این احتمال اول، دلخوشی داعشی‌هاست. در صورت برپایی «حکومت و خلافت» به‌اصطلاح «دولت اسلامی» داعش، همه اعضا و بیعت‌کنندگان موظفند به قوانین افراط‌‌گرایانه گردن نهند. این در حالی است که شمار تروریست‌های خارجی که طی سه سال گذشته فقط وارد سوریه شده‌اند، بیش از 12 هزار نفر بوده است. اگر تروریست‌ها نقاب سیاه خود را بردارند، چهره اروپایی بسیاری از آنان برای همگان حیرت‌آور خواهد بود، چه رسد به اینکه همین‌ها بخواهند مطیع حکومت و خلافت سلفیون رادیکال باشند!
رقابت میان تروریست‌ها
اما اگر گزینه اول (انسجام تکفیری‌ها) رخ ندهد، درگرفتن یک جنگ تمام‌عیار میان گروهک‌های تروریستی بعید نیست. این گزینه به معنای نابودی گروهک‌ها به دست هم‌کیشان خودشان است و هرچند به بی‌ثباتی و ناآرامی دامن خواهد زد، اما خنثی‌شدن توان نظامی تروریست‌ها (با برآیند صفر) در درازمدت به نفع دولت‌های مشروع، چه در عراق و چه در سوریه تمام خواهد شد. داعش گروهی قومی- بومی است، در حالی که تروریست‌هایی مانند القاعده، بیشتر تفکرات ایدئولوژیک و فراقومی دارند. از این حیث ممکن است ادعای تازه تشکیل حکومت از سوی داعش، هم‌کیشان تروریستشان را خشمگین کرده و تا پای مبارزه مسلحانه بکشاند.
استهزای سایر گروهک‌ها
طی دو روزی که از صدور بیانیه خلافت می‌گذرد، تروریست‌های «غیرداعشی» بااینکه خودشان هم بر این باورند که با کشتارهای فجیع مسلمانان، مشغول «جهاد مقدس» هستند اما واکنش هواداران جبهه النصره در شبکه‌های اجتماعی علیه اعلام خلافت اسلامی بوده و این اقدام را مورد طعن و مسخره قرار داده‌اند.