این هفته گزارش مجله «ساندی‌تایمز» به نقل از مشاوران سلطنتی بریتانیا که وحشت ملکه الیزابت دوم از استقلال اسکاتلند را عیان می‌کرد، تبدیل به موضوع بحث اغلب انگلیسی‌زبانان عالم شده است، چه خود انگلیسی‌ها و اسکاتلندی‌ها و چه ولزی‌ها، ایرلندی‌های شمالی، کانادایی‌ها و استرالیایی‌ها، یعنی مستعمرات سابق پادشاهی متحد که حالا در آستانه فروپاشی قطعی قرار گرفته و این ملت‌ها چشم انتظار خلاص شدن از یوغ سلطنت خاندان ویندسور هستند. طبق آخرین شنیده‌ها از کاخ باکینگهام، ملکه بشدت درباره چشم‌انداز استقلال اسکاتلند نگران بوده و خواستار اطلاع‌رسانی روزانه درباره فعالیت‌های کمپین جدایی اسکاتلند از انگلیس شده است. این در حالی است که حدود یک هفته تا رفراندوم جدایی اسکاتلند از پادشاهی متحده (پنجشنبه آینده، 18 سپتامبر) باقی مانده است و در این فاصله حتی نتایج نظرسنجی‌های نزدیک به حاکمیت انگلیس مثل یوگوو
(YouGov) نیز نشان می‌دهد دست‌کم ۵۱ درصد از پرسش‌شوندگان اسکاتلند با جدایی از انگلیس موافق هستند و ۴۹ درصد به استثنای رای‌دهندگانی که هنوز تصمیمی نگرفته‌اند از کمپین حامیان یکپارچگی حمایت می‌کنند.مقام‌های دولتی اسکاتلند از «حزب ملی اسکاتلند» که همه‌پرسی به ابتکار آنان انجام شده است، استدلال می‌کنند استقلال از بریتانیا این منطقه را از سیاست‌های ریاضتی لندن و هزینه‌های نظامی غیرضروری رهایی می‌بخشد. اگر مک‌ها (لقب ساکنان اسکاتلند) رأی به استقلال بدهند، این منجر به مذاکراتی پیچیده برای تعیین چگونگی جدایی استقلال از پادشاهی متحده خواهد شد که تبعات اقتصادی، سیاسی و نظامی بسیاری برای ادینبورو و لندن خواهد داشت. در این میان مقامات لندن هرازگاهی با اظهار نظرهایی تهاجمی سعی می‌کنند اوضاع را به نفع خود درآورند اما هر بار تهدیدهای غیرمستقیم‌شان آتش استقلال‌طلبی اسکاتلندی‌ها را شعله‌ورتر می‌کند. مثلا اد میلیبند، رهبر حزب کارگر انگلیس ادعا کرده در صورت موافقت اکثریت اسکاتلندی‌ها با استقلال در همه‌پرسی آتی، ممکن است گاردهای مرزی در مرز ۹۵ مایلی انگلیس- اسکاتلند مستقر شوند. او در گفت‌وگو با «اسکاتیش دیلی» در واکنش به سخنگوی کمپین موافقان استقلال اسکاتلند که گفته است هیچ پست مرزی میان اسکاتلند مستقل و دیگر نقاط انگلیس وجود نخواهد داشت هشدار داده است: «اگر شما مرزها را نمی‌خواهید، به ماندن در انگلیس رای دهید». قبل از این اظهارات میلیبند، سخنگوی وی گفته بود انگلیس مسؤولیت تدابیری با هدف تضمین امنیت مرز طرف خود را برعهده خواهد گرفت. در مقابل سخنگوی استقلال‌طلبان نیز پاسخ داده بود: «این اقدام کمپین مخالفان برای ترساندن مردم با هدف چشم‌پوشی از فرصت بی‌نظیری که برای به دست گرفتن سرنوشت‌مان به دست آمده، صورت گرفته است». در همین حال تسنیم به بررسی ابعاد جدایی اسکاتلند از انگلستان پرداخته است:
جدول زمانی استقلال چگونه خواهد بود؟
اگر اسکاتلند به استقلال رأی دهد، پارلمان این کشور به سرعت مذاکرات را با کشور مادر برای کسب استقلال تا ۲۴ مارس ۲۰۱۶ – تاریخی که توسط آلکس سالمون، وزیر اول اسکاتلند انتخاب شده است– آغاز خواهد کرد. پس از رأی استقلال انتظار می‌رود سالمون «تیم مذاکره‌کنندگان اسکاتلند» را در عرض یک هفته انتخاب کند. تیم مذاکره‌کننده برای دستیابی به یک توافق اساسی و جامع با دولت انگلستان تلاش خواهد کرد. زمانی که تمام مسائل حل شدند، توافق نهایی شده و در روز استقلال اسکاتلند در مارس ۲۰۱۶ توسط دولت‌های اسکاتلند و پادشاهی متحده امضا خواهد شد. اسکاتلند پس از مارس ۲۰۱۶، باید درباره تداوم عضویتش در اتحادیه اروپا و ناتو نیز به توافقی دست یابد. تمام ۲۸ عضو اتحادیه اروپا در پایان سال ۲۰۱۴ نشستی برگزار خواهند کرد تا مذاکره درباره آینده اسکاتلند را آغاز کنند. به نوشته گاردین، مذاکرات درباره تداوم عضویت این کشور در ناتو و اتحادیه اروپا نیز هم «پیچیده» و هم «زمان‌بر» خواهد بود. اولین انتخابات پارلمانی در اسکاتلند مستقل در ۵ مه ۲۰۱۶ انجام خواهد گرفت. پارلمان به روال سابق ۱۲۹ عضو داشته و در بنای کنونی پارلمان اسکاتلند
جای خواهد داشت.
اسکاتلند چه سازمان‌هایی تأسیس کرده و به چه سازمان‌هایی خواهد پیوست؟
اسکاتلند باید اداره پست خود را تأسیس کند. پیشنهاد شده این اداره در اختیار دولت قرار گرفته و به صورت ملی اداره شود. این کشور دیگر سهمی در بی‌بی‌سی نخواهد داشت، حتی اگر به برنامه‌ها و خدمات آن دسترسی داشته باشد، بنابراین سرویس خبررسانی اسکاتلند (اس‌بی‌اس) را بنا نخواد کرد که آن نیز در اختیار دولت خواهد بود. این کشور همچنین باید برای پیوستن به گروه بانک جهانی، سازمان تجارت جهانی، صندوق بین‌المللی پول و نیز سازمان همکاری‌های امنیتی و اقتصادی اروپا درخواست ارائه دهد.