روز بزرگداشت دانشمند شهیر «خواجه نصیرالدین طوسی»
ابوجعفر محمدبن محمد معروف به خواجه نصیرالدین طوسی و ملقب به استاد البشر و محقق طوسی در سال 597 ق در طوس به دنیا آمد. وی در ابتدا علوم عقلی و نقلی و حکمت مشاء را آموخت و در سال‌های بعد ریاضیات، فقه، فلسفه، نجوم و ادبیات را خواند به طوری که در علوم روز به تبحر و استادی تمام رسید. وی چند سال پس از واقعه حمله سپاهیان چنگیزخان مغول، به قلعه اسماعیلیه پناه برد و در آنجا نیز از تالیف و نگارش باز نایستاد. با غلبه سپاه مغول بر اسماعیلیان، خواجه نصیرالدین به خدمت هلاکوخان مغول پیوست و با استفاده از نفوذ خود، از کشتار مردم و دانشمندان و تخریب آثار فرهنگی و علمی و غارت شهرها و روستاها جلوگیری کرد. پس از فتح بغداد و سقوط عباسیان، خواجه نصیر ماموریت یافت رصدخانه مراغه را ترتیب دهد. خواجه با این کار، عالمان بزرگ زمان را که پراکنده بودند در یک مکان جمع کرد و همچنین کتابخانه‏ای عظیم در محل رصدخانه مراغه احداث کرد. این عالم سترگ برای تهیه کتاب‏های مورد نظر، کتبی از بغداد، شام و شمال آفریقا و اطراف و اکناف ایران فراهم کرد و کتابخانه‏ای با بیش از 400 هزار جلد کتاب، ایجاد کرد. وی آثار متعددی را در علوم مختلف به نگارش درآورد که اخلاق ناصری، تجرید العقاید، ذیج ایلخانی، اوصاف الاشراف، اساسُ الاقتباس و تذکره نصیریه و بیش از 60 اثر دیگر در اصول دین، اخلاق، منطق، هندسه، هیات، نجوم و عروض و شعر از آن جمله‏اند. خواجه نصیرالدین سرانجام در سال 672 در 75 سالگی، 16 سال پس از تاسیس رصدخانه درگذشت و در کاظمین به خاک سپرده شد. روزپنجم اسفند در تقویم‌ها روز بزرگداشت دانشمند بزرگ ایرانی «خواجه نصرالدین طوسی» و «روز مهندسی» اعلام شده است.
امضای قرارداد آتش‏بس و متارکه جنگ بین مصر و رژیم صهیونیستی‌(1949م)
جنگ مصر با رژیم صهیونیستی پس از تشکیل دولت این رژیم در فلسطین در سال 1948م آغاز شد. در آن زمان، مصر به همراه برخی دیگر از کشورهای عربی دراعتراض به اشغال سرزمین اسلامی فلسطین به دست صهیونیست‏های نژادپرست وارد جنگ با اسرائیل شدند اما نیروهای رژیم صهیونیستی در ضد حمله به قوای پراکنده اعراب که فاقد تجهیزات پیشرفته نظامی بودند، به داخل خاک مصر و لبنان نفوذ کردند و نیروهای کشورهای عربی را شکست دادند. با پایان اولین جنگ اعراب و اسرائیل، قرارداد ترک مخاصمه بین دو طرف درگیر در 24 فوریه 1949م منعقد شد و مورد توافق کشورهای عربی نیز قرار گرفت. براساس این قرارداد که در جزیره «رودِس» واقع در دریای اژه امضا شد، منطقه نوار غزّه در غرب فلسطین اشغالی به حاکمیت مصر در آمد.
حمله زمینی نیروهای آمریکایی و متحدانش به عراق (1991م)
پس از اشغال نظامی کویت توسط ارتش عراق در دوم اوت 1990م و بی‏توجهی رژیم بعث به تهدیدات نظامی نیروهای غرب به فرماندهی آمریکا، قوای متحد غرب در سحرگاه 17 ژانویه 1991م حمله خود را به عراق آغاز کرد. آمریکا و متحدان آن کشور، پس از حدود 40 روز حملات سنگین هوایى علیه عراق، در روز 24 فوریه 1991م در چند جبهه عملیات زمینی خود را علیه نیروهای عراق آغاز کردند. با پیشروی نیروهای آمریکا و متحدان آن کشور در داخل خاک عراق، صدام، دیکتاتور متجاوز عراق، به شرایط آمریکا گردن نهاد. نیروهای آمریکا و متحدان آن کشور می‏توانستند با ادامه جنگ به مدت 48 ساعت دیگر، بغداد را به تصرف خود در آورده و حکومت صدام را سرنگون سازند ولی ادامه حکومت صدام ذلیل و شکست‌خورده را بر جانشینان احتمالی او ترجیح می‏دادند. آمریکایى‏ها بیم داشتند که پس از سقوط صدام، یک حکومت اسلامی طرفدار ایران در بغداد بر سر کار بیاید، زیرا اکثریت مردم عراق که شیعه و طرفدار جمهوری اسلامی ایران هستند، در آخرین روزهای جنگ سر به شورش برداشته بودند و صدام با سرکوب بی‌رحمانه این قیام مردمی و قتل عام‏های میلیونی، نگرانی‏های آمریکا را از این جهت برطرف ساخت. حکومت صدام از آن پس، نزدیک به 12 سال به طول انجامید و سرانجام با حمله نیروهای آمریکا و انگلیس به عراق در مارس 2003م، طومار دیکتاتور عراق درهم پیچیده شد و دور تازه‏ای از تجاوزات نیروهای غربی آغاز شد.